วันศุกร์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ประกาศ เตรียมตัวย้ายบ้าน!!!

หายไปหลายวันเนื่องจากไปดูงานด้านพลังงานในต่างประเทศ (จีน และฮ่องกง) และไม่สามารถใช้ net ฟรีใน Novotel ที่ฮ่องกงได้ เลยเงียบไม่เขียนต่อ และแต่ละวันเหนื่อยพอควร มีเรื่องมากมายที่น่าสนใจ จะนำมาบันทึกไว้เป็นตอนๆ แต่เนื่องจากพื้นที่สำหรับเก็บภาพ ที่ทางบล็อกนี้ให้คือ 1 GB ซึ่งตอนนี้เต็มไม่สามารถใส่ภาพได้อีก หากจะใช้ต่อต้องจ่ายเดือนละ 2.49 $ /เดือน จึงจำเป็นต้องย้ายออกจากบ้านนี้ ...จะหาบ้านใหม่

จึงขอแจ้งให้มิตรผู้มาเยือนทุกท่านทราบล่วงหน้า จะได้แวะไปเยือนกันอีก และจะรีบหาบ้านใหม่และย้ายบ้านอย่างด่วนภายใน 2 วันนี้ แง แง !!!! จะต้องย้ายแล้วหนอ.....เอิงเอย


++++++ ย้ายแล้วค่ะ  +++

 ที่อยู่บ้านใหม่ค่ะ อย่าลืมแวะไปเยือนกันเหมือนเดิมนะคะ  :) 

 http://meepolen2.blogspot.com/ และ meepole's silent corner ที่

http://meecorner2.blogspot.com

วันอาทิตย์ที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2555

2 Dec: ดูงาน1



เช้าไปวัด ไปเอาแบตเตอรีที่มหาวิทยาลัย ลืมเอาไว้ ให้จ้อดไปรับแว่นตาให้ มาได้ทันเวลาแบบเฉียดฉิว

วันนี้เดินทางด้วยความเรียบร้อย เจอสมาชิก 7 คน ขาดไป 1 คนเพราะมาก่อน แปลกที่คณบดีคิดว่าเราจะมาก่อน ยากกกกกก เพราะเราคิดถึงหมาๆ

ที่พักสบายดี  เราถ่ายรูปมวลสมาชิกแต่จะลงรูปในบล็อกนี้ มันฟ้องว่าพื้นที่เก็บรูปเต็มแล้ว ให้เราซื้อพื้นที่เก็บเพิ่มไหม???? นี่เป็นอะไรที่งงๆๆ เป็นความรู้ใหม่ เลยยังลงรูปไม่ได้ จะขอทดลองอะไรบางอย่างก่อน หากเป็นจริงคงต้องลงทะเบียนเปลี่ยนชื่อบล็อกใหม่ ให้กลับมาก่อนค่อยทำ

วันเสาร์ที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2555

1 Dec: วันยุ่งๆ



วันนี้เพื่อนมา โทรมาบอกเมื่อคืน เช้าเลยรีบไปหาที่โรงแรม เพราะเขาจะเดินทางล่องใต้ต่อ คุยจนเกือบ 10 โมงเช้า กลับบ้าน พาศรีวันไปฉีดยาป้องกันพยาธิหนอนหัวใจ ถ่ายพยาธิ บ่ายก็จัดของ ยุ่งๆไปหมดเพราะเพิ่งมีเวลาของตัวเอง

ค่ำนี้กุ้งโทรมา เรื่องเดียวกันกะที่ขาวโทรมาเลยงงๆ ทำไมใจตรงซะขนาดนั้น

วันนี้ข้างบ้านหลังจากล้ำที่สาธารณะจนพอใจแล้ว ก็ทำประตูด้านนอกสุดแล้ว ตอนนี้ที่สาธารณะก็กลายเป็นที่ส่วนบุคคลได้ แบบนี้เจ้าท่ามองไม่เห็น เพราะ...บังตามืด ไปหมด หุ หุ

เย็นไปรับของที่นัดไว้ ปรากฎว่าไม่เสร็จตามเวลา บอกอีก 1 ชม.เสร็จ อีก 1.30 ชม.ไปรับ ก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า เริ่มหงุดหงิดจริงๆเพราะไม่รักษาคำพูดเลย  มองหน้าเขาแล้วคิดว่าทำได้ยังไง ผิดนัดสองครั้งต่อกัน ในที่สุดก็บอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจะเสร็จ เลยต้องไป  3 ครั้ง เราก็นั่งคุยกับ link ว่าไม่เข้าใจจริงๆคนเราผิดนัดขนาดนี้ได้ยังไง ไม่ละอายหรือรู้สึกอึดอัดหรือเกรงใจกับการไ ม่รักษาคำพูดได้ยังไง คนต้องเสียเวลาเดินทางไปมาเสียเวลา มีความเสี่ยงบนถนน

วันนี้ดูรายการคนค้นคน เรื่องราวของคนเก็บขยะที่ใครๆคิดว่าเขาบ้า และวิธีคิดของเขา ซึ้งใจจริงๆ ดีกว่าคนมีการศึกษา มีเกียรติ (ที่สังคมให้ค่า) มากมาย แล้วจะเอามาเขียนเพิ่ม วันนี้ขอค้นงานต่อ รีบปั่นงาน

วันศุกร์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

30 Nov: น้ำเลี้ยง...



 
เช้าไปวัด ว้นนี้ยุ่งๆหลายเรื่อง จ้ดการเรื่องส่วนตัว ส่วนรวม รถติดมากเสียเวลาบนถนนเกือบสองชั่วโมง

ยุ่งจนค่ำ วันนี้ข้างบ้านบ้านถมที่ลงไปในแม่น้ำเพิ่มอีก ทำถนนริมน้ำราดยางมะตอย ก่อสร้างห้องห้องเก็บของยื่นออกไปบนที่สาธารณะ ใช้กำแพงเป็นฝา  เอากระท่อมลงไปวางลงในริมน้ำ ไม่กลัวน้ำขึ้นจะปริ่มกระท่อม ก็คุยกันว่าสงสัยจ่ายเงินให้เจ้าท่าจนพอใจแล้ว เพราะของเราไม่ยอมจ่ายจึงไม่สามารถทำอะไรได้กระทั่งจะตอกเสาไม้หัวท้ายเพื่อขึงลวดหนามกั้นไม่ให้คนงานข้างบ้านล้ำเขตยังไม่ได้เลย ตอนนี้ก็เดินล้ำเข้ามาให้เด็กๆเห่าเล่น เฮ้อ!! ขอให้กล้าทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องทั้งฝ่ายเจ้าหน้าที่และเจ้าของบ้าน..หมูไป ไก่ก็มา ก็ล้ำที่สาธารณะแบบสบายๆ  เศร้าใจจริงๆ  คนของ...จึงมาบอกว่าเราส่งน้ำเลี้ยงไม่ถึง...เราบอกว่าเราไม่มีสำหรับกิจเช่นนั้นเพราะต้องเก็บเงินซื้ออาหารเลี้ยงหมาในบ้าน เพราะมันซื่อสัตย์ดี เราจึงต้องเลี้ยงเขาให้ดี ไม่ให้อดอยากต้องไปรอหวังน้ำเลี้ยงใครกินเดี๋ยว เสียชื่อพ่อแม่หมด ..หุหุ

วันพฤหัสบดีที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

29 Nov: เส้นทางแห่งกรรม



 
เช้าสอนตั้งแต่ 8.00 น วันนี้พักช่วงเที่ยง ทานข้าวกับเพื่อน คุยหลายเรื่องและเพิ่งรู้ว่าอธิการบดีที่นี่ที่กำลังหมดสมัยที่ 2 หลังจากเป็นมา 8 ปี ไม่ไช่เส้นทางแห่งธรรม แต่เป็นเส้นทางแห่งกรรม เพราะเขาได้ก่อกรรมต่างกรรม ต่างวาระ มากมาย เพราะสมัยที่สองที่เขาได้รับเลือกนั้นเราเป็นกรรมการสภา  และเป็นกรรมการชุดสรรหาด้วย ไม่รู้โชคดีหรือร้าย (แต่สำหรับเราลึกๆถือว่าร้าย เพราะการรู้เห็นเรื่องการทำในสิ่งชั่วๆเป็นเรื่องเศร้า) ทำให้เรียนรู้ว่า เรื่องที่ชั่ว ไม่ถูกต้อง การโกง การบังคับโดยใช้อำนาจต่อรองพวกเขาทำทุกรูปแบบกันได้ยังไง เรียนรู้คำว่า แกล้งโง่ คืออะไร และโง่จริงๆทั้งๆที่หัวหงอกนับเส้นไม่ได้แล้วเป็นยังไง และสุดท้ายคือไม่มีสัจจะในหมู่โจร เขากลับกลอกกันได้ยังไง และคิดว่า ชีวิตนี้คงเข้าใจเส้นทางการสู่ตำแหน่งที่เต็มไปด้วยผลประโยชน์มากมาย จนกระทั่งหลายคนที่ดูดียอมขายศักดิ์ศรีความเป็นคน  ทำผิดกระทั่งศีลพื้นฐานของมนุษย์ และฝันร้ายต่อไปเป็นของสงขลา เพราะเขากำลังไปเป็น...ของที่นั่น เป็นช้วงผลัดกรรมเปลี่ยนไม้ หากที่นั่นได้ไป ก็คงกรรมหนัก น่าสงสารชีวิตที่ดิ้นรน ไม่รู้จักพอจริงๆ

คนในสถาบันทุกแห่งเหมือนกันคือ จะมีคนส่วนหนึ่งเป็นพวกเห็นแก่ได้และเห็นแก่ตัว
ขาดจิตสำนึกในการที่จะแยกแยะว่าอะไรถูกต้องและอะไรไม่ถูกต้อง พวกเขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้เขาได้มาซึ่งสิ่งที่เขาอยากได้...ที่น่าเสียดายคือ ไม่ควรมีใน

ผู้ที่เป็นครู หากสอนตนไม่ได้ เตือนตนไม่ได้ แล้วจะเป็นแบบอย่างที่ดีให้นศ.ได้อย่างไร






ข้อคิดดีๆจากละครกี่เพ้า..."ครูเป็นผู้เปิดประตูให้เท่านั้น ลูกศิษย์ต้องเดินก้าวข้ามออกไปเอง"

วันพุธที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

28 Nov: วันลอยกระทง/ Loy Krathong Day



ที่มาภาพ http://www.skyscrapercity.com/
 
เช้าไปวัด link ช่วยงานพิมพ์ หาfont ที่จะพิมพ์แบบตราตั้งให้พระอาจารย์ สายๆแวะไปตัดแว่นแพงพอควร xx,xxx บาท /อัน ตัดสองอัน อีกอันเป็นกันแดด

วันนี้ได้รับ pp แล้วดีใจจังมาทันเวลาที่คาดไว้ ทุกอย่างดังใจนึก fax ไปกทม.

