ทบทวนบุญ ความดี
ปีที่ผ่านมาเราได้สร้างบุญกุศลหลายประการ เท่าที่นึกได้เช่น ถวายปัจจัยจากค่าลิขสิทธิ์ที่ได้จากการเขียนหนังสือ pocket book ทั้งหมดให้รพ.สงฆ์ กทม. ออกไปช่วยคนเดือดร้อนจากน้ำท่วมทั้งแรงกาย และบริจาคของและเงิน ไปภาคเหนือนำของไปมอบให้พระธรรมจาริกและของให้ชาวเขา ถวายกุฎิสงฆ์ 3 หลัง (หลังที่ 4 สร้างเสร็จแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำพิธีถวาย) ถวายปัจจัยสำหรับสร้างวิหารพระพุทธรูป (แต่ยังไม่ดำเนินการสร้างเพราะเจ้าอาวาสวัดกลางท่านรอปัจจัยสมทบอีก รายการนี้เราถวายแล้ว1 ล้านบาท คิดว่าคงรอไปเรื่อยๆ บุญทำตั้งใจไปแล้ว) ถวายภัตตาหาร ถวายปานะเลี้ยงพระสงฆ์หลายครั้ง ช่วยเหลืองานอบรมพระนักเทศน์ทั่วภาคใต้ ร่วมสร้างโอสถศาลา นครนายก ร่วมสร้างเมรุให้วัดที่นครปฐม ร่วมทำบุญทอดกฐินหลายแห่ง บริจาคเงินให้ค่าทำราวตากผ้าทั้งหมดให้ทัณฑสถานหญิง ที่พิษณุโลก ผ่านครูคิม บริจาคค่าอุปกรณ์กีฬาทั้งหมดตามที่บอกมาให้โรงเรียนแห่งหนึ่ง ผ่านวศิน (ลูกศิษย์อ.ขจิต) เขียนรวบรวมเรียบเรียงพิมพ์หนังสือถวายพระอาจารย์ 3 เล่ม (ร่วมกับผู้มีจิตศรัทธาอื่นๆด้วย) เล่มล่าสุดสำหรับให้พระอาจารย์ไว้แจกตลอดปี 2555 คือ เข้าใจในบุญ ไถ่ชีวิตวัวแม่ลูก จ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ผู้ป่วยหลายคนที่ขัดสน หลายครั้ง บริจาคค่ารักษาสัตว์ที่ไม่มีเจ้าของ อนุโมทนาบุญจากทุนการศึกษาจากเงินดอกเบี้ยที่ได้จากกองทุนที่ครอบครัวมอบให้แก่โรงเรียนต่างๆหลายสิบทุน ช่วยชีวิตสัตว์มากมายเท่าที่ทำได้และพบเจอ เขียนบล็อกเผยแพร่ความรู้ให้คนร่วมชาติไม่ว่าอยู่ที่ใดในโลกได้มีความรู้ มีความสุข ปลอดภัยและมีชีวิตที่ดี เล่าเรื่องดีๆ/สอน/ตักเตือน/ให้กำลังใจลูกศิษย์ เพื่อนอาจารย์ เพื่อนๆ เสมอเท่าที่โอกาสอำนวย คิดดี ตั้งใจทำสิ่งดีๆให้สังคมตอบแทนคุณแผ่นดิน
ทบทวนบาป
- ตีงู (จำเป็นเพราะทุกตัวที่ตีนั้นถูกเจ้าตัวซนของที่บ้านกัดมันจนท้องจะขาดแล้ว)
- ปากยังไม่ดี ใช้วาจาเป็นอาวุธ กับพวกที่ไม่อยากจะเสวนา ตามมงคลสูตรข้อที่1 แต่ชอบมาวุ่นวายกับเรา มากๆเข้าก็เลยงับบ้าง คิ คิ และกับพวกที่คดโกงเงินแผ่นดิน พอมีคนมาบอกให้รับรู้ก็โยนกรรมให้หมดเลย
- มี white lie บ้างเพราะไม่อยากให้ผู้ใหญ่เป็นห่วงในบางเรื่อง ก็เลยไม่บอก พอถูกซักถามก็...แฮ่ๆ บุ๋งๆๆ
