29July: รับTZ

วันนี้พลขับมารับแต่เช้า คิดว่าเครื่องลงไกล้ 10.00 ปรากฎว่า TZ ส่งเอกสารมาให้ดูกลายเป็น 09.30 ตกใจกลัวรับไม่ทัน พลขับเลยเร่งตลอดทางก็ OK มาถึงก่อนเวลามาก 09.15 น.

ก็ตื่นเต้นดี 6  ปีผ่านไปเร็วมาก ที่เขาไม่ได้มาเมืองไทย แต่เขาบอกว่ารู้สึกเหมือนเมื่อวานนี้เองที่อยู่ UK
พาไปทานข้าว สิ่งแรกที่เขาทำคือจัดการกับระบบโทรศัพท์ internet ก่อน หลังจากนั้นทานข้าว เปลี่ยน batt นาฬิกา แล้วไปซื้อของที่ supermart เสร็จบ่ายสองเศษ

มาถึงที่พักแย่มากเลย นอกจากไม่เสร็จตามเวลาแล้วยังเสร็จช้าอีก บ่ายสามเศษจึงได้เข้าที่พักกัน แต่ไม่เป็นไร เพราะระหว่างนั้นก็คุยๆๆๆๆ

เข้าที่พักก็คุยๆๆๆๆ จนเครียด เพราะปัญหาของเขามากมายโลกแตก จริงๆก็ไม่รู้นะต้องค่อยๆแก้

อนรรฆโทรมา ปัญหามากอีกเหมือนกันจะยื่นใบลาออกพรุ่งนี้ อันนี้สุดจะยื้อเพราะเข้าใจ เป็นมหาวิทยาลัยที่มีการบริหารภายในและบุคลากรแย่จริงๆ อันนี้เลยบอกรับไม่ได้ก็ออกก็ได้ เพราะเรารู้ว่าอยู่ไปก็ต้องทำในสิ่งไม่ถูกต้องมากขึ้น ออกไปจะได้ไม่เป็นเครื่องมือใครในการให้ทำในสิ่งผิดมากกว่านี้

28 July: เป็นเจ้าภาพบวชพระภิกษุ

เช้าไปวัดที่ต่างอำเภอ เพื่อเป็นเจ้าภาพบวชพระภิกษุ วันนี้มีพระบวช 3 รูปเราและ link เป็นเจ้าภาพ 1 รูป พระอาจารย์ 1 รูป เดินทางตั้งแต่ 06.15 น

ชอบที่ชาวบ้านที่มาเงียบสงบ น่ารักดี ไม่วุ่นวาย พระอุโบสถเล็กๆ เก่าแก่น่ารัก พระประธานและพระที่ประดิษฐานด้านข้าง วัดนี้อายุ 750 กว่าปีแล้ว มีประวัติที่น่าสนใจ  ท่านทิมเป็นพระอุปัชฌาย์ มีพระอันดับ 16 รูป พระคู่สวด 2 รูป ได้ถวายปัจจัย อัฐบริขาร บุญที่ได้เป็นเจ้าภาพบวชพระภิกษุดำรงสืบทอดพระพุทธศาสนานี้ตั้งใจอุทิศผลบุญกุศลให้ผู้มีพระคุณ มิตรสหายและบริวารเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย  เย็นนี้สวดมนต์ กรวดน้ำอุทิศให้อีกครั้ง ตลอดถึงท่านนายอำเภอธนพล อันติมานนท์ด้วย  หากท่านผู้ใดได้มีโอกาสผ่านเข้ามาอ่านก็ขอได้อนุโมทนาบุญร่วมกันได้เลยค่ะ...สาธุค่ะ

พรุ่งนี้จะเอารูปไปลงอีกบล็อก และจะมา link

เราและ link เป็นคนถวายบาตรให้ ท่านบวช 1 พรรษา แอบคิดหากมีบุญก็ขอให้เขาคิดบวชตลอดชีวิตเถิด เราเองเคยอธิษฐาน หากได้เกิดภพชาติที่เป็นคน และเป็นชาย ครั้งใดครั้งหนึ่งขอให้ได้บวชเป็นพระภิกษุในบวรพระพุทธศาสนาตลอดชีวิต และขอให้มีปัญญา

