วันนี้ตื่นสาย คงเหนื่อยที่เมื่อวานเห็นคนมากไป หรือไม่ก็นับตัวเลขมากเกินไป เช้าอยู่บ้าน ตอนไกล้เที่ยงฝนลงโครมหนักมาก ยังคิดดีใจที่เมื่อวานฝนไม่ตก ไม่งั้นงานกฐินคงไม่สะดวก นี่เพราะบารมีกฐินพระราชทาน
บ่ายสามเศษกีโทรมาชวนไป central ยังไม่เคยไปเลย ตอบตกลงท้นที นี่ถ้าไปอื่นคง say no เพราะงานเต็มหัว ระบายไม่ทัน
ในที่สุดก็ได้เห็นความจอแจวุ่นวาย แต่โชคดีที่เจอที่ว่างจอดรถได้ก่อนเลยเข้าจอดสบายๆ ถ้ามาเองคงอีกนานกะปีหน้าเลย เดินไปตามเส้นทางที่มีน้ำขังเป็นช่วงๆ รถที่รอคิวหาที่จอดยาวต่อเนื่องไม่รู้จบ ท่ามกลางฝนปรอยๆ เดินเข้าในห้างจมูกไวแบบปีจอทันที ปากเอ่ยกับทุกคนที่ไปว่า วา! กลิ่นสารพิษยังอบอวล นี่เปิดได้ครบ 1 เดือนพอดี แต่บริเวณที่เดินข้างในเขากว้างมาก กลิ่นกระจาย ได้ทั่ว ไม่มีอาการเคืองตา สักครู่ร่างกายก็ปรับตัวให้เข้ากับกลิ่นได้ด้วยความคุ้นเคยกลิ่นเลยจางหายไปจากความรู้สึก...ตั้งใจมาเพื่อดูว่ามีอะไรบ้างที่น่าสนใจ ก็ดีที่เห็น และก็เหมือนกันที่ต้องกิน เพื่อนที่ไปเลือกให้ลองร้านอาหารญี่ปุ่นที่มีหลายร้านให้เลือก เพื่อนเลือกร้านที่ชื่อเหมือนเครื่องดื่ม เพราะเขามีบัตรสมาชิก (1000 คนแรกที่กินให้บัตรสมาชิกฟรี) ลด10% ต้องรอคิวประมาณเกือบชั่วโมง ก็เดินรื่อยๆคอยแวะมาดูตัวเลขไฟฟ้าบอกคิวที่หน้าร้านว่าถึงคิวหรือยัง ในที่สุดก็ได้แบบที่นั่งวัยรุ่นคือแบบ bar โชคดีที่เราได้ที่นั่งมุมเป็นทางวิ่งเลือกอาหารได้สามทาง และก็เลือกน้ำต้มยำรสเขาไม่จัด..แต่อาหารที่วิ่งมาให้เลือกไม่ถูกใจนัก น้อยกว่าMK สุกี้เยอะเลย เป็นหมู เนื้อวัว เครื่องในมีอย่างเดียวคือตับ ผักมีให้เลือกน้อย เห็ดก็มีเข็มทองกับหูหนู ไม่มีเห็ดหอม เห็ดฟาง ไม่มีกระทั่งเห็ดขาว เพราะแพงกว่า พูดง่ายๆว่าของที่ให้เลือกราคากลางและถูก ของให้เลือกมีน้อยชนิดบางอย่างไม่อร่อย คาวมากเช่นปลาม้วน พวกซูชิที่ให้เลือกมีที่ชอบคือแตงกวาที่พันเป็นชิ้นกลมๆ นอกนั้นไม่ได้ลองเพราะเหมือนๆที่เคยกิน มีของทอดก็เอาแต่กุ้งเทมปุระ กะปลาซาบะย่าง 1 ชิ้น ไอติมครึ่งถ้วย ทดลอง est ก็งั้นๆ ปิดท้ายด้วยชาจีน เพราะหมดเวลาเขาให้เวลากิน 1.15 ชมาใจ.หากเกินเวลาคิด10 นาทีละ 20 บาท หุ หุ ทำให้เป็นคนกินเร็วขึ้นด้วย สรุปว่ากินอย่างเดียวห้ามพูดมาก ตั้งใจกิน เราก็นั่งกินแบบเรียงหน้ากระดาน สรุปไม่เข้าไปกินที่ร้านนี้อีกด้วยตัวเอง say bye!! เพราะไม่มีอะไรอร่อยประทับใจ หรือมีอะไรพิเศษที่คุ้มกับต้องนั่งรอคิวกิน แต่ที่ไม่ลืมและเอ่ยกับเพื่อนที่ไปคือเป็นครั้งแรกในชีวิตที่กินเบคอนต้มยำ หุหุ จำไปอีกนาน รวมค่าอาหาร 1,242 บาท 4 คน (ลด10% แล้ว) ค่อนข้างแพงเมื่อคิดถึงคุณภาพอาหาร ปริมาณว่าไม่ได้เพราะขึ้นกับความสามารถของกระเพาะอาหารส่วนบุคคล แต่เข้าใจเขานะว่าต้นทุนค่าใช้จ่ายของร้านเยอะมากทั้งค่าเช่าร้านและค่าลูกจ้างเป็นสิบชีวิตที่นั่น นานาจิตตังหลายคนอาจชอบอาหารแบบนั้นก็ได้
เดินซื้อของที่ TOP เล็กน้อย กลับทุ่มเพราะห่วงเด็กๆที่บ้าน กลับมารองเท้าขาดไป 2 คู่ slipper อีก 2 คู่ ฝีปากเจ้าหนูศรีวัน ไม่เป็นไรน้อยกว่าที่คิด