- เบียดเบียนสัตว์บางชนิดทั้งที่ตั้งใจไม่ตั้งใจเช่น กำจัดหอยที่ไม่ได้รับเชิญในบ้านไปส่งแถวชานเมืองที่ผ่าน กำจัดแมลงสาบบ้างตอนที่น้องตุ๊กแกไม่อยู่บ้าน แกล้งจิ้งจกให้ตกใจเล่นบ้าง แต่ก็ยังคงอยู่ร่วมบ้านกันได้
ที่ต้องแก้ไข
ไม่แน่ใจว่าควรแก้หรือไม่สับสนตัวเองเหมือนกัน กับการที่ไม่ชอบงานสังคมมาก ปีที่ผ่านมามีการแต่งงานมากให้ของขวัญทุกงาน แต่ไม่ไป ไปร่วมงานศพสำหรับผู้ที่มีพระคุณ รู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง จะไปให้มากขึ้น (ถ้ามี หุ หุ)/ ไม่ไปราชการใดๆเลยตลอดหลายปี ยกเว้นงานประชุมสภามหาวิทยาลัยระดับประเทศครั้งเดียวที่ไป อันอื่นหากต้องการไปก็ไม่เบิกไปเอง
เรื่องที่เกิด/เรื่องเรียนรู้
- หกล้มกระดูกตรงนิ้วก้อยร้าว ใส่เผือกอ่อนได้2วันถอด ใช้ไม้ค้ำแทนก็เดินไม่เป็น เจ็บรักแร้แทน เดินเป็นตัวตลกครึ่งเดือนถือว่าหายเร็วมาก
- หมดอายุกรรมการสภามหาวิทยาลัย 3 ปี สาธุ เหมือนตกนรกทั้งเป็นจริงๆในช่วงที่ทำหน้าที่มาโดยตลอด (แน่นอนทนลูกขอให้สมัครเถอะๆ ไม่ต้องหาเสียง มีคนเลือกเอง เลยเป็นตัวแทนของคณาจารย์ผู้ต้องการเห็นความโปร่งใสในมหาวิทยาลัย) เพราะไม่เคยรู้เลยว่าในสถาบันระดับนี้จะมีเรื่องแย่ๆ คนแย่ๆในทุกระดับอาชีพที่ไม่ทำหน้าที่ด้วยสำนึก ไม่ละอาย สร้างภาพ ลวงทั้งคนในนอก มากมายจริงๆ ฝันร้ายจริงๆ แต่ขอบคุณทุกคะแนนเสียงที่ให้เรามาทำหน้าที่ ก็ทำดีที่สุดเท่าที่ทำได้โดยไม่ผิดมโนธรรม คุณธรรม ครั้งใดที่รู้ว่ามีเรื่องเฉียดนรกก็ไม่เข้าประชุม
ปีหน้าจะทำบุญให้มากอีกเท่าที่มีโอกาส ทำบาปให้น้อยลง สงสัยอย่างเดียวปากเป็นอาวุธนี่จะลดไหม เพราะต้องใช้สติ สะกด มากเลยที่จะไม่บอกบาปให้พวกที่ชอบทุจริตทุกรูปแบบ ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ที่มีมากเกินกว่าที่จะเชื่อว่าเป็นครูบาอาจารย์ บางทีเผลอๆเวลาเห็นหน้าบางคนยังนึกว่าเป็นโจรเลย หรือกล่าวบอกบางคนอีกว่าช่วยไปไกลๆได้ไหมลงจากตำแหน่งบริหารก่อนแล้วค่อยมาพูดกัน แฮ่! แรงส์ไปเรา ขนาดเอาธรรมะสอนตัวทุกวัน บางทีธรรมะวิ่งตามมาไม่ทันเลยเวลาเจอโจร หุ หุ
ขอให้เพื่อนร่วมโลกทุกคน (คน สัตว์) ที่ได้ละโลกนี้ไปไม่ว่าด้วยผลกรรมใด หากสามารถอนุโมทนาได้ก็ขอให้ได้รับส่วนของบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ทำแล้วทุกถ้วนทั่วด้วยเทอญ