กลับมา เอกกับแป๋วมาช่วยพ่นยากำจัดเห็บหมัด กลิ่นเหลือรับ มึนไปเลยวันนี้ คอแห้ง เสร็จเราต้องรีบดื่มน้ำตามไปมากๆ อาบน้ำ สระผม โดนสารพิษจนได้วันนี้ แต่จำเป็นเพราะอากาศไม่แน่นอนเห็บหมัด หมาขึ้นมาชูหน้าชูตา ให้หมั่นไส้ เพิ่งทำบุญเช้านะเนี่ย หุ หุ ไม่เป็นไร เพื่อหมาๆของเราต้องทำ

คืนนี้จัดของเรียบร้อย ส่วนมากเป็นของกิน TZ โทรมาตอนสามทุ่มกว่า เพิ่งจัดของเสร็จเหมือนกัน

27July: ละอายแทน

เช้าออกจากบ้านปุ๊บ link เจอลูกงูเห่า นอนตัวแข็งที่หน้าบ้านตรงถนนนอกรั้ว ไม่มีแผลอะไร ไม่รู้ตายได้ไง แต่ดอกตรงคอเล็กๆชัดเจนเป็นดวง  ก็เลยเอากิ่งไม้เขี่ยพาไปทิ้งที่บริเวณหญ้า บอกเขาว่าไม่ได้เป็นคนทำเจ้านะ แต่เอามาวางให้ในที่ดีๆ แล้วไปวัด สงสาร yiching ซึมไปเลยแต่อาการทั่วไปก็ทรงๆ  ไปมหาวิทยาลัย ส่งใบลาเมื่อวาน บ่ายแก้หนังสือ เพื่อส่งข้อมูลให้คุณสมชาย คุณสมชายโทรมาแจ้งจำนวนหนังสือที่พิมพ์ได้ ซึ่งได้ 3000 เล่ม ดีกว่าอีกแห่งที่แพงกว่ามากได้เพียงประมาณ 1000 เล่มในงบที่เท่ากัน เลยทำกับคุณสมชาย

เที่ยงไปโอนเงิน ให้บริษัทท่องเที่ยว คนรุ่นใหม่ทำธุรกิจอำนวยความสะดวกดี แต่เราเองก็ต้องใช้เทคโนโลยีในการติดต่อด้วย โลกนี้อะไรๆก็ง่ายไปหมด ยกเว้นโอนเงินนี่ยังต้องไปธนาคารเอง หุหุ


ข้างบ้านต่อหลังคาส่วนชายคาเพิ่มอีก เสียงดังเป็นระยะๆ ก็ได้ยินหนอ จนไม่ได้ยินไปเองเมื่อทำงานจนเพลิน สะดุ้งทีก็ตอนหมาๆเห่านั่นล่ะ

วันนี้อ่านข่าวหลายข่าวแล้วปลงๆ เหนื่อยใจกับคนสมัยนี้ จริงๆไม่ไช่คนยุคนี้เพราะอายุ 70 up แล้วมั้งที่ออกมาพูดได้แบบไม่รู้ผิดถูก ชั่วดี สำนึก ละอายอยู่ลึกแปลกดี

"อดีตประธานวุฒิสภา "พล.อ.ธีรเดช" เผย ไม่รู้สึกอะไรที่ศาลมีคำพิพากษาให้ความผิด ยัน ยังปฏิบัติหน้าที่ ส.ว.อยู่
พล.อ.ธีรเดช มีเพียร อดีตประธานวุฒิสภา เปิดเผยว่า ไม่ได้รู้สึกอะไรที่ศาลมีคำพิพากษาให้มีความผิด จากการออกระเบียบเพื่อขึ้นค่าตอบแทนให้ตัวเอง สมัยเป็นประธานผู้ตรวจการแผ่นดินของรัฐสภา และเคารพในคำพิพากษาของศาล ซึ่งมองว่าเป็นเรื่องปกติ "  อ่านแล้วอายแทนลูกหลานเลย

ที่มาข่าว:http://hilight.kapook.com/view/74264

ค่ำนี้ TZ โทรมาบ่นๆๆๆๆ

26 july:เตรียมหนังสือ/ หนังสือเตรียมบริจาค

ส่วนหนึ่งใน 20 ที่จะยกให้ใครก็ได้ที่จะเอาไปใช้ประโยชน์ เคยบริจาคให้มอ.แล้วครั้งหนึ่ง

