เช้าไปมหาวิทยาลัยตั้งแต่เช้าเพราะจะต้องไปอ่านโครงร่างงานวิจัยของนศ.อย่างรวดเร็ว สอบนศ.ตั้งแต่เช้าจน 18.00 น. ทั้งเหนื่อยสมอง เหนื่อยใจ จนหนูตาลที่นั่งข้างเราบอกว่าได้ยินเราถอนหายใจทั้งหมด 15 ครั้ง ขอไม่บันทึกเพราะไม่อยากนึกถึง กลับบ้านสามีถามว่าเป็นอย่างไร ทำไมกลับเย็นมาก ก็บอกถามได้ แต่ไม่เล่าเพราะไม่อยากนึกทบทวนอีกรอบ เหนื่อยสมองมาก
กลับบ้านทักทายกับเด็กๆทุกตัว สมองโล่งขึ้น
วันนี้หนูนาเอาตำราเราที่หนูนาและปู่สมพร ตรวจแก้มาคืนให้ ผิดมากพอควรส่วนมากเป็นเว้นวรรคที่ใช้โปรแกรมตบ vความเก่าของปีอ้างอิงที่ปู่ไม่ชอบ เพราะคำจำกัดความที่ให้ต่อๆกันมา โทรคุยกะปู่ปู่อยากให้แก้ปัญหาโดยการเอาจากตำราตปท. Ok จัดให้ หุหุ ของหนูนาก็ตรวจละเอียดดี ตอนนี้หนูนา improve ขึ้น ผู้ตรวจที่ดีต้องไม่ละเลยสิ่งเล็กๆน้อยๆ หนูนาทำได้ เราก็ happy ไม่ผิดหวังที่ให้หนูนาตรวจ ความ consistence ของรูปแบบบางอย่าง ที่เราเองก็มึนๆ ไม่ลงตัวตอนทำ นี่เป็นงานชิ้นแรกที่เราทำใช้เวลาที่จำกัดมาก 3 weeks สำหรับทุกอย่าง ทำแข่งกับเวลา และมาซ้อนกับหลักสูตรที่ต้องทำแข่งกับเวลาที่ต้องส่ง ไม่มีเวลาสำหรับการตรวจทานที่ต้องรอย่อยแบบทุกคร้งที่ทำงานเขียน แต่โชคดีที่มีผู้ตรวจที่มีคุณภาพอยู่
คืนนี้ไม่ทำอะไร ไม่ใช้สมอง charge battery
