จริงๆเรื่องแบบนี้หลายคนคงบอกว่ามีทุกแห่ง แต่ที่เราแปลกใจว่าที่ๆเราอยู่นี่คือมหาวิทยาลัยที่อ้างเป็นข้าแผ่นดิน เป็นครู อาจารย์ แต่ไม่ละอายที่จะโกงกินเงินภาษีแผ่นดินที่จะต้องใช้ซื้อวัสดุอุปกรณ์การศึกษาของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกศิษย์ โจรขโมยก็ขโมยของเป็นบ้านๆ แต่พวกข้าราชการที่โกงกินภาษีแผ่นดิน คอรัปชั่นถือว่าโกงกินคนไทยทั้งชาติเลยทีเดียว หลบการคุยกับคนในนั้นมานานมาก มารู้เรื่องราวมากมายอีกครั้งรังเกียจจริงๆที่ทำได้ ไม่เข้าใจจริงๆจิตใจทำด้วยอะไร พื้นฐานชีวิตเป็นยังไง โกงกระทั่งวัสดุการเรียนของลูกศิษย์ตัวเองได้
เมื่อวานสอนทั้งวันระหว่างสอนมีคอจ.มาหาทั้งหมด 4 ราย มาแจกการ์แต่งงานด้วย อีกรายขอนัดทานข้าวกัน 4 คน วันนี้นัดเลี้ยงอจ.น้องๆในโปรแกรมด้วย /อ.อุ๊ ให้สคส
วันนี้ตามเรื่องโครงการเขียนหนังสือเพื่อเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเพื่อเฉลิมพระเกียรติ 84 พรรษา ที่ไม่รู้ข่าว และหมดเขตการส่งไปแล้ว จึงไปถามคณะ จนท.บอกให้ส่งชื่อหนังสือได้ถึงวันนี้ ก็เลยคิดๆๆๆค้นๆๆ ว่านอกจาก "มลพิษสวล." ที่เป็นตำราแล้ว น่าจะเขียนเรื่องอื่นที่จะเป็นประโยชน์ต่อคนหมู่มากได้ (หากอ่าน) ด้วยความตั้งใจมั่นที่จะใช้โอกาสนี้เขียนหนังสือในสาขาที่ตัวเองถนัดและชอบค้นไปค้นมาอยู่เกือบสองชั่วโมง อยู่ดีๆชื่อวิ่งเข้าในหัว...."โลกสีเขียว Go Green" ปีหน้ามีงานเขียนเพิ่มรอคิวอีก 2 เล่ม คงต้องเปิดบล็อกใหม่ไว้เขียนเรื่องนี้โดยเฉพาะแยกออกไป เพราะทั่วๆคงไม่มีใครอยากอ่านเรื่องจริงจัง แนววิทยาศาสตร์ มากนัก แต่ส่วนตัวเราแค่คิดจะเขียนก็สนุกแล้ว คิ คิ อยากมีมือเยอะๆจะได้ชวยพิมพ์ทัน โลกยุคหน้าน่าจะมี ประเภทเพียงแค่พูดอักษรก็ปรากฎบนจอคอมฯ แต่ที่แย่คือการจัดการ และข้อมูลไม่มีใครรู้เรื่องเราขอรู้ 2 อย่างคือ ขนาดหนังสือ และจำนวนหน้ามีข้อระบุกำหนดหรือไม่ ไม่มีจนท.คนใดหรือรองฯคนใดรู้ นอกจากต้องถามคณบดีคนเดียว เราก็บอกว่าก็ถามเลยเพราะไม่รู้ข้อมูลได้อย่างไร จนท.บอกว่าคณบดีประชุมต้องรอถามก่อน เฮ!! ลิเก ตามเคย