เช้าไปวัด เข้ามหาวิทยาลัย รับข้อสอบ วันนี้มหาวิทยาลัยเงียบเพราะเด็กไปแข่งกีฬากัน เอาหนังสือตำรา 8 เล่มให้ TZ เอาไปใช้ที่มาเลเซีย เพราะเราเตรียมลาออก เลยยก textbook ที่ซื้อมามากมาย ไม่ได้ใช้ก็หลายเล่ม เพราะกลับมาแล้วที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ไม่ได้มีสาขา Env biotech  หนังสือที่ซื้อมาเลยไม่ใช้ เอาไปบริจาคให้คนที่จะใช้ และมหาวิทยาลัยที่เราอยู่นศ.ไม่อ่านตำราภาษาอังกฤษ ถ้ามีเอกสารภาษาอังกฤษให้ก็ส่งจ้างแปล เป็นเสียอย่างนี้ สมองเลยฝ่อลงๆ ส่วนอาจารย์ไม่ต้องพูดถึงไปดูหลังตำราที่บันทึกได้ว่าตำราตปท.มีการยืมใช้เท่าใด น่าเห็นใจหนังสือจริงๆเหงาอยู่บนหิ้ง ส่วนสาขาเรา เราต้องซื้อเงินส่วนตัวเพราะห้องสมุดไม่เคยซื้อได้ตรงที่ต้องการเลย เคยทำเก๋ให้อาจารย์เลือกหนังสือเองได้ สุดท้ายก็เป็นแค่การแสดงปาหี่  ไม่เคยได้ เลยซื้อเองหมด ไม่ต้องรำคาญ แวะไปคุยกับพี่ติ่ง ฝากเงินให้งานแต่งงานของลูกสาวอาจารย์ในมหาวิทยาลัย

บ่ายจัดการเรียบเรียง ตรวจสะกดหนังสือคู่มือพระวินยาธิการ ที่พระอาจารย์ทำมาและรวมกับจากของเดิม แจ้งสำนักพิมพ์ให้คำนวนค่าใช้จ่าย งานนี้เอางบเป็นตัวตั้งแล้วถามว่าได้กี่เล่ม

yiching ส่งทำหมัน ไม่ไหวจะเคลียร์เพราะเสน่ห์ดีเกิน ส่งหมอเลยรู้ว่าเธอเป็นโรคตับโต ต้องรักษากันต่อไป

อากาศร้อน นกร่าเริง หมานอน คนอย่างเรานั่งเขียนหนังสือ

วันนี้ไปค้นหนังสือธรรมะฉบับภาษาอังกฤษ หลายๆเล่มเพื่อเอาไปคุยกับ TZ ที่จะมาไทย เลยไปเจอหนังสือที่อ่านมา 20 กว่าปีแล้วคือ สุขใดที่ใจไฝ่หา ของอจ.หมออมรา มลิลา เลยได้อ่านทบทวนอีกครั้ง

25 July:สำนึกสาธารณะ

เช้าไปวัด แล้วไปมหาวิทยาลัย คนงานมาตัดหญ้าผอมไปมากสงสารแต่ไม่กล้าถามมากให้ไป 800 บาท ส่งข้อทดสอบนศ.อีกชุด บ่าย TZ คุย เรื่อง ISO 9001

เย็นนั่งเขียนบล็อก เปิดTV ไว้ที่ช่อง 3 มณีแดนสรวง ได้ยินเสียงตะโกนใน TV  "แม่มดตบเลย ๆๆๆ" หันไปมองก็เห็นกลุ่มผู้หญิงวัยรุ่นเชียร์ให้ผู้หญิงในเรื่องน่าจะเป็นนางเอกกับนางร้ายให้ตบกัน เห็นกิริยาท่าทาง แล้วนึกออกว่าทำไมสังคมไทยตอนนี้เด็กนักเรียนตบตีกันเป็นว่าเล่น และก็ด้วยเรื่องไร้สาระที่ไม่เหมาะกับสภาพนักเรียนทั้งนั้น และมีละครอีกหลายเรื่องก็ในทำนองเดียวกันมีแต่การตบกันของฝ่ายหญิงที่แย่งผู้ชาย เห็นแล้วอนาถใจทั้งผู้เขียนเรื่อง ผู้กำกับ ผู้เผยแพร่ กระบวยวัด (กบว.ที่ไม่รู้ตอนนี้มีหรือเปล่า) ผู้แสดงไม่ต้องพูดถึงไม่มีสิทธิคิดเพราะหากคิดมาก  มีสำนึกดีไปก็ไม่ได้แสดง ตบตีกันทุกตอน พูดจาถกเถียงได้หยาบมาก ภูมิต้านทานต่ำ EQ ต่ำ ขาดความอดทน อดกลั้น  ความก้าวร้าวต่างๆมาจากสื่อภาพที่แสดงเผยแพร่กัน แล้วจะโทษใคร เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ในชีวิตจริงที่วัยรุ่นตบตีแย่งผู้ชายตั้งแต่ชั้นประถม หรือเด็กก้าวร้าวใชัเก้าอี้ฟาดผู้สูงอายุ ฯ แล้วก็มานั่งหานักจิตวิทยาฯ นักสังคมสงเคราะห์ พวกกระทรวงวัฒนธรรม ถามหาวิธีป้องกันแก้ปัญหา กันทุกครั้งไป ไม่เคยแก้ได้เกิดแล้วก็เกิดอีก เพราะแก้ไม่ตรงจุด ปากว่าตาขยิบ คงต้องถามหาสำนึกสาธารณะ