วันนี้ไม่ได้ทำงานมากนัก คงเพลียจากเมื่อวาน บ่ายฝนตกหนักมาก จนถึงตอนนี้ยังไม่หยุด สงสารคนขายกระทง เท่าที่เห็นผ่านๆ รู้สึกปีนี้เขาจะทำจากว้สดุธรรมชาติมาก สวยดี ไม่ได้ไปลอยกระทงทั้งๆที่บ้านติดคลอง ปีนี้แค่รู้สึกไม่อยากไปลอยก็ไม่ไป  สุขในสิ่งที่ทำ ทำในสิ่งสิ่งที่รู้สึกสุข คือไม่ออกไปใหน ชีวิตสงบเย็นเป็นพอ หุหุ แต่ที่วุ่นวายคือต้องนั่งคอยปลอบนายโปเต้ที่เขาไม่ชอบประทัดมากเห่า และตกใจกลัว ต้องคอยพูดกับเต้เป็นระยะๆ แต่ตัวอื่นเฉยๆไม่กลัว

Today is Loikrathong day :).............เอามาใส่ไว้เผื่อคนต่างชาติแวะเข้ามาอ่านจะได้ทราบ 

Loy Krathong Day is one of the most popular festivals of Thailand celebrated annually on the Full-Moon Day of the Twelfth Lunar Month.

Loi Krathong takes place on the evening of the full moon of the 12th month in the traditional Thai lunar calendar. In the western calendar this usually falls in November.
Loi means 'to float', while krathong refers to a usually lotus-shaped container which floats on the water. The traditional krathong are made of the layers of the trunk of a banana tree or a spider lily plant.
 Modern krathongs are more often made of bread or styrofoam. A bread krathong will disintegrate after a few days and can be eaten by fish. Banana stalk krathong are also biodegradable, but styrofoam krathongs are sometimes banned, as they pollute the rivers and may take years to decompose. A krathong is decorated with elaborately-folded banana leaves, incense sticks, and a candle. A small coin is sometimes included as an offering to the river spirits. On the night of the full moon, Thais launch their krathong on a river, canal or a pond, making a wish as they do so. The festival may originate from an ancient ritual paying respect to the water spirits.
(From Wikipedia)

วันอังคารที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

27 Nov: รับงานกลับ


 

เช้าไปมหาวิทยาลัยตั้งแต่เช้าเพราะจะต้องไปอ่านโครงร่างงานวิจัยของนศ.อย่างรวดเร็ว สอบนศ.ตั้งแต่เช้าจน 18.00 น. ทั้งเหนื่อยสมอง เหนื่อยใจ จนหนูตาลที่นั่งข้างเราบอกว่าได้ยินเราถอนหายใจทั้งหมด 15 ครั้ง ขอไม่บันทึกเพราะไม่อยากนึกถึง กลับบ้านสามีถามว่าเป็นอย่างไร ทำไมกลับเย็นมาก ก็บอกถามได้ แต่ไม่เล่าเพราะไม่อยากนึกทบทวนอีกรอบ เหนื่อยสมองมาก

กลับบ้านทักทายกับเด็กๆทุกตัว สมองโล่งขึ้น

วันนี้หนูนาเอาตำราเราที่หนูนาและปู่สมพร ตรวจแก้มาคืนให้ ผิดมากพอควรส่วนมากเป็นเว้นวรรคที่ใช้โปรแกรมตบ vความเก่าของปีอ้างอิงที่ปู่ไม่ชอบ เพราะคำจำกัดความที่ให้ต่อๆกันมา โทรคุยกะปู่ปู่อยากให้แก้ปัญหาโดยการเอาจากตำราตปท. Ok จัดให้ หุหุ ของหนูนาก็ตรวจละเอียดดี ตอนนี้หนูนา improve ขึ้น ผู้ตรวจที่ดีต้องไม่ละเลยสิ่งเล็กๆน้อยๆ หนูนาทำได้ เราก็ happy ไม่ผิดหวังที่ให้หนูนาตรวจ ความ consistence ของรูปแบบบางอย่าง ที่เราเองก็มึนๆ ไม่ลงตัวตอนทำ นี่เป็นงานชิ้นแรกที่เราทำใช้เวลาที่จำกัดมาก 3 weeks สำหรับทุกอย่าง ทำแข่งกับเวลา และมาซ้อนกับหลักสูตรที่ต้องทำแข่งกับเวลาที่ต้องส่ง ไม่มีเวลาสำหรับการตรวจทานที่ต้องรอย่อยแบบทุกคร้งที่ทำงานเขียน แต่โชคดีที่มีผู้ตรวจที่มีคุณภาพอยู่



คืนนี้ไม่ทำอะไร ไม่ใช้สมอง charge battery

วันจันทร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

26 Nov:ไม่น่ารับรู้

ไว้ทุกข์ให้กับความไร้มนุษยธรรมของผู้มีอาชีพช่วยชีวิตคน(บางคน)

ฝนตกตั้งแต่มืด ดูนาฬิกาตีห้าสิบนาที เป็นห่วงศรีวันเลยรีบตื่นลงมาดู เห็นนอนสบายไม่เปียกฝน เช้านี้รีบไปมหาวิทยาลัย นัด อ.Cliff ที่ห้องทำงานเรา เรื่องการสอน English for environmental science ดูเขาตั้งใจมาก จนห่วงว่าเขาจะท้อหากไปสอนจริง ก็ต้องลองดู

ทำอ้างอิงต่อ บ่าย link กลับมา เครื่อง delay ไปครึ่งชั่วโมงให้ สารถีไปรับ

บ่ายมีงานด่วนจากมาเลเซียเข้ามาแทรกเลยต้องไปทำก่อนจนเย็น เย็นออกไปโอนเงินค่าพิมพ์หนังสือให้คุณสมชาย 28700 บาท

ซื้อไก่ป๊อบ ขนมหมา stick, cheese กลับมา รวมของหมาจ่ายมากกว่าของคน หุหุ..ได้เจอน้องเภสัชกรเลยคุยกันหลายเรื่อง บางเรื่องน่าตกใจมากเป็นความรู้แบบชั่วๆที่ไม่น่ารับรู้เลยจริงๆ เรื่องของผู้มีอาชีพที่ต้องช่วยชีวิตคน แต่กลับไปทำนาบนหลังคนด้วยวิถีทางที่ไม่น่าเชื่อด้วยอาชีพของเขา แล้วจะเอามาบันทึกไว้ให้รู้อีกมุมของผู้ที่ยกตนและสังคมยกย่องว่ามีเกียรติ วันนี้ in มากไปฟังมาหลายเรื่องเลยไม่ขอเขียน ขอย่อยมันก่อน





วันอาทิตย์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

25 Nov: สอนหัวข้อที่ภูมิใจเสนอ



วันนี้ฝนตกหนักตั้งแต่เช้า อยู่บ้านเขียนคำอธิบายรายวิชาจนเสร็จ พร้อมกับได้วิชาใหม่ (ของที่นี่) ที่เปิด คือความตระหนักรู้ทางวิทยาศาสตร์  Science for Public Awareness ชอบมากเพราะเติมหัวข้อที่คิดว่าไม่มีใครสอน หรือมีในวิชาเรียนคือ "วิทยาศาสตร์ที่ถูกบิดเบือน "  เราต้องการให้มีการสอนนศ.ผู้เป็นเยาวชนของอนาคต สามารถเรียนรู้ เข้าใจสิ่งต่าง ๆ อย่างถูกต้อง และมาให้ความสนใจในการแก้ไขความบิดเบือนต่าง ๆ ทางด้านวิทยาศาสตร์ที่ปรากฏอยู่อย่างมากมายในปัจจุบัน ย่อมส่งผลดีต่อสุขภาวะทั้งในระดับปัจเจกบุคคลและสังคม จะช่วยให้การพัฒนาประเทศเป็นไปอย่างถูกทิศทางและยั่งยืน แต่ไม่รู้หมือนกันว่าจะเปิดสอนเมื่อไหร่ เปิดแล้วมีคนเลือกเรียนหรือเปล่า ที่สำคัญเราจะลาออกก่อนที่วิชานี้จะเปิดหรือไม่ เหอ เหอ!!! มีลุ้น รอฤกษ์ดี ปีหน้าควรจะครบจบทุนจริงๆ

วันเสาร์ที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

24 Nov: good day



เช้าสารถีมารับ link เราเขียนคำอธิบายรายวิชาหลักสูตรใหม่ทั้งวัน จริงๆไม่มากหรอก 24 วิชา แต่ค้นไปเขียนไป เจอบทความดีๆก็แวะอ่าน เลยอ่านมากกว่าเขียน

วันนี้ผ่านไปด้วยดี คนไทยไม่ทำร้ายกัน มีแต่พวกที่ ตัวเป็นไทยใจเป็นทาส..ที่รอลุ้น แบบตาอยู่ โชคดีที่ดวงประเทศบังคุ้มครอง ไม่ให้ไทยทำร้ายกันเอง ทำร้ายชาติด้วย ขอให้มีวันหนึ่งที่คนไทยจะกลับไปเป็นหนึ่งเดียวแบบอดีต.....ชีวิตพอเพียง

วันศุกร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

23 Nov: ส่งตำรา รอบแรก


เช้าไปวัด ส่ง link สอน เราไปมหาวิทยาลัย เตรียมพิมพ์ออก เสียเวลาตั้ง driver เครื่องพิมพ์โบราณที่น่ารัก กับเครื่องคอมฯวัยรุ่นของเราให้รู้จักกัน

พิมพ์เสร็จเที่ยงไปรับ link บ่ายไปคณะส่งตำรา ตั้งกรรมการตรวจ เราเลือกให้หนูนา และปู่สมพรตรวจ บ่ายสองเอาตำราให้หนูนา และพิมพ์อีกเล่มให้ปู่ จะได้เร็วขึ้น ขาดแต่อ้างอิงจะส่งไล่หลังตามไป

ดีใจ ไชโย เหมือนยกภูเขาเลื่อนออกไป แต่ยังไม่ออกจากอก เพราะจะต้องถูกส่งกลับมาแก้อีก เราเลือกคนตรวจที่ละเอียดจะได้ชำแหละเราให้พรุน หุหุ ธรรมดาตรวจแก้ของคนอื่นดีนัก

