ไปภูเก็ตมา 2 คืน 3 วัน เจอ Pai และ Aum เซ็นต์สัญญาเรียบร้อย พักผ่อนแบบย้ายที่เขียนหนังสือ เอาเข้าจริงก็ไม่ได้เขียนเท่าไหร่เพราะวันที่สอง pai พาตระเวนไปทั่วอาณาจักรเธอ 5 ชั่วโมงเศษ ไม่เป็นไรทุกอย่างในโลกนี้เป็นการเรียนรู้ รู้จัก "คน" ที่ได้คือการอ่านหนังสือระหว่างทางได้จบ 1 เล่มคือ สิทธารถะ (Siddhartha) งานเขียนของ ‘เฮอร์มานน์ เฮสเส’ นักเขียนชาวเยอรมันแปลโดย สดใส สำนักพิมพ์ สร้างสรรค์บุ๊คส์ ซึ่งพิมพ์ครั้งแรกตั้งแต่ปี 2526 ฉบับที่เราอ่านเป็นปี 2550 หนังสือนี้ซื้อมานาน แต่เพิ่งได้โอกาสหยิบเลือกไปอ่านตอนเดินทางยาวครั้งนี้ ดีใจที่ได้อ่านได้ความคิดอะไรเกิดขึ้น อ่านไปก็อ่านออกเสียงให้ link ฟังแล้วก็ discuss กันตลอดจนถึงตอนบทสุดท้ายที่สิทธารถะได้คุยกับโควินทะอ่านแล้วยังย่อยไม่ได้เพราะคำโตเกินไป ทุกคำพูดที่สนทนาเป็นอะไรที่น่าสนใจมาก ต้องหาเวลามาอ่านอีกครั้ง แต่เชื่อว่าคนส่วนใหญ่คงได้อ่านแล้ว เราคงเชยแล้วล่ะที่เพิ่งอ่าน แต่ดีกว่าคนที่ยังไม่ได้อ่านเนอะ คิคิ link บอกว่าในภาพยนตร์คำพูดไม่ได้มีรายละเอียดมากขนาดนี้ อ่านแล้วรู้สึกขอบคุณคุณ สดใส ที่แปลหนังสือดีๆมาให้ได้อ่าน ข้อคิดมากมายที่ได้ จะเอาไปบันทึกไว้ในอีกบล็อก คงอีกหลายวันจึงเขียน ขอย่อยอ่านเพิ่มก่อน เพื่อให้เกิดปัญญามากกว่านี้ :)
ได้ข้อคิดจากหนังสือเรื่องนี้จะเอาไปบอกนศ.ว่า
"ความรู้ถ่ายทอดให้กันได้ ปัญญาเป็นสิ่งที่ถ่ายทอดหรือสอนกันไม่ได้ ต้องค้นพบด้วยตัวเองเท่านั้น"
