วันพฤหัสบดีที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2555

14-15 March: เกิดมาโชคดีแล้ว/บุญ-กรรม



เมื่อวานเช้าเข้ามหาวิทยาลัย เงียบมากแทบไม่เห็นคนเลย  เข้าเมืองไปธุระหลายที่ ไปโอนเงินให้ดร.ขจิต ไปช่วยโรงเรียนน้ำท่วม และรร.ที่เด็กไม่มีของเล่นเลย 3,000 บาท อจ.ขจิตนี่เป็นกัลยาณมิตรน่ารักรู้จักทางบล็อก และก็ได้มีโอกาสพบกันตอนอจ.มาสอนที่นี่และเป็นวันที่เรามอบถวายกุฎิให้คณะสงฆ์พอดี ก็เลยไม่ได้มีเวลาสนทนาหรือพาไปใหนเลย อจ.เลยไม่แวะมาเจออีก สงสัยคิดว่าเราไม่น่ารักแน่เลย ( แก่แล้ว คิคิ)

บ่ายก็ยุ่งๆกับการเตรียมของให้ link บ่ายสามเศษ เดินทางไปเยี่ยมหลวงพ่อในป่าอีก ไม่ได้ไปหลายเดือน ตอนนี้ถนน สะพานเริ่มซ่อมเส็จไปหลายส่วนแล้ว หากน้ำป่ามาอีกก็น่าจะ "เอาอยู่" จริงๆ ถวายปัจจัยให้ท่านไว้ทำกิจของสงฆ์ 5,000 บาท สนทนากับท่านหลายเรื่อง มีช่วงหนึ่งท่านได้เอ่ยยืนยันว่า" ไม่มีอะไรต้องกังวลโลกนี้ยังไงๆ คนชั่วย่อมได้รับกรรมของเขาในที่สุด ขอให้เราแผ่เมตตาไปเรื่อยๆ เขาก็แพ้ภัยตัวเอง จนเขาไม่มีทางออก" ซึ่งอันนี้ก็กราบเรียนท่านเช่นกันว่าเราเชื่อมั่นในผลบุญมาก และใช้ชีวิตอยู่ด้วย "ผลของบุญ" เชื่อมั่นและศรัทธาในสิ่งดีที่ตัวเองทำ และเราได้อุทิศกุศลแผ่เมตตาให้สามีภรรยาผู้น่าสงสารคู่นั้น รวมทั้งพ่อแม่เขาผู้หลงผิดของเขา และลูกทั้งคู่ ผู้จะต้องรับผลกรรมจากสิ่งที่พ่อแม่ ตายายได้ทำไว้ในอดีต ปัจจุบัน และจะทำในอนาคต เสมอๆ ให้เขาเหล่านั้นได้รับผลบุญที่เราทำอุทิศให้ตลอด ไม่รู้เป็นเจ้ากรรมนายเวรของใครแต่ปางไหน แต่ก็ต้องแผ่เมตตาให้เขากลับตัวกลับใจ เพื่อลูกของเขาจะไม่ต้องรับกรรมที่หนักกว่าที่พ่อแม่เขาทำไว้ กับคนหลายครอบครัวมาแล้ว เพราะสุดท้ายพวกเขาจะไม่เหลืออะไรที่ทุจริตมาจากครอบครัวอื่นเลย กรรมนี้ตกทอดเป็นมรดกกรรมจริงๆ หลวงพ่อบอกว่าแล้วเราจะได้เห็นผลกรรมที่ตอบสนองกลับไปยังพวกเขาเองในไม่ช้า (หอยทากก็หาเลี้ยงชีวิต "สุขเกษม"
ตามสัญชาติญาณ ไม่ต้องไปเบียดเบียนหลอกลวงใคร คนเราแท้ๆยังไปเที่ยวคดโกง หลอกลวงหาเลี้ยงชีวิต แย่กว่าหอยซะอีกนะ)

กลับบ้านก็ 4 ทุ่มเศษแล้ว

วันนี้ไม่มีอะไรเช้าคนขับไปส่ง link แล้วมารับเราและเต้ไปหาหมอ หมอให้ยาเต้มากิน 16 วันแน่ะ เป็นพยาธิในเม็ดเลือดตามคาด เมื่อวานกำเดาออกจมูกข้างเดียว มากพอควร แต่เราต้องเข้าในป่าก่อนเลยให้เอกมาเป็นเพื่อนเขาก่อน

วันนี้เป็นวันจ่าย จ่ายค่าหนังสือที่พิมพ์มุทิตาท่านวุฒิ 12,000 บาท ไปจ่ายค่ารักษา ค่ายาให้คุณสมศักดิ์และพ่อของเขา 3,100 กว่าบาท จนท.ถามว่าอจ.ต้องช่วยจ่ายให้ตลอดเลยหรือก็บอกเธอว่าไม่เป็นไรหรอกเขาขอความอนุเคราะห์ก็ให้ ถือว่าให้เป็นทาน เราจิตดีเป็นพออย่าคิดอะไรมาก เลี้ยงเพื่อนจ่ายมากกว่านี้เลย เกิดมาโชคดีแล้วที่มีให้ผู้อื่น และเป็นที่พึ่งของใครได้ ดีกว่าต้องเป็นผู้ที่ต้องเป็นผู้ขอตลอด

อากาศร้อนมากเลยยอมให้บรรดาหมาๆทั้งหลายทุกตัวเข้ามานอนในบ้าน ปกติเขาก็เวียนกันมานอน วันนี้มานอนพร้อมกันหมด บ้านเลยเป็นบ้านของหมาไปโดยปริยาย