เสร็จงานห้าโมงเย็น พิมพ์การสวดพระปริตรให้สุเชฐ เลยคุยกันต่อกับตาลและสุเชฐเรื่องของ.......จนหกโมงเย์น

กลับมารู้สึกดีขึ้น หัวคลายเกลียวเล็กน้อย ปั่นงานจนหัวหมุน ไปหมด เสาร์อาทิตย์นี้ปั่นหลักสูตรต่อ ต้องส่งจันทร์นี้  อังคารสอบวิจัยของนศ. ไม่มีเวลาอ่านเลย

วันพฤหัสบดีที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

22 Nov: เขียนๆ ปั่นๆ


เช้าไปวัด วันนี้งดสอนนศ. เพราะต้องไปทำเอกสารราชการ ทำเสร็จเร็วกว่าที่คิด รีบกลับมาทำตำราต่อ เจ้าหน้าที่การไฟฟ้าโทรมา ขอเอกสารเลย fax ไปให้ เลยรู้ว่า สฎไป 8 คน

วันนี้ไล่เรียงสารบัญไปแก้เติมไปอีก เลยไม่จบสักที คืนนี้ทำได้บทที่ 7  พรุ่งนี้บทสุดท้ายแล้ว

บ่าย Christ โทรมาคุยเรื่องการสอนภาษาอังกฤษสำหรับสวล เขาต้อง การคุยเรื่องแนวการสอนที่ต้องการให้เด็กรู้ นี่ล่ะที่เขาเรียกว่าครูที่เตรียมสอน ตั้งใจสอนจริง ดีกว่าครูไทยบางคน หลายเทอมมาแล้วที่ให้ครูโปรแกรมภาษาสอน (ครูไทย) สอนไปคนละเรื่อง และ...น่าสงสารนศ. ทั้งเทอมเรียนได้ 3 articles ที่ไม่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์เลย แย่จริงๆ ทั้งๆที่เป็นวิชา  English for science  เลยนัดเจอกันอาทิตย์หน้า เพราะตอนนี้ขอปั่นงานก่อน



วันพุธที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

21 Nov:



เช้าไปวัด ไปโครงการใหม่อีก รีบกลับมาเขียนตำราต่อ สาย-บ่ายโทรติดตามเรื่องเอกสารคำสั่ง บ่ายรู้ว่าเข้าฝ่ายสุดท้ายแล้ว บ่ายสองเศษคณะโทรตามให้ไปเซนต์เอกสาร รีบไปจัดการ เอกสารด่านแรกเสร็จ ต้องวกกลับไปที่อธิการบดีอีกเลยต้องเดินเองหมดสุดท้ายงานที่จะต้องเสร็จในสองวันก็เสร็จในหนึ่งชั่วโมง ก็เท่านั้น ทุกอย่างทำได้ด้วยดีด้วยความช่วยเหลือของระดับเจ้าหน้าที่ทั้งนั้น รู้สึกขอบคุณพวกเขาจริงๆ

รีบกลับมาเขียนตำราต่อ ตอนนี้สมาธิเรื่องรอบนอกหายหมด อีกสองวันต้องเสร็จ ไม่งั้นจบเห่ หุหุ

อยากเขียนเรื่องอะไรๆอีก แต่ต้องรีบไปเขียนหนังสือต่อ  bye now !!

วันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

20 Nov: วันตรวจบาลี


 
เช้าไปวัด วันนี้ที่วัดมีการตรวจข้อสอบบาลีในระดับต่างๆ มีพระจากหลายจังหวัดมาช่วยตรวจกระดาษคำตอบ ประมาณร้อยรูปเศษ จ้าคณะจังหวัดชุมพร ท่านรองภาค 16 ฯ เห็นแต่ละท่านแล้วงานหนักมากเพราะข้อสอบมากและเป็นแบบเขียนทั้งหมด ลายมือสารพัดแบบ บางรูปที่มาช่วยงาน 70 up ไปหลายๆ up ต้องนั่งเพ่งอ่าน เห็นแล้วน่ารักจัง ค่อยเอารูปมาลง

 ส่วนแผนกรวมคะแนนนี่ต้องทำงานดึก กรอกข้อมูลเข้าในคอมพิวเตอร์ต่อ  มีคอมให้ทำงาน 6 ตัวรุ่นใหม่เอี่ยมสุดถอดด้าม

อาหารเพลมีโยมช่วยกันคนละไม้ละมือ คนละหม้อ สองหม้อ อิ่มทัองอิ่มบุญกันไป ทีมพี่ติ่ง พี่น้อย พี่นี มาช่วยตัก จัดอาหาร สาธุไว้ค่อยเอารูปมาลงอีกที มีอาสาสมัครจากค่ายทหารมาช่วยเสมอในการเก็บ กวาด

ตอนนี้เร่งทำตำราพ้นเวลาส่งมา 1 สัปดาห์แล้ว สู้ๆๆๆ

วันนี้จนท.โทรมาบอกว่าหนังสือบันทึกข้อความส่งมาถึงโต๊ะรองวิชาการแล้ว เราเลยโทรบอกหน้าห้องอธิการบดีให้ติดตามหนังสือให้ทันเวลาด้วย

สองวันนี้เห็นถึงบุคลิกระดับผู้นำโลก อย่างโอบามาแล้วรู้สึกความถ่อมตัวที่มีอยู่ในตัวเ
ขา เห็นตอนที่เขาคุยกับ king เป็นสิ่งที่เห็นได้จากดวงตาและการนั่งที่เรียบร้อย ผิดกับที่เขานั่งกับผู้นำเขมร   และตอนที่เขาพบกับอองซานซูจี เห็นถึงความอ่อนโยนที่มีในตัวผู้นำ ต่างกับบุช ผู้นำในอีกรูปแบบในอดีตที่ทุกอย่างตรงกันข้าม

มองเห็นความอบอุ่นในรอยยิ้มของผู้หญิงแกร่งและเก่ง ยิ้มตลอดเวลา เธอไม่เคยหยุดยิ้มเลย นี่เป็นผู้นำหญิงอีกคนที่เป็นไอดอลของเราเลย ต่างกันตรงที่ เราชอบแบบที่เธอเป็น แต่ไม่คิดที่จะเป็นแบบเธอ เพราะชีวิตต้องเดินทางพบปะคนมากมาย หลายรูปแบบความคิด ชีวิตนี้วุ่นวายหนอ ..

วันจันทร์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

19 Nov: no net :(


 
 The internet could not accessed for   3 days.....ไม่มีสัญญาณ internet ตั้งแต่ค่ำวันศุกร์  จนถึงเมื่อครู่เพิ่งมีสัญญาณ ...รู้มาว่าชุมสายมีการซ่อมอะไรบางอย่าง สุดสัปดาห์นี้เลยแห้ว ต้องทำงานกับข้อมูลเก่า รู้สึกแปลกๆ ทั้งที่บางวันก็ไม่ได้ใช้ข้อมูลใหม่ เพราะข้อมูลที่ เก็บไว้อ่านได้อีกเป็นปีเลย แต่พอไม่มีออนไลน์รู้สึกเหมือนถูกขังในที่ๆจำกัด นี่เขาเรียกว่า ติดหนึบหรือเปล่า ??

วันนี้ทำบัตรใหม่ หลังจากที่ไม่มีมานาน สมัยนี้อะไรๆก็ทำง่าย รวดเร็วดี

ฝนตกหนักมากช่วงบ่าย link กลับจาก Bkk พอดีให้สารถีไปรับแทน

มอบให้กับความ....ของคณะ-บอ-ดี หุหุ

วันนี้คณบดีมีลูกเล่นแบบใหม่ น่าเอ็นดูจริงๆ  ไม่กลัวภาษิต..ให้ทุกข์แก่ท่าน...เลยเราเลยบอกให้จนท.รีบจัดการ

วันนี้บังเอิญไปเห็นเอกสารรายการส่งชื่ออาจารย์ที่สอบภาษาอังกฤษ และคะแนนที่ได้ในมหาวิทยาลัยทั้งหมดไปยังอธิการบดี และชื่อประเทศในอาเชียนที่จะไปเพื่อจะแจ้งไปให้ทราบ...ถูกแทงกลับลงมาว่า ข้อมูลไม่เพียงพอ จนท.ก็งงๆว่าทำไมไม่บอกว่าจะเอาอะไรอีก มีอะไรที่ทำได้มากกว่านี้ ?? แต่ที่แน่ๆ อจ.ในคณะเราที่มีการถูกแก้คะแนนบวกให้อีก 30  เพื่อให้ได้คะแนนเทียบ IELT  เป็น 4.0 ขึ้นไปก็ถูกส่งคะแนนขึ้นไปตามที่แก้ (งานนี้รู้เฉพาะจนท.บางคนที่เห็น) เราเห็นทั้งสองฉบับแล้วตรวจสอบ เลยแน่ใจว่างานนี้ยังไงก็ทึบแสงเหมือนเรื่องอื่นๆ เมื่อไหร่ทำอะไรจะโปร่งใสกับเขาเสียที..."สร้างปัญญา ศรัทธาความดี" มีไว้สร้างภาพจริงๆ  หุหุ


วันศุกร์ที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

16 Nov: คนธรรมดา กับเรื่องเสียใจ


เช้าไปมหาวิทยาลัย ลืมของตักบาตรเลยไม่ได้แวะกลับ เช้าเตรียมตำราต่อจนบ่าย ด้วยอะไรหลายๆอย่างเลยตัดสินไปถ่ายรูปทำบัตร ทั้งๆที่ทิ้งมาปีเศษ เหมือนที่บางทีเขาบอกว่าพอถึงเวลาอะไรๆก็จะมีการจัดสรรเพื่อให้เหมาะพอดีกับอีกจังหวะ อะไรๆที่เตรียมไว้ให้มันมีเหตุผลของมันเองเสมอ...