 ตราบใดที่ยังมีการแพร่ภาพดาราตบตีกัน ชิงดีชิงเด่นแย่งผู้ชาย พูดจาหยาบ ก้าวร้าว ก็ไม่ต้องไปถามหาวิธีป้องกันอะไรได้อีก เพราะผู้ใหญ่เป็นตัวอย่างที่เลวเสียเอง แล้วลูกปูจะเชื่อใคร ?

24July: สร้างห้องสมุดให้โรงเรียนพระปริยัติธรรม

เช้าไปวัด เข้ามหาวิทยาลัย สแกนนิ้วเสร็จดร.ชลินดาเดินมาหาเราด้วยความเร็วมาก นึกในใจอะไรอีกหนอ เฮ้อ! ปรากฎว่าคราวนี้เธอสอบถามผลงานผศ.ของเธอ บอกเรื่องความล่าช้า และเธอจะย้ายไปอุตรดิตถ์ (เขียนยากจัง ผิดสองครั้งและต้องพึ่งเฉลยว่าเขียน ยังไง) จะมีผลต่อการขอผศ.ของเธอไหมเพราะตั้งแต่เธอยื่นนี่ 2 ปีมาแล้ว เราก็บอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่นานขนาดนั้น ในที่สุดเธอก็ถามคำถามที่คิดว่าเธอตั้งใจถามมากกว่าคือ เราไม่ได้เป็นคนตรวจงานของเธอหรือ เราบอกว่า ไม่ไช่ คงเป็นคนอื่น (เธอคงไม่รู้ว่าเราเคยไปบอกที่คณะไว้ว่าถ้าเป็นผลงานของคนนี้จะไม่ขอตรวจอะไรให้อีก เข็ดแล้วจริงๆ เอกสาร คู่มือสารพัดให้เจ้าหน้าที่เป็นคนเขียนทำให้ ผิดทุกหน้าต้องแก้ให้ทุกหน้า คนอื่นอ่านเขาแทบไม่แก้ก็ไม่รู้อ่านแบบไหน ทั้งๆที่ผิดทั้งความถูกต้องของเนื้อหา และการตัดต่อที่ไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้ ขนาดที่ตราประทับห้องสมุดมหิดล ยังติดอยู่ในรูป ช่างทำได้ สองงานที่ผ่านมาอ่านแก้จนมึน มารู้ทีหลังว่าเจ้าหน้าที่ทำให้ทุกอย่าง ตอนตรวจก็งงๆ ว่าจบป.เอกจาก.....ตรี-โทจาก........ได้ไง อาจารย์ที่ปรึกษาเป็นไงหนอ จึงทำงานวิจัย และงานวิชาการออกมาแบบนี้ เสียเวลาตรวจมาก เลยบอกเข็ดแล้วจริงๆถ้าไม่รู้จักทำงานเองก็ไม่รู้จะตรวจให้ทำไม เมตตาก็ถูกด่าลับหลังทั้งๆตั้งใจแก้ให้ไม่ผิดออกไป อ่านอย่างระมัดระวัง แก้ทุกหน้าให้เวลากรรมการคนนอกตรวจจะได้ไม่อายเขา....ยังถูกว่า ตรวจแก้มาก เฮ้อเป็นงั้นไป ความหวังดี เจตนาดี แต่ใช้ไม่ถูกคน ก็ยังงี้แหละเรา).ครั้งนี้ก็อธิบายเขาเท่าที่รู้ให้เขาเข้าใจ  เราพูดไปก็เตือนตัวเองว่า  เมตตา เมตตา (แต่ไม่เจอได้ก็จะดี หุ หุ)