วันนี้เมื่อรู้ข่าวบางเรื่องก็ตัดสินใจ ยกเลิกการไปดูงานทั้งๆที่อยากไปเพื่อการทำงานบางอย่างในอนาคตอันไกล้  แต่ทุกครั้งอีกนั่นล่ะที่สุดท้ายเมื่อเกิดปัญหา มารไม่มีบารมีไม่เกิด เราจะยกให้กรรมเป็นตัวจัดสรรแบบทุกครั้ง เพราะความตั้งใจดีในครั้งแรกจะมีสิ่งขัดขวางมาทดสอบเสมอ แต่ส่วนมากเราจะยอมถอย เพราะทุกสิ่งที่ทำไม่ไช่เพื่อตัวเอง เลยไม่ต้องแย่ง แต่พยายาม ทำให้ดีที่สุด จะได้ไม่โทษตัวเองเมื่อเวลาผ่านไปว่าตอนนั้นเราแกล้งไม่พยายาม แต่เมื่อทำถึงที่สุดแล้วมีใครอยากได้ในสิ่งนั้นก็ยกให้เพราะเราได้พยายามผ่านมาแล้ว การเปิดทางให้ภายหลังเพราะถือว่าการให้ในสิ่งที่เขาต้องการมากเป็นการให้ทานที่ดี กรรมจะจัดสรรอย่างไรก็ตามแต่ ......ใจเรารู้ดี    ก็เสียใจกับคำพูดของเขาเพราะสิ่งที่เราทำให้กับเขาเราเชื่อว่ามากกว่าที่เขาเคยได้รับจากที่ใดๆ เราให้ใช้ชื่อร่วมสอนเพราะต้องการให้เขามีชั่วโมงสอนมากขึ้นถึงเกณฑ์ประเมินโดยเขาไม่ต้องสอนเพราะกลัวเขาถูกประเมินต่ำไม่ผ่าน  เขาไม่รู้หรอกว่าในปีนั้นเราโดนอะไรเมื่อชั่วโมงตัวเองที่น้อยอยู่แล้วลดลงไปอีก  ทำดีให้เขาเราไม่ต้องการอะไรตอบแทน เราไม่เคยบอกเขา ล่าสุดช่วยพูดกับ...ทางอ้อมเพื่อไม่ให้เอาเรื่องที่เขาไปโวยวายที่...มาเป็นตัวตัดสินอนาคตเขา  ช่วยแก้อธิบายแทนเรื่องการฝากเด็ก..โดยไม่ให้เขารู้....สวดมนต์ขอพรพระให้เขาสามารถผ่านการประเมินเป็นป็นพนง. ดีใจและมีความสุขมากเมื่อเขาได้เป็นพนง. คิดเห็นใจกับอนาคตชีวิตเขา พยายามที่จะพูดสอนทางอ้อมให้เขาเอาไปใช้หากวันนั้นมาถึง (ตอนนี้รู้สึกว่ายังไม่ซึมลงไปในใจเขาเลย น่าจะไหลผ่านออกหมด).........ตั้งแต่วันที่เขามาบ้านเราและหกล้มเราก็รู้ทันทีว่า...เพราะเขาเป็นคนที่สามในเกือบร้อยคนที่ผ่านเข้ามา แล้วโดนสิ่งนั้น ขนาดอาณัตยังไม่โดนเลยเพราะไม่ว่าอย่างไรอาณัตเขาจิตดีกับเราจริง ..ตั้งแต่วันนั้นเราก็พยายามหาโอกาส เตือนเขา...สิ่งที่เขาทำกับเราครั้งนี้เราไม่รู้สึกโกรธเพราะสิ่งที่เขาทำเป็นเรื่องที่ใครๆที่คิดไม่เป็นเขาก็ทำกันได้ แต่เราเสียใจว่าไม่น่าเชื่อว่าเขาไม่ดีขึ้น และกลัวแทนในผลที่จะเกิดกับเขาหรือ..ในเวลาอันไกล้นี้ ได้แต่หวังว่าเขาจะรู้ตัวและแก้ไขสิ่งที่ทำไปแล้ว คงไม่เร่งกรรมหรือต่อกรรม ผลไม่คุ้มเลยจริงๆ

อยากมอบคำสอนของหลวงพ่อชาให้เธอคนนั้นจัง...ก่อนจะสายเกินไป

วันพฤหัสบดีที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

15 Nov: "แรงเงาแห่งชาติ"


วันนี้สารถีมารับ link เราสอนทั้งวันแต่วันนี้รวบยอดมาสอนเช้า 2 วิชา เลยสอนยาวรวดเดียว 5 ชั่วโมง เบรกระหว่างวิชาเล็กน้อยให้ทั้งครูและเด็กหายมึน เพราะเป็นเด็กกลุ่มเดียวกัน บ่ายจะให้นศ.ไปฟังดร.อาจอง ชุมสาย ที่มาบรรยาย บอกเขาว่าเป็นโอกาสดีมากที่ได้ฟัง

บ่ายนี้มีข่าวโจ๊กของคณบดีคณะวิทย์ฯ ที่จะยึดติดกับการแจ้งเรื่องการให้ไปดูงานของการไฟฟ้าฝ่ายผลิต โดยฝ่ายเจ้าภาพให้ข้อแนะนำว่า "ขอให้พิจารณาว่าผู้ร่วมเดินทางเป็นผู้ที่พักห้องเดียวกันได้" พูดง่ายๆว่าควรเป็นเพศเดียวกันเพราะจะให้นอนห้องเดียวกัน เลยแปลกใจว่ามีปัญหาเรื่องเพศสำหรับการดูงานครั้งนี้หรือไง ??  งานนี้คณบดีไป คณบดีเลยกลัวว่าเราผู้เป็น "หญิงแท้" จะพักห้องเดียวกับเธอไม่ได้เพราะเธอเป็น "ชาย" เลยอึกอักในการเซ็นต์จะขอคุย เราเลยโทรไป แต่เธอไม่อยู่ไปประชุม เราเลยโทรไปถามจนท.การไฟฟ้าว่ามีปัญหาเรื่องเพศที่แตกต่างไหม  เขาบอกไม่มีแต่ข้อกำหนดนั้นมาจากบริษัททัวร์ ซี่งเราก็เข้าใจว่าคงต้องการประหยัดค่าใช้จ่ายของตนอย่างสุดๆ ก็เป็นธรรมดาของธุรกิจที่เป็นเราก็ต้องเข้าใจเขา แต่ไม่ไช่แกล้งโง่ที่ต้องทำตามเขา หากเราต้องไปก็ต้องไป ก็แยกห้องได้ สลับกับที่อื่นที่อาจจะมาคนละเพศ แต่หากไม่มีเราก็บอกจนท.คณะไว้ว่าให้บอกคณบดีได้เลยว่า เราอาจารย์ผู้หญิงจะเป็นคนจ่ายค่าห้องส่วนเกินเองได้ ไม่อยากเจอ "แรงเงาแห่งชาติ" หรอกจ๊ะ เสียชาติเกิดเลยทีเดียว.. หุหุ แต่ที่เราเห็นที่นี่ดีจัง ส่วนใหญ่สมานฉันท์ เพราะผู้หญิงเป็นใหญ่กว่าชาย ชายๆเธอเลยไม่กล้า อันนี้ก็ต้องติดตามต่อว่าคณบดีจะหาเหตุผลอันใดอีก....ตื้นเต้นจัง :)

วันพุธที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

14 Nov: ทางชีวิตของ เฟอฮานา



เช้าไปวัด ฝากเงินทำบุญกฐินของวัดโฉลกกับพระอาจารย์ xx,xxx บาท เพราะพรุ่งนี้ไม่ได้ไปร่วม ติดสอน

วันนี้เขียนหนังสือทั้งวัน อากาศร้อน รอฝนที่อีกวันสองวันจะเข้ามาจากผลของมรสุมจากเวียตนาม

เย็นนี้ดูสารคดีศึกษา ชีวิตของ เฟอฮานา ที่เกาะสจ๊วต นิวซีแลนด์ รู้สึกแปลกแบบดี ชีวิตเธออยู่ลอนดอนแล้ววันหนึ่งก็ทิ้งทุกอย่างใช้ชีวิตที่ต้องการ ตะลอนทัวร์มาหลายที่หลายปี แลัวปักหลักที่นี่ เกาะที่มีประมาณ 400 หลังคาเรือน แต่เธออยู่ห่างออกมาอยู่ท่ามกลางป่าที่สงบ นกป่า สัตว์ที่เป็นเพื่อนตามธรรมชาติในบ้านที่ดูแล้วเล็กเท่ากุฎิกรรมฐาน ไม่มีอะไร แค่เป้ใบเดียว จริงๆก็แบบฤาษีดีๆนี่เอง

เส้นทางชีวิตของแต่ละคน แตกต่างกัน จริงๆแล้วเรามีโอกาสเท่าๆกัน เพียงแต่เราปล่อยโอกาสดีๆของชีวิตให้ผ่านไปเพราะเราแบกเรายึดอะไรมากไป จริงๆแล้วทุกชีวิตเขามีเส้นทางเดินของตนเอง ชีวิต..บางคนหลงยึดติดมากมาย  ยึดแล้วแบก..ปล่อยไม่เป็น หนักก็อาจไม่รู้ว่าหนักเพราะไม่เคยได้สัมผัส "ความรู้สึกเบา" นั่นคือความน่าสงสาร!!

วันอังคารที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

13 Nov: โตชิบากับความถูกต้อง



(ดูภาพชัดคลิกที่รูป)
 
เช้าไปวัด ไปธุระกับโต วันนี้เขียนหนังสือต่อ บ่ายสุเชฐส่งหนังสือของกฟผ.มาให้ดู วันนี้ช่างเริ่มมาติดกล้องในหมู่บ้าน


เห็นภาพนี้ 3 วันมาแล้วชอบ กด like ไม่รู้จบๆๆๆ.. แม้ว่าจะทำช้าหลังจากหมดกระแสสังคมไปแล้วก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย เป็นความกล้าที่จะรับผิดชอบต่อสังคม และเป็นการส่งเสริมให้มีการกระทำในสิ่งที่ถูกต้อง เป็นตัวอย่างที่น่ายกย่อง ต่างกับอีกหลายๆหน่วยงานที่หาข้อยกเว้นให้พวกทำในสิ่งผิดอยู่เรื่อยๆแม้กระทั่งในวงการศึกษาที่เป็นพวกมีสมองและปัญญา บางแห่งมีผู้นำ ผู้บริหารที่ทำผิด ทำไม่ถูกต้อง คอรับชั่นเชิงนโยบายมากมาย ออกกฎระเบียบสนองผลประโยชน์ตนหรือพวกพ้อง แต่ก็ยังยอมให้ "กฎมากด" เพราะผู้บริหารพวกนี้เคยพูดว่า "รู้ว่าหมาชอบอะไรก็โยนให้มันกิน แค่นี้มันก็เงียบ" แปลกที่ส่วนมากเงียบได้จริงๆ แม้ว่าจะมีเสียงบ่นลับหลังก็ตาม ก็มัวก้มงาบของที่โยนให้กินอยู่ตลอด เลยอยู่กันได้แบบ...หุหุ  โชคดีมากที่เวลาเรากลับบ้านได้ยินเสียงหมาเห่า แสดงว่ามันไม่กินสินบน ...เอ!เราเลี้ยงดี หรือหมาสายพันธุ์ดี

 
 
 

วันจันทร์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

12 Nov: สารเคมีรั่วอีกแล้ว..ชีวิตไทยๆ

ภาพ รถบรรทุกกรดกำมะถันพลิกคว่ำ (www.kapook.com)

เช้าไปวัด ไปส่งlink วันนี้เตรียมตำรา สลับกับเตรียมสอน

เมื่อคืนได้ข่าวรถบรรทุกกรดกำมะถันคว่ำ วันนี้รถลำเลียงกรดไนตริกอีก เมืองไทยนี่แปลกดี เรื่องแบบนี้เกิดนับครั้งไม่ถ้วน ไม่เคยได้บทเรียน เพราะธุระไม่ไช่กันทั้งนั้น  ถ้าเป็นตปท.เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่แบบมองได้รอบ 360 องศา คนขับอายุเพียง 25 ปี มีการอบรม มีความเข้าใจ มีสำนึกรับผิดชอบมากแค่ไหน ต้องมากกว่าปกติ สำหรับการบรรทุกสารอันตรายแบบนี้ บริษัทต้องรับผิดชอบต่อสังคม ...หน่วยงานรัฐที่ดูแลเกี่ยวข้องกับสารมลพิษเช่น กรมควบคุมมลพิษ ต้องออกมาดูแล ให้ความรู้แก่ชาวบ้านในการป้องกันอันตรายทันที และชี้แจงอันตรายของสารอย่างจริงจัง ไม่ไช่เวลาที่ต้องใช้หลักจิตวิทยาบอกว่าไม่อันตราย ไม่เป็นไร กลัวเขาตื่นกลัว เพราะชีวิตเขาไม่ไช่เรื่องล้อเล่น หากเป็นอันตรายเพราะชาวบ้านเชื่อในจนท.รัฐคิดว่าปลอดภัยจริงๆ ไม่ป้องกันอะไรเลยแล้วเกิดอันตราย เหมือนกรณีที่มาบตาพุด คนพูดพูดจบก็ไป คนอยู่ที่นั่นคือชาวบ้านตาดำๆ ที่สุขภาพที่แข็งแรงไม่ป่วยมีความจำเป็นสำหรับพวกเขาเพราะเขาเป็นแรงงานที่หาเช้ากินค่ำ หากจะเมตตาก็ให้บอกความจริง ไม่ต้องกลบข่าวเกลี่ยเรื่องเพื่อช่วยโรงงาน หรือ....

ที่น่าเศร้ากว่านี้คือมีความรู้สึกทุกครั้งว่าเมื่อเกิดเรื่องเกี่ยวกับสารอันตราย สารพิษ สารปนเปื้อนไม่ว่าในสิ่งแวดล้อม อาหารหรือของใช้ในชีวิตประจำวันอะไรก็ตาม จะรู้สึกว่ามีช่องว่างของความรู้เหล่านี้มากในคนไทย นักข่าวอ่านชื่อสารหรือสื่อสารข่าวแบบแปลกๆตะกุกตะกักในหลายครั้ง ก็เข้าใจนะแต่ก็ขัดใจบ้าง รู้สึกว่าคนไทยห่างไกลวิทยาศาสตร์มากจริงๆ ทั้งๆชีวิตเราตั้งแต่ตื่นจนนอนเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ทั้งสิ้น แต่กลับไม่ค่อยเข้าใจพื้นฐานหลายๆเรื่องที่เป็นวิทย์ในชีวิตประจำวัน จริงๆก็มีเรียนตั้งแต่ประถมจนมหาวิทยาลัยแฝงในวิชาต่างๆ.......เรื่องนี้มีความจริงน่าเศร้าบางอย่างไว้เขียนต่อ

วันอาทิตย์ที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

11 Nov: ไป central ครั้งแรก


วันนี้ตื่นสาย คงเหนื่อยที่เมื่อวานเห็นคนมากไป หรือไม่ก็นับตัวเลขมากเกินไป เช้าอยู่บ้าน ตอนไกล้เที่ยงฝนลงโครมหนักมาก ยังคิดดีใจที่เมื่อวานฝนไม่ตก ไม่งั้นงานกฐินคงไม่สะดวก นี่เพราะบารมีกฐินพระราชทาน

บ่ายสามเศษกีโทรมาชวนไป central ยังไม่เคยไปเลย ตอบตกลงท้นที นี่ถ้าไปอื่นคง say no เพราะงานเต็มหัว ระบายไม่ทัน

ในที่สุดก็ได้เห็นความจอแจวุ่นวาย แต่โชคดีที่เจอที่ว่างจอดรถได้ก่อนเลยเข้าจอดสบายๆ ถ้ามาเองคงอีกนานกะปีหน้าเลย  เดินไปตามเส้นทางที่มีน้ำขังเป็นช่วงๆ รถที่รอคิวหาที่จอดยาวต่อเนื่องไม่รู้จบ ท่ามกลางฝนปรอยๆ เดินเข้าในห้างจมูกไวแบบปีจอทันที ปากเอ่ยกับทุกคนที่ไปว่า วา! กลิ่นสารพิษยังอบอวล นี่เปิดได้ครบ 1 เดือนพอดี แต่บริเวณที่เดินข้างในเขากว้างมาก กลิ่นกระจาย ได้ทั่ว ไม่มีอาการเคืองตา สักครู่ร่างกายก็ปรับตัวให้เข้ากับกลิ่นได้ด้วยความคุ้นเคยกลิ่นเลยจางหายไปจากความรู้สึก...ตั้งใจมาเพื่อดูว่ามีอะไรบ้างที่น่าสนใจ ก็ดีที่เห็น และก็เหมือนกันที่ต้องกิน เพื่อนที่ไปเลือกให้ลองร้านอาหารญี่ปุ่นที่มีหลายร้านให้เลือก เพื่อนเลือกร้านที่ชื่อเหมือนเครื่องดื่ม เพราะเขามีบัตรสมาชิก (1000 คนแรกที่กินให้บัตรสมาชิกฟรี)  ลด10%  ต้องรอคิวประมาณเกือบชั่วโมง ก็เดินรื่อยๆคอยแวะมาดูตัวเลขไฟฟ้าบอกคิวที่หน้าร้านว่าถึงคิวหรือยัง ในที่สุดก็ได้แบบที่นั่งวัยรุ่นคือแบบ bar โชคดีที่เราได้ที่นั่งมุมเป็นทางวิ่งเลือกอาหารได้สามทาง และก็เลือกน้ำต้มยำรสเขาไม่จัด..แต่อาหารที่วิ่งมาให้เลือกไม่ถูกใจนัก น้อยกว่าMK สุกี้เยอะเลย เป็นหมู เนื้อวัว เครื่องในมีอย่างเดียวคือตับ ผักมีให้เลือกน้อย  เห็ดก็มีเข็มทองกับหูหนู  ไม่มีเห็ดหอม เห็ดฟาง ไม่มีกระทั่งเห็ดขาว เพราะแพงกว่า พูดง่ายๆว่าของที่ให้เลือกราคากลางและถูก ของให้เลือกมีน้อยชนิดบางอย่างไม่อร่อย คาวมากเช่นปลาม้วน พวกซูชิที่ให้เลือกมีที่ชอบคือแตงกวาที่พันเป็นชิ้นกลมๆ นอกนั้นไม่ได้ลองเพราะเหมือนๆที่เคยกิน มีของทอดก็เอาแต่กุ้งเทมปุระ กะปลาซาบะย่าง 1 ชิ้น ไอติมครึ่งถ้วย  ทดลอง est ก็งั้นๆ ปิดท้ายด้วยชาจีน เพราะหมดเวลาเขาให้เวลากิน 1.15 ชมาใจ.หากเกินเวลาคิด10 นาทีละ 20 บาท หุ หุ ทำให้เป็นคนกินเร็วขึ้นด้วย สรุปว่ากินอย่างเดียวห้ามพูดมาก ตั้งใจกิน เราก็นั่งกินแบบเรียงหน้ากระดาน  สรุปไม่เข้าไปกินที่ร้านนี้อีกด้วยตัวเอง say bye!! เพราะไม่มีอะไรอร่อยประทับใจ หรือมีอะไรพิเศษที่คุ้มกับต้องนั่งรอคิวกิน  แต่ที่ไม่ลืมและเอ่ยกับเพื่อนที่ไปคือเป็นครั้งแรกในชีวิตที่กินเบคอนต้มยำ หุหุ จำไปอีกนาน รวมค่าอาหาร 1,242 บาท 4 คน (ลด10% แล้ว) ค่อนข้างแพงเมื่อคิดถึงคุณภาพอาหาร ปริมาณว่าไม่ได้เพราะขึ้นกับความสามารถของกระเพาะอาหารส่วนบุคคล แต่เข้าใจเขานะว่าต้นทุนค่าใช้จ่ายของร้านเยอะมากทั้งค่าเช่าร้านและค่าลูกจ้างเป็นสิบชีวิตที่นั่น นานาจิตตังหลายคนอาจชอบอาหารแบบนั้นก็ได้

เดินซื้อของที่ TOP เล็กน้อย กลับทุ่มเพราะห่วงเด็กๆที่บ้าน กลับมารองเท้าขาดไป 2 คู่  slipper อีก  2 คู่ ฝีปากเจ้าหนูศรีวัน ไม่เป็นไรน้อยกว่าที่คิด



วันเสาร์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

10 Nov: กฐินพระราชทาน


ไปวัดเช้าตรู่ วันนี้มีงานบุญใหญ่ประจำปีของวัดคือการรับพระกฐินพระราชทาน ไปถึงพระอาจารย์เดินตรวจความเรียบร้อยอีกครั้ง(ไม่รู้ครั้งที่เท่าไร) ทราบว่าจัดล่วงหน้าเป็นสัปดาห์มาเรื่อยๆ และสองวันนี้มีอาสาสมัครจากค่ายทหารมาช่วยหลายสิบนาย วันนี้โชคดีที่ฝนไม่ตก พระอาจารย์เป็นปลื้มที่งานสำเร็จลงเรียบร้อยด้วยดี  มีโยมๆพุทธศาสนิกชนมาร่วมงานมาก มาช่วยทั้งอาหาร (ที่มากมาย) มาร่วมอนุโมทนาบุญ อิ่มบุญกันไปทั่วหน้า


 
 
 
 
 
 