แล้วเลยไปถวายปัจจัยในการสร้างโรงเรียนพระปริยัติธรรมโดยถวายปัจจัยสำหรับสร้างห้องสมุดและห้องคอมพิวเตอร์ให้ท่านทิม (ถวายเป็นครั้งที่สอง เพราะขาดปัจจัย จึงรีบเอาไปถวายอีก) ตอนนี้ก็สร้างไปได้ประมาณ 70 % แล้วยังไงต้องให้ทันเปิดเทอมตุลาคมนี้ เพราะบรรดาเณรน้อยต้องมีที่เรียนอีกครั้ง

บ่ายออกข้อสอบเสร็จ  TZ ส่งรูปตึก lab ใหม่มาให้ดู

23 July: ลูกดอกจากข้างบ้าน

เช้าไปวัด จัดอาหารถวายพระอาจารย์ บ่ายแวะไปทำธุระบ้านคิวปิด จึงเพิ่งรู้ว่าคิวปิดเขาตายแล้ว อายุ 9 ปี เอาหนังสือไปให้ คุยหลายเรื่องโดยเฉพาะมีความเห็นตรงกันเลยว่า หากเครื่องใช้ไฟฟ้าใดๆเสีย ไม่ต้องซ่อม ไม่ว่าช่างอะไรก็ไม่รับผิดชอบ โกงได้โกงหมด แย่มากๆ เย็นกลับบ้านเปิดประตูรถ link ก็ออกมาบอกว่าอยากแผ่เมตตาไหม ก็ถามเรื่องอะไร ก็พาเดินมาด้านหลังบ้าน ด้านข้างห้องทำงานแนวทางเดินเจอลูกดอกหัวเหล็ก แบบที่ใช้ปาเป้า ตกอยู่ก็สงสัยว่าคงใช้ปาหมาเรา เพราะก่อนหน้านี้เขาใช้ก้อนหิน ก้อนเชอร่าที่ตัดออกจากส่วนข้างบ้านเขาตกเข้ามาในส่วนหลังบ้านสามชิ้นแล้ว ไม่นับอื่นๆเช้นไม้กวาดที่ลิวมาตอนหลังสุดของบ้าน หากบ้านเราหมาเห่าตลอดไร้เหตุผลจะไม่ว่าเลย เพราะเราเองชอบความเงียบ หมาทุกตัวคัดสอนอย่างดี แต่เขาเพิ่งย้ายมาได้สามเดือนทำความรำคาญไม่จบสิ้น อดทนเท่าที่ทำได้ แต่วางแผนแล้วว่าจะกั้นสูงตลอดแนวด้านข้างกำแพงทั้งหมด งบไม่เกินแสน ความสบายใจของคน และความปลอดภัยของหมามีค่ากว่ามาก  รอเวลาอีกนิด เก็บของวัตถุนอกบ้านใส่ถุงไว้ให้เขาดูในอนาคตหากสงสัยว่าทำไมต้องกั้น...ตอนนี้แผ่เมตตาไปก่อน

 เย็นนี้เขียน ตอนสองต่อ

สำนึกลิง  สำนึกคน  (2)  http://meecorner.blogspot.com/2012/07/2.html

22 july: วันเวลาพิสูจน์คน

โฮย่า หน้าบ้านช่วงนี้เยอะมาก

เช้านี้ link โทรมาบอกอยู่ที่สนามบินแล้ว เราเตรียมอาหารเช้าถวายพระอาจารย์อุทิศบุญให้ท่านนายอำเภอ ประมาณไกล้ 8 โมงเช้า link ถึงบ้านเล่าเรื่องให้ฟัง เอาหนังสือที่ระลึกงานศพท่านนายอำเภอธนพล ให้อ่าน อ่านแล้วเกิดความรู้สึกเดียวว่าเป็นการอ่านหนังสืองานศพแรก(อ่านมามากแล้ว) ที่ผู้เขียนไว้อาลัยซึ่งมาจากต่างที่เป็นสัมพันธชนต่างกรรมต่างวาระ แต่พูดถึงนายอำเภอด้วยข้อความเดียวกันคือเป็นคนดีจริง ซื่อตรง จริงใจ รักหน้าที่ มีความเสียสละ ประพฤติปฎิบัติตนเป็นพุทธมามกะที่ดีเสมอมา