 
หนังสือที่ระลึกพระกฐินปีนี้
 
ดูรูปเพิ่มเติมได้อีกใน ...http://meecorner.blogspot.com/2012/11/2555.html
 
ปัจจัยปีนี้นำไปสร้างและซ่อมเสนาสนะในวัดที่ต้องปรับปรุงอีกหลายอย่าง เช่น ศาลาการเปรียญที่อายุมากกว่า 40 ปี ใช้อบรม ประชุมสงฆ์ แม้วัดจะเล็ก (พื้นที่น้อย) แต่เป็นวัดใหญ่ที่ทำกิจกรรมที่เกิดประโยชน์ต่อคณะสงฆ์และสังคมอย่างมากมายเช่น การอบรมพระนักเทศน์ทั่วภาคใต้และมาเลเซีย อบรมพระวิทยากร (ที่ไปอบรมนักเรียน นักโทษต่างๆ อบรมพระสงฆ์)  สถานที่ตรวจข้อสอบบาลี นักธรรมฯ
แม้ปัจจัยจากกฐินไม่มากในแต่ละปี แต่สามารถก่อเกิด
อานิสงค์ได้มากมายจริงๆ
 
ร่วมอนุโมทนาบุญกันนะคะ :)
 
 

วันศุกร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

9 Nov: สมโภชพระกฐินพระราชทาน




เช้าไปวัด ไปมหาวิทยาลัย วันนี้ link เพิ่งเริ่มสอน เราสแกนนิ้วเสร็จก็เอาหนังสือที่ต้องตรวจให้ขวัญส่งต่อให้ประสงค์และพัชรีตรวจ เราเป็นประธานกรรมการ งานนี้สงสัยมีปัญหาแน่ รอดูไปก่อนเจอหนูนาเลยคุยเรื่องเกณฑ์การตรวจตำรา หนูนาหงุดหงิดคณะมาก

วันนี้เห็นคะแนนสอบภาษาอังกฤษที่จัดสอบภายในเพิ่อจัดกลุ่มอจ. ก็หลากหลายระดับแต่เกาะกลุ่มต่ำกว่าครึ่งเยอะ

เย็นนี้ไปร่วมสมโภชพระกฐินพระราชทาน พระอาจารย์จัดสถานที่อย่างดี สมพระเกียรติยิ่งนัก เป็นปลื้ม หนังสือกฐินที่วัดจะแจกสวยถูกใจ เนื้อหาถูกธรรม ชอบๆๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆๆ

ตามอ่านต่อที่  http://meecorner.blogspot.com/2012/11/2555.html

วันพฤหัสบดีที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

8 Nov: คนทุศีล ไม่ควรเป็นครู /ความเข้มแข็งของคนดี

 

วันนี้สอน นศ.ที่ ต้องเรียนจริงตามชั้นปีมี 9 คน แต่พวกที่ติด E พวกชอบ drop อะไรๆก็ drop เลยสะสมเป็นดินพอกหางหมู มาลงเพิ่มอีก 20 คน  เฮ้อ!!

วันนี้คุยกะอจ.ใหม่แนะนำให้เขาทำในสิ่งที่ถูกต้อง อย่าทำผิดเพื่อแลกกับอะไรๆที่ล่อตาล่อใจ เราบอกว่าในสถาบันนี้ ชั่วสุดก็อยู่ในนี้ ดีสุดก็อยู่ในนี้ เขาก็บอกว่าทุกสังคมมีเช่นนี้เสมอ เราบอกว่าไช่แต่ในสังคมที่นี่เป็นสังคมของครูอาจารย์ ผู้ได้ชื่อว่าเป็น "พิมพ์" แบบอย่างของเยาวชน มีหน้าที่สอนคน ดังนั้นอะไรที่ชั่วๆ ไม่ควรมีในสังคมนี้... คนศีลธรรมบกพร่องมากไม่ควรเป็นครู.... คนทุศีล ไม่ควรเป็นครู ....คนที่ละเมิดศีลข้อ 3 เป็นอาจิน ไม่ควรเป็นครูและไม่ควรให้อภัยหากทำเช่นนั้นกับศิษย์ หรือแม้กระทั่งเพื่อนร่วมงาน เพราะหากกิเลสพื้นฐาน แค่ศีลข้อ 3 ยังระงับใจตนเองไม่ได้ ขาดสำนึกความละอาย จะเหลืออะไรให้ไม่กล้าทำผิดในสิ่งอื่นๆได้อีก (ศีลข้อนี้สัตว์รักษาไม่ได้ เพราะเขาเป็นสัตว์เดรัจฉาน แต่ คน ต้องรักษาได้)..และเรื่องอื่นๆอีก

สรุปแนะให้เขาทำในสิ่งที่ถูกต้อง ชีวิตก็ไม่ตกต่ำ


"...คนดีทำให้คนอื่นดีได้ หมายความว่าคนดี ทำให้เกิดความดีในสังคม คนอื่นก็ดีไปด้วย. ความเลวนั้นจะทำให้คนดีเป็นคนเลวก็ยาก แต่เป็นไปได้.
ถ้าคนดีเข้มแข็งในความดี จะทำให้คนเลวมาทำให้คนดีเป็นคนเลวยาก.สำคัญอยู่ที่ความเข้มแข็งของคนดี..."

...A good person can make another person good; it means that goodness will elicit goodness in society; other person will also be good. Evil will make a steadfast good person bad only with great difficulty; however, it is not impossible. If good people hold on tenaciously to their goodness, it will be difficult for evil people to influence them. The important thing is the strong will of the good person...
         
คัดตัดตอนจากพระราชดำรัสพระราชทานแก่คณะบุคคลต่างๆ ที่เข้าเฝ้าฯ ถวายชัยมงคลเนื่องในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา ณ ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดา พระราชวังดุสิต เมื่อวันพุธที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๓๙



หนังสือกฐินส่งมาแล้ว 29000 บาท ถูกดี ยังไม่เห็นหนังสือ

วันพุธที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

7 Nov:


เช้าไปวัด วันนี้พระอาจารย์ไปบรรยายเรื่องว่าด้วยคุณธรรม จริยธรรม จรรยาบรรณ ให้อจ.และนศ.วิทยาลัยพยาบาลฟัง

หน้งสือกฐินส่งมากับทัวร์ พรุ่งนี้ไปรับ

วันนี้สุเอาคอมพิวเตอร์อีก  5 ตัวมาส่ง ท่านวุฒิดูด้วยความสนใจและพอใจเครื่องรุ่นใหม่นี้มาก

วันนี้โอบามาได้รับเลือกเป็นปธน.USA ต่ออีกครั้ง

วันอังคารที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

6 Nov: ขโมยอีกแล้ว


 
นกหลังบ้าน  ไม่รู้แอบมองอะไร หุหุ

วันนี้เขียน env poll สลับกับติดตามหนังสือกฐินที่แก้แล้วแก้อีกเพราะคุญสมชายส่งไฟล์ผิดมา เฮ้อ!!

เย็นนี้กีโทรมาบอกว่าบ้านที่ปากซอยโดนขโมยขึ้นบ้านตอนบ่ายสาม เจ้าของบ้านก็ระวังตัวอยู่ เข้าๆออกๆตลอด ก่อนถูกขโมยก็เพิ่งกลับเข้าบ้าน และออกไปตอนตอนบ่านสอง เข้าหลังบ้าน งัดประตู ทุบเหล็กดัดดังชาวบ้านได้ยินแต่ไม่เอะใจ เอาทอง คอมพิวเตอร์ ไป

เฮ้อ! ฟังแล้วเศร้า คนยุคนี้

วันจันทร์ที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

5 Nov: คณะวิทย์แย่ๆ/ ร่วมสร้างศาลาจตุรทิศ



เช้าไปมหาวิทยาลัย เพราะติดค้างเรื่องร่างหลักสูตรไม่รู้จบ วันนี้เลยรู้ความแย่ของผู้บริหารคณะอีกเรื่องที่ไม่เคยเรียกประชุมสาขาวิชาแกนต่างคนต่างเขียน บางวิชาทางสาขาปิดไปแล้วแต่เราไม่มีข้อมูลเลยใส่ในหลักสูตรใหม่ เช่น ชีววิทยา 1 ปฎิบัติชีว 1  ไม่มีแล้วเขาเปลี่ยนเป็นหลักชีววิทยา โปรแกรมเคมีเขาก็บอกว่าเขาก็ไม่รู้เรื่อง ที่เรารู้เพราะเราเอะใจบางเรื่องเลยไปถามทำให้รู้หลายเรื่อง ทุกคนเล่าเรื่องความแย่ของคณะวิทยาศาสตร์ที่ไม่ทำอะไรเลย เหมือนไม่รู้เรื่องอะไร เฮ้อ!! Poor admin. เราก็ได้แต่ฟังเพราะเราเป็นสาขาที่ต้องพึ่ง pure sc . ลงไปหาสาขาเคมี ถามว่าเขาเปิดเคมีทั่วไปหรืออื่นๆที่ไม่ไช่ เคมี 1, 2 หรือเปล่า ก็แปลกที่เขาไม่มี เราเลยถามว่าแล้วเด็กเอกอื่นๆที่ไม่เน้นเคมีมากนักต้องเรียนแบบเดียวกับเอกเคมีหรือ ? ต้องการให้เรียนเคมีอินทรีย์ ก็ต้องเรียน อินทรีย์ 1 ,2  ไม่ไหวหรอกมากไป ก็บอกให้เปิดเคมีอินทรีย์พื้นฐาน ไม่รู้ว่าเขาจะทำให้เด็กหรือเปล่า ถ้าไม่เปิดเราก็ต้องร่างเองให้เขาเปิด สงสารเด็ก

อจ.ใหม่มาทำงานวันแรกแทนอาณัติ

ค่ำนี้พระอาจารย์กลับจากพม่า

เย็นนี้ร่วมฟังคณะสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์ถวายพระพรในหลวงและพระราชินี ที่วัดพระแก้วผ่าน TV เราเลยเปิดดังๆด้วยเผื่อให้เทวดาประจำบ้านได้ร่วมฟัง เพราะท่านสวดบทอัญเชิญเทวดาด้วย

ตอนค่ำท่านโดมโทรมาบอกบุญเรื่องจะสร้างศาลาจตุรทิศ  4  หลังตรงมุมโบสถ์ทั้ง 4 ด้านที่วัดกลางเมือง ท่านได้ปัจจัยมาแล้วสำหรับ 2 หลัง ขาดอีก 2 หลัง เราเลยปรึกษาสามี  link อนุมัติถวายปัจจัยร่วมสร้างอีก 2 หลังที่ยังขาดอยู่ให้จนครบ ถวายเกินเผื่อไว้ตกแต่งด้วย จำนวน x,xxx,xxx บาท จะมีทั้งพิธีพราหมณ์และพระ วางศิลาฤกษ์อีกไม่กี่วัน

วันนี้ต้องปิดเล่มแก้หนังสือกฐิน คราวนี้โรงพิมพ์ทำงานช้ากว่าเรามากเลย ต้องโทรตามตลอดหวาดเสียวกลัวไม่ทัน  ทั้งๆที่ส่งก่อนครั้งอื่นๆ ในที่สุดก็ไฟลนก้นเหมือนเดิม หายใจไม่ทั่วท้องเลย

เหลืออาทิตย์เดียวแล้วสำหรับตำราเฉลิมพระเกียรติที่ต้องส่งจันทร์หน้า ยังไม่ได้แก้อีก  4 บท ต้องลุยแบบลุยๆๆๆ อีกด่วน ขอกุศลช่วยทำให้ทันเถิด ทำงานบุญมาครึ่งเดือนเศษ งานมหาลัยอีกครึ่งเดือน งานตัวเองเลยจอดรอ...:)



วันอาทิตย์ที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

3-4 Nov: จิปาถะ



 
ไม่รู้แมลงอะไรเกาะที่ต้นไม้เล็กมากมาย ตัวใหญ่น่าเกลียด ไปเจอตอนไปดู site
 
เมื่อวานไม่ได้เขียนบันทึกเพราะสนุกกับการตรวจแก้หนังสือที่ระลึกกฐินปีนี้ รอคุณสมชายส่งมาทวงไปหลายครั้ง แต่ก็คุ้มการรอเพราะคราวนี้ art สวย

วันนี้ทำต่อเพราะต้องลงสารบัญเพิ่ม ก็เสร็จ แล้วต้องทำคำอธิบายรายวิชา 30 วิชาให้เสร็จวันนี้ พรุ่งนี้ต้องเอาไปรวมกัน ไม่รู้จะปั่นทันหรือไม่

เมื่อวานสุเอาคอม และ printer ไปส่งพระอาจารย์ แต่ยังไม่ครบ

บ่าวมาลง office 10 เลยรู้ว่าเครื่องเรามีโปรแกรมประหลาดอยู่ ไม่รู้มันไปฝังที่ใหน

วันนี้พระอาจารย์ไปพม่า กับสมเด็จฯ วัดพิชัยญาติการาม พระธรรมโกศาจารย์และพระผู้ใหญ่อีก 2-3 รูปไปในกิจของคณะสงฆ์

วันศุกร์ที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

2 Nov: จ่ายครบ จบแน่


วันนี้ไปมหาวิทยาลัย ช่วยกันร่างหลักสูตรต่อ คณะคืนเล่มที่ทำไม่เรียบร้อยกลับมา หลังจากโทรมาทวง 3 รอบ อันนี้ตั้งใจทำให้ไม่เรียบร้อยมีรอยขีดเขียนแก้เพราะเมื่อวานบอกเขาว่ากำลังแก้อยู่ก็จะเร่งเอาไปให้ฝ่ายทะเบียนก่อน เราเลยให้เขียนใส่ background ไปว่า draft และให้ลงที่หน้าปกว่ามีอะไรผิดบ้างที่ต้องแก้เพราะรู้มาว่ามีโปรแกรมหนี่งยังไม่เรียบร้อยเช่นกัน แต่คณะขอดูก่อน พอส่งให้จนท.ผู้หวังดีก็ถ่ายเอกสารส่งให้ทะเบียน เท่านั้นเองก็ถูกส่งกลับพร้อมคำหวังดีที่ไม่ต้องการ เราเลยป้องกันก่อนไม่ยอมเป็นเหยื่อ และก็ได้ผล คณะไม่กล้าส่งต่อ ให้ทำให้เสร็จภายในพุธนี้

วันนี้ก็ทำทั้งวัน เย็นนี้รับงานแบ่งกันทำต่อเรื่องเขียนคำอธิบายรายวิชา เรารับมา  24 วิ
ชา เพาะค่อนข้างถนัดหมด เคมี ชีววิทยา เทคโนโลยีชีวภาพ เลยเอามาเขียนหมด

รับรู้ข่าวที่ผู้บริหารหลักสูตรพิเศษที่จัดให้พวกกรมการปกครองเรียนให้จบป.ตรี เรียนวันเสาร์อาทิตย์ 3 ปีจบ ก็รู้มาว่าเรียนบ้างไม่เรียนบ้างเป็นแบบคำขวัญอธิการบดีว่า จ่ายครบจบแน่ พวกนี้หลายคนก็ไม่เรียนอ้ างสารพัด  ในที่สุดสอบไม่ได้ ก็ตกเป็นธรรมดา แต่อจ.ส่วนมากต้องให้ผ่านเลวๆก็ได้ D ก็ยังดี ในที่สุดมีคนหนึ่งได้ E อ้างว่าไม่ได้เข้าเรียนเพราะไปสมัครรับเลือกตั้ง "สอบท"?? ตำแหน่งในท้องถิ่น ต้องหาเสียง รู้สึกว่าเธอสอบนักการเมืองท้องถิ่นไม่ผ่านเช่นกันโชคดีของคนระนอง..แต่งานเรียนนี่แก้ตัวได้ง่ายแต่เธอคงอยากได้วิธี...มั้ง นายสุนทรผู้บริหารหลักสูตรก็โทรมาบอกอจ.ผู้สอนให้แก้เกรดเป็น D แต่จริงๆมันทำไม่ได้เพราะเกรดประกาศออกไปแล้ว โชคดีที่อจ.ผู้สอนคนนี้ลาออกไปแล้วเลยตอบสั้นๆว่า "ไม่แก้" ถูกใจเรายิ่งนัก ทำได้ไง (เขาเคยบังคับก้าวก่ายแบบนี้สำเร็จมาหลายรายแล้ว) และไม้ให้ตัดเกรดตกให้พวกเรียนกลุ่มนี้ เฮ้อ!! คงจบป.ตรีกันแบบคุณภาพชั้นหนึ่ง หุหุ มิน่าลงทะเบียน(เรียน)กันจัง กรณีนี้เพราะนศ.มั่นใจว่าแย่ยังไงก็ไม่ตก เลยไม่ตรวจเกรด คงเพิ่งมาดูเอาตอนต้องลงทะเบียนเรียนเทอมใหม่นี้ น่าเศร้า!!การศึกษาไทย ไร้สำนึกจริงๆทั้งครู ผู้บริหารและผู้เรียน ที่ร้ายและไร้สำนึกความรับผิดชอบก็เจ้าพวกกรรมการประเมินคุณภาพ ไม่รู้ตั้งไว้กินเงินแผ่นดินเปลืองภาษีแผ่นดินไปทำไม เพราะตรวจทุกทีดูแต่ตัวอักษรในห้องแอร์ก็ผ่านทุกที..ไร้ค่าจริงๆ

มีอจ.สอนภาษาอังกฤษคนหนึ่งเป็นคนตรง ตัดตกเกือบหมด ถูกสั่งให้แก้เกรดก็ไม่แก้เช่นกันเลยถูกสั่งห้ามไม่ให้สอนพวกกลุ่มพิเศษนี้อีกต่อไป  คนดีๆทำถูกต้องก็หมดโอกาสทำความดี ก็เพราะพวกผู้บริหารที่เห็นแก่เงินและผลประโยชน์แอบแฝง พวกครูผู้สอนก็หว้งแค่ให้ได้โอกาสสอนต่อ ไม่คำนึงถึงหน้าที่ สำนึกครูกันเลยจริงๆ

จากข่าว...วันนี้ (26 ก.ย.) รศ.นพ.กำจร ตติยกวี รองเลขาธิการคณะกรรมการการอุดมศึกษา (กกอ.) ในฐานะคณะกรรมการควบคุมมหาวิทยาลัยอีสาน (มอส.) เปิดเผยภายหลังเข้าชี้แจงต่อคณะกรรมาธิการ (กมธ.) การศึกษา สภาผู้แทนราษฎร กรณีการเพิกถอนใบอนุญาตจัดตั้งมหาวิทยาลัยอีสาน (มอส.) ว่า กมธ.การศึกษา ได้เชิญทั้งฝ่ายผู้รับใบอนุญาตจัดตั้งมอส. ซึ่งถือเป็นผู้ร้อง และคณะกรรมการควบคุมมอส. เข้าให้รายละเอียดต่าง ๆ เพื่อความเป็นธรรมกับทั้งสองฝ่าย โดยทางคณะกรรมการควบคุมฯ ได้ให้เหตุผลถึงการเพิกถอนใบอนุญาตจัดตั้ง ว่า เป็นเรื่องของการจัดการศึกษาที่ไม่มีคุณภาพ ยกตัวอย่างการจัดการเรียนการสอนนักศึกษาระดับปริญญาโท จำนวนมากถึงกว่า 4,000 คน ซึ่งหากจะจัดการศึกษาให้ได้คุณภาพจำเป็น จะต้องมีอาจารย์ระดับปริญญาเอกประมาณ 250 คน

ของมหาวิทยาลัยที่เราสอนอยู่นี่ก็เป็นแบบนี้ล่ะหลายคน make money จน ไม่รู้ว่าคำว่า "สำนึกครู "สะกดอย่างไร
 แล้วจะพูดว่า "สร้างปัญญา ศรัทธาความดี "ออกมาเต็มแผ่นโฆษณาสร้างภาพไปทั่ว แต่โชคดี ที่มีคนท้องถิ่นเชื่อมากเสียด้วย เพราะจ่ายครบ จบจริงๆ จ่ายขาดไป 50 สตางค์ ไม่ให้ลงทะเบียนเรียน  (เพิ่งได้ csae นี้มา อจ.ต้องไปช่วยนศ.อุทธรณ์ เพราะเป็นความผิดของธนาคารที่ไปตัดเศษสตางค์ของเด็กออก)

วันพฤหัสบดีที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

1 Nov:

เช้าไปวัด เข้ามหาวิทยาลัย วันนี้ช่วยกันเขียน ปรับปรุง เปลี่ยนแปลงหลักสูตร สิ่งแวดล้อม
ค่อยเอารายละเอียดมาลงต่อ วันนี้มีงานหลายอย่างรออยู่

วันพุธที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2555

31 Oct: วันชักพุ่ม/ คนพุทธ

 
 