 อ่านแล้วปลื้มใจแทนตัวท่านและครอบครัว ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน ท่านได้ดำเนินชีวิตมาจนครบวาระที่เขาให้มา ด้วยความคุ้มค่าของความเป็นมนุษย์ที่สุดแล้ว

เช้า TZ โทรมา หลังจากนั้น Whatsapp ตลอดจนนิ้วเกือบงอถาวรแล้ว บ่ายเขาไปซื้อ BOH teh tarik ให้ บอกซื้อ biscuit ของ uk/ aus ที่ชอบมาฝาก

นายอำเภอธนพล อันติมานนท์ ร่วมส่งท่านสู่สุคติ

เช้าตื่นมารีบดูเวลา 5.10 น คิดๆๆจะโทรดีไหม เกรงใจเสียงโทร เลยนอนต่อ ตื่นด้วยเสียงโทรของ link ประมาณ  6  โมงเศษบอกว่าเดินทางตั้งแต่ตี 5 ทานเช้าเสร็จแล้ว พระอาจารย์ฉันในรถ เพราะไม่อยากเสียเวลา การเดินทางอีกยาวไกล จากกทม.สู่อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ ที่ยังไม่เคยไปกัน คุณพิสิทธื์เป็นคนขับค่อยไว้ใจได้หน่อย รู้ว่าเมื่อคืนไปรับที่สุวรรณภูมิเครื่องการบินไทยวนบนอากาศแถมอีกครึ่งชั่วโมง วิ่งเล่นแถมจอดนอกสุดขอบสนามบินอีกเกือบครึ่งชั่วโมง ตอนโทรมาบอกอยู่บนรถ cobus วิ่งพาวนไปมาตอนนั้นก็ยังไม่เข้าที่เลย ในที่สุดสรุปถึงที่พักเกือบสี่ทุ่ม

วันพระราชทานเพลิงศพนายอำเภอธนพล อันติมานนท์
เช้านี้พระอาจารย์ และ link ตื่นตี 4 เพื่อเตรียมเดินทางไปอ.แก้งคร้อต่อ ตอนประมาณ 9 .20 น link โทรมาบอกว่าอยู่ในแก้งคร้อแล้ว ตื่นเต้นเพราะผิดคาดเป็นอำเภอที่ใหญ่กว่าอำเภอบางอำเภอ...ที่คิดไว้ link บอกว่าเจริญ ใหญ่ดี บอกว่าเข้าไปในวัดแล้ว เห็นคนกำลังช่วยตกแต่งดอกไม้ประดับเมรุอยู่ ยังไม่เจอใคร ...ทราบว่าศพท่านนายอำเภอตั้งที่มูลนิธิ มีการจัดการ และความร่วมมือร่วมใจของทางเทศบาล และหน่วยงานต่างๆอย่างดีมาก ฟังแล้วปลื้มใจแทนคนดี ความดีที่ท่านทำ ทำให้วันสุดท้ายที่จะส่งร่างของท่านเต็มไปด้วยความร่วมใจจากทุกฝ่าย ที่จะทำในสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาสามารถทำให้ได้ นี่เป็นผลจากความดี ความเป็นคนดี แม้ที่นั่นไม่ไช่บ้านเกิดท่าน แต่มีผู้มาร่วมงานมากมาย ไว้อาลัยและจัดงานอย่างสมเกียรติ

เราอยู่บ้านดูนาฬิกาเป็นระยะ  เที่ยง link ส่งข่าวมาบอกว่ากำลังเตรียมเคลื่อนศพ จากมูลนิธิมา และพระอาจารย์ขึ้นไปตรวจความเรียบร้อยและกำลังชี้บอกคนทำงานบนเมรุ เราบอกว่าท่านคงอยากทำสิ่งที่ดีที่สุดให้นายอำเภอศิษย์ที่ท่านรักมากคนหนึ่ง สนิทสนมติดต่อมาตลอดเป็นสิบกว่าปีจนเป็นเสมือนญาติ..