เรือพนมพระกลางน้ำ

 พุ่มประธาน
 
เช้ามืดไปหน้าศาลหลักเมือง วันนี้มีการชักพุ่มผ้าป่า งานประเพณี พระอาจารย์ไปเป็นประธานการเปิด ปีนี้มีการจัดงานในรูปแบบที่เปลี่ยนไป เพราะเปลี่ยนนายกเทศมนตรีใหม่ ทำถนนสายวัฒนธรรมให่มีพุ่มทั้งถนนสายเดียว 300 พุ่ม แต่ที่เราดูแล้วไม่เห็นด้วย ไม่เป็นธรรมชาติ เหมือนการจัดฉากมากกว่า ไม่เหมือนอดีตที่ทำกันมากระจายไปทุกถนน ตามศรัทธา ไม่ต้องมากระจุกที่เดียวเริ่มสวดทำพิธีพร้อมกัน เลิกพร้อมกัน มีพิธีกรกลาง ทุกอย่างมีการจัดการ ในอดีตชาวบ้านจัดการกันบ้านใครก็คนนั้น นั่งลุ้นรอพระที่จะมาจากวัดต่างๆ ตามเลขที่ๆได้ฉลากตรงกัน บางครั้งท่านก็หลงกว่าจะหาพบ แต่นั่นเป็นรสชาดของงานนี้เช่นกัน ตอนนี้แยกชุมชนด้วย พวกไกลๆไม่ไช่ในเมือง ให้ชุมชนจัดการ และพุ่มพิเศษก็นิมนต์พระเอง วันนี้เลยดูเหงาๆ ครึกครื้นตอนออกโทรทัศน์เท่านั้น และเชียร์แต่แข่งขันเรือยาว คงเดาได้ว่าเบื้องหลังการแข่งขันคืออะไร..นี่คือเมืองไทย ทุกงานไม่ว่ามงคลหรืออัปมงคล ก็จะนำเรื่องอัปมงคลมาเกี่ยวเสมอ ผีพนันสิงกันจนไม่รู้รักษาประเพณีวัฒนธรรมให้ดีงามได้ตลอด


 
ทำให้เป็นถนนสายวัฒนธรรม สมมุติขึ้นมา
 
เณรน้อยน่ารัก
 
 
 
 


พระอาจารย์ไปรับพุ่ม 5 แห่งที่นิมนต์มา ก็ทำให้รู้สึกแปลกๆเพิ่มขึ้น เพราะเศร้าลึกๆที่เกือบทุกแห่งที่ไปคนส่วนมากอาราธนาศีลไม่ได้ เลยรู้สึกว่าคนยุคนี้ห่างไกลวัด และไม่เอาใจใส่ สวดมนต์ก็อ้อมแอ้มเหมือนไปยืมหรือขโมยคำสวดของใครเขามา ไม่กล้าออกเสียงเฮ้อ! อ้อ แต่คนพุทธที่สวดได้ก็มีนะ ไม่ทุกคน แต่เรามีความรู้สึกว่าการอาราธนาศีลแค่นี้ คนพุทธกล่าวไม่ได้ ก็ไม่รู้ว่าจะโทษใครดี??

ในอดีตตอนเราเด็กๆทุกวันศุกร์โรงเรียนจะให้เข้าห้องประชุมสวดมนต์ สวดสรภัญญะชอบมาก ตอนนี้คงไม่มีแล้ว ครูเองจะมีเข้าวัดสวดมนต์ หรือกระทั่งสวดเองที่บ้านกันเองสักกี่เปอร์เซ็นต์ ???? เหมือนที่หลายๆคนกล่าวไว้เราเป็นคนพุทธตามๆพ่อแม่กันมา เอาไว้กรอกในใบต่างๆเท่านั้น และรู้อีกทีก็ตอนใครในครอบครัวตาย เพราะต้องนิมนต์พระมาสวด


วันอังคารที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2555

30 Oct: Sandy storm



เช้าไปวัด ตักบาตร วันนี้ครบ 2 เดือนที่ชาบูจากไป ยังคิดถึงมากและไม่ลืมชาบูนะ รับผลบุญที่มามี๊อุทิศให้เป็นประจำด้วยนะ แล้วคงได้พบกันในภพภูมิใดๆอีก

 วันนี้เห็นข่าวพายุแซนดี้ที่ถล่มสหรัฐแล้วเป็นห่วงคนไทยที่นั่นเช่นกัน มีคนไทยในสหรัฐติดตามอ่าน blog ของ meepole มากพอควรทีเดียว จากหลายรัฐ ยังไงขอให้กำลังใจและขอให้ปลอดภัย แคล้วคลาดจากอันตราย หากมีเวลาขอให้สวดมนต์ด้วยนะคะ

 
"รายงานสถานการณ์ล่าสุดระบุว่า เฮอริเคนแซนดี้ได้เคลื่อนตัวเข้าถล่มชายฝั่งตะวันออกของสหรัฐฯ เมื่อเย็นวันที่ 29 ตุลาคม โดยเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วเข้าถล่มรัฐนิวเจอร์ซีย์ และเดลาแวร์ ทำให้ลมพัดแรง ฝนตกหนัก ต้นไม้หักโค่น เกิดน้ำท่วมแล้วในบางพื้นที่ และประชาชนกว่า 6 ล้านคนจาก 7 รัฐไม่มีไฟฟ้าใช้ ขณะที่อีกกว่า 1 ล้านคน ถูกสั่งอพยพขึ้นพื้นที่สูงเพื่อความปลอดภัย ทางการเผยพายุกำลังพัดถล่มอีกหลายเมืองใหญ่ อาทิ นิวยอร์กซิตี้ วอชิงตัน บัลติมอร์ และฟิลาเดลเฟีย"
วันนี้ดูรายการพื้นที่ชีวิต ตอนแผ่นดินของเรา ดีมากชอบหนูปาล์มที่เป็นคนนำเสนอน่ารักมาก เป็นเด็กรุ่นใหม่ที่หากประคองตัวเองดีๆ จะเป็นกำลังที่ดีของชาติได้มาก น่าสนับสนุนจริงๆ
 เขียนหนังสือตลอดวัน

วันจันทร์ที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2555

29 Oct: สอบอจ.ใหม่

 
นกที่เราและ link ช่วยไว้ ชอบๆ สวยดี

เช้านี้ไปสอบสอนอจ.สวล.ที่มาสมัคร มาจริงแค่ 2 คน เลยไม่ลำบาก ฝ่ายบริหารที่มาสัมภาษณ์ก็มีศิรวัฒน์คนเดียว ก็ดีเพราะเข้าใจกันดี สอบคนละชั่วโมง จบป.โทด้านสวล.มาทั้งคู่ ที่เห็นได้ชัดคือสมัยนี้จบโทก็เหมือนป.ตรี ถามอะไรก็ตอบไม่ค่อยตรงประเด็น ถามสิ่งที่ตัวเองทำวิจัยมาก็ไม่แม่น วันนี้ถามง่ายๆเรื่องที่เขาเสนอเองว่าที่เขาเขียน digestion ต่างจาก hydrolysis อย่างไร ตอบผิดทั้งคู่ และอื่นๆที่ไม่ยาก แต่ยังไงก็ต้องรับเข้ามา 1 คน

ตอนบ่ายให้หน.โปรแกรมเข้าไปสัมภาษณ์เอง เพราะไม่มีอะไรที่พลิกโผ ไม่มีเส้นและเซ่น ก็เลยสบายๆ ก็ได้ตามต้องการ

เจอป้านงเยาว์ที่ตึกศูนย์? มา?? แถมแซวตำแหน่งคณบดีของสามีอีก งานนี้ถอยดีกว่า

บ่ายอาการป่วยแสดงออกโดยปากแห้งมาก คลื่นไส้ เล็กน้อย เลยรีบกลับบ้าน ตั้งสติตอนขับรถ  ได้ข่าวนิโรจน์ เส้นเลือดสมองตีบเข้ารพ. หวังว่าหากหายจากการเฉียดพิการครั้งนี้คงเห็นสัจจธรรมว่าโกงกินมามากมายในสภาพมิจฉาจารย์มานานหลายปี สุดท้ายเอาอะไรไปไม่ได้เลย อาจได้เงินมากมาย แต่สูญเสียสิ้นซึ่งคุณธรรม เสียดายจริงๆ หากกลับตัวกลับใจใช้ศักยภาพช่วงสุดท้ายสร้างคุณภาพดีๆให้มหาวิทยาลัยก็คงลดกรรมได้บ้าง หุหุ

วันนี้เพิ่งเห็นข้างบ้านติดไฟหลังส่องสว่าง

วันอาทิตย์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2555

28 Oct: ลดทุกข์.. อย่านึกถึงแต่ตัวเอง



เมื่อคืนนอนหัวค่ำ เอาแรงไว้ตื่นหากมีเสียงมาเห่าเรือ ปรากฏว่าได้ยินแว่วๆ หลับต่อไปเลย วันนี้สบาย  กีชวนไปกินแตเตี้ยมเลยต้องไป ส่วนของอ๋องคดห่อไป เพราะยังทานเจอยู่

กลับบ้านเขียนงานต่อ

วันนี้เขียนเรื่อง (จริงๆแล้วเรียบเรียง ย่อความจากข้อเขียนที่ยาวๆของพระไพศาล วิสาโล)

ลดทุกข์.. อย่านึกถึงแต่ตัวเอง ละทุกข์..อย่าเอา"ตัวตน"ออกรับ


อ่านแล้วโดนใจเราเพราะตอนนี้รำคาญโอษฐ์ภัยของข้างบ้านมาก  เพราะเอาหูออกไปรับ ได้ยินเขาโกหกเรื่องที่บ้านเขาเอาซองที่ใช้ห่อผ้าอนามัยมาทิ้งที่บ้านเรา 2 ซอง แล้วเราเก็บไปให้เขาดู เพื่อว่าเขาจะได้เตือนคนใช้ของเขาว่าอย่าทิ้งของที่บ้านคนอื่นมันไม่ถูกต้อง แต่เขาไม่ยอมรับและบอกว่าบ้านเขาไม่มีใครทิ้งของมาบ้านเราทั้งนั้น เราเลยงงๆ ว่าแล้วของมาอยู่ในกำแพงข้างรั้วได้อย่างไร เมียหมอ เขาบอกว่ามันอาจปลิวมาตกก็ได้ งง! เพราะปลิวจากไหนมาตกหลังบ้านข้างกำแพงที่ติดกับเขาได้ตั้ง 2 ซอง ตั้งเรียงกันเรียบร้อยอีกต่างหาก....แต่เขากลับไปโกหกคนอื่นว่า “...บ้านนี้กระดาษปลิวไปตกแผ่นเดียวยังไม่ได้เลย” ได้ยินแล้วหงุดหงิดทันทีว่า โกหกพกลมจัง  กว่าจะวางอารมณ์ได้ก็ตอนมาเล่าให้สามีฟัง  พออ่านเรื่องนี้แล้วเออ! ไช่เลย ก็เราอยากเอาหูข้ามกำแพงไปรับมาเองนี่นายาย meepole เอ้ย สมน้ำหน้า:) หุหุ