บ่ายสามตรงเราตั้งจิตอธิษฐานที่บ้าน (ไม่ได้ไปร่วมเพราะความจำเป็นจริงๆ แต่ส่ง link ไปแทน) ร่วมส่งร่างท่าน ส่วนวิญญาณท่านได้สู่สุคติในภพภูมิที่ดีมากแล้ว เพราะตอนมีชีวิตท่านคือคนของแผ่นดินจริงๆ

ขณะเขียน (16.00) link โทรมาบอกออกจากวัดมาแล้ว บอกว่าคนล้นหลามจริงๆ พระกล่อง 1300 กล่องหมด และยังมีส่วนอื่นๆอีก น่าปิติแทนครอบครัวท่านยิ่งนัก ท่านนายอำเภอก็คงมองอยู่ณ.ที่ใดที่หนึ่งและรับรู้ในสิ่งที่ทุกๆคนทำให้ท่านด้วยความรัก อาลัย และชื่นชมความดีของท่าน

ชีวิตทุกคนมีจุดจบที่แน่นอนตั้งแต่เกิดมาเหมือนกันคือ "ความตาย" ต่างกันที่วิถีการดำรงชีวิตและการดำเนินชีวิต  ที่จะทำให้สิ่งที่เหลือหลังความตายต่างกัน ผลงานที่ท่านทำ ความดี และทายาทที่ดี คือสิ่งท่านนายอำเภอธนพล อันติมานนท์ได้เหลือไว้ในแผ่นดิน

"ความตายเป็นสิ่งน่ากลัวสำหรับผู้ใช้ชีวิตอย่างลืมตายหรือคิดแต่จะไปตายเอาดาบหน้า แต่จะไม่น่ากลัวเลยสำหรับผู้ที่เตรียมพร้อมมาอย่างดี.." (ท่านไพศาล วิสาโล)

20 july:

เช้าไปมหาวิทยาลัย วันนี้ติดสติกเกอร์บนCD ทึ่จะแจกพระทั้งหมด 400 แผ่นเรียบร้อย ต้องไปซื้อซองมาใส่อีก แล้วจัดเรียงแผ่นเข้าชุด ก็คงต้องรออีกสองวัน

เที่ยงไปทานที่ร้านที่ชอบ hlp fd คนเยอะมาก ทานด้วย สั่งกลับบ้านด้วย

เย็นพี่ติ่ง TZ link โทรมาซ้อนสายวุ่นไปหมด ใช้วิธีตัดสายทั้งหมดแล้วโทรไปเอง

ท่านทิมโทรมา รับปากท่านวันอังคารจะไปจัดการให้ ท่านหาคนที่จะบวชให้เราเป็นเจ้าภาพให้ได้แล้ว ดีใจจัง

19 July: ปลาลำตะคองตาย กรณีศึกษาการทำงานของจนท

เช้าสอนเคมีสิ่งแวดล้อม สอนไปเศร้าใจไป เหนื่อยใจกับนศ. ให้หาข่าวสวล.มาคุยให้เพื่อนฟัง เพื่อให้มีความเอาใจใส่เรื่องรอบตัว รอบโลกว่าเกิดอะไร ที่ส่งผลกระทบต่อสวล.ฝึกการพูด การวิเคราะห์ข่าวสวล.ปรกฎว่าข่าวที่นศ.นำมาเสนอ เป็นเรื่องปลาตายมหาศาลที่ลำตะคอง พอมาเสนอเราก็ถามประโยคแรกคือ จังหวัดอะไร ตอบไม่ได้ คนฟังตอบแทน ถามต่อทำไมปลาตาย ตอบว่าน้ำเสีย ...คราวนี้คนสอนงง! จะมาเล่าข่าวทำไมต้องรอให้ถาม ออกมายืนมือเปล่านึกว่าเตรียมมาดี ถามต่ออีกสองคำถามก็ตอบไม่ได้เลยบอกเข้าไปนั่ง เซ็งแบบเหนื่อยใจจริงๆ

ว่าแล้วก็เอากรณีศึกษาเรื่องปลาตายในลำตะคองมาสอน วิเคราะห์ความไม่ถูกต้องที่จนท.ของโคราชพูดและทำ ให้ดูความไม่รับผิดชอบในการทำหน้าที่ของจนท.และการให้ข้อมูล การคาดการณ์ที่ใช้ไม่ได้ ให้ดูเยี่ยงและอย่าเอาอย่าง อย่าทำงานแบบไร้สำนึกแบบนั้น น่าสงสารก็ชาวบ้าน กว่าจะได้คำตอบว่าเป็นแอมโมเนีย จริงๆถ้าไม่แกล้ง....วันแรกที่เห็นเหตุการณ์ก็ตอบได้ทันที ไม่ต้องอ้างรอสองสัปดาห์ ที่น่าแปลกใจค่ามาตรฐาน DO ที่ทำให้สมช.ในน้ำตายได้ก็บอกมาผิด แนะให้นศ.สังเกตุดู และห้ามจำไปผิดๆ

  อันต่อไปให้สังเกตุดูทำไมไม่ช่วยบอกค่า pH ซึ่งวัดได้ทันทีง่ายๆ  เราก็ถามนศ.ว่ารู้ไหมทำไมส่วนมากพวกจนท.ทุกครั้งเวลาเกิดเรื่องจะยืดเวลาทุกอย่างของการหาคำตอบนานมากกว่าจะได้สาเหตุ แต่ถ้าเป็นผลประโยชน์ของพวกรง.จะหาคำตอบให้เร็วมาก......ที่นี่ประเทศไทยจริงๆ สำนึกความรัก ความห่วงใยในชีวิตของชาวบ้านมีน้อย แต่กลับพยายามหาคำตอบให้พวกนายทุน แบบกรณีนี้เห็นต้วอย่างได้.........แถมสุดท้ายยังออกข่าวแสดงความไม่รู้อย่างไม่น่าเชื่อ น่าเป็นห่วงจริงๆว่า

"......แนวทางกำจัดซากปลาเหล่านี้นั้น เจ้าหน้าที่ส่วนช่างสุขาภิบาล สำนักการช่าง เทศบาลนครนครราชสีมา กว่า 30 คน ได้มาช่วยกันนำเครื่องไม้เครื่องมืออุปกรณ์ตักปลาไปทิ้งที่โรงกำจัดขยะของเทศบาลฯ เพื่อนำไปผลิตเป็นปุ๋ยอินทรีย์ชีวภาพใช้ประโยชน์ต่อไป คาดว่าจะใช้เวลาไม่น้อยกว่า 2 วัน จึงจะกำจัดปลาเน่าได้ทั้งหมด ส่วนปริมาณคาดว่าน่าจะมากกว่า 3 ตัน......."

ดูข่าวจาก http://hilight.kapook.com/view/73726

ถามนศ.ว่าอะไรที่ไม่ถูกต้องจากข่าวนี้.........เราก็บอกว่าในเมื่อทางเทศบาลนครนครราชสีมา ได้ตั้งข้อสันนิษฐานไว้ 3 ข้อถึงสาเหตุปลาตายจำนวนมาก หนึ่งในนั้นคือ....

3. เกิดจากสารพิษชนิดอื่น ๆ ซึ่งต้องส่งตัวอย่างน้ำ และตัวอย่างปลาตาย ไปให้สำนักงานสิ่งแวดล้อมที่ 11 นครราชสีมา ตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้ง คาดว่าต้องใช้เวลาประมาณ 2 สัปดาห์ จึงจะทราบสาเหตุที่แท้จริง

เราก็บอกให้นศ.สังเกตุว่าในเมื่อยังไม่ได้วิเคราะห์หาสาเหตุการตายของปลาแบบที่พวกเขาว่า หากมีสารพิษจริง และเป็นสารอันตราย แล้วเอาซากปลาไปทำปุ๋ยอินทรีย์ คิดต่อว่าเอาปุ๋ยที่ได้ไปใช้อะไรกัน..แล้วจะเกิดการตกค้างต่อในพืชผัก ให้คนกินต่อ เข้าในห่วงโซ่อาหารกระนั้นหรือ...ก็งงๆ ที่รีบออกข่าวแบบนี้ ไม่นานก็จะเกิดโมเดลประหลาดเอาแบบอย่างที่ไม่ถูกต้องนี้ขึ้นมาต่อๆ แล้วหากคิดว่า "ไช่ "ทั้งประเทศ ต่อไปสุขภาพก็แย่กันหมด ด้วยการปฎิบัติผิดๆ คนไทยชีวิตราคาถูกจริงๆ ก็ไม่รู้หน่วยงานเกี่ยวข้องที่โคราชเขาเป็นไงกัน งงๆปล่อยให้มีการทำแบบนี้ได้ ก็บอกว่าดูไว้ แล้วอย่าเอาเยี่ยงอย่าง ต้องมีความรับผิดชอบต่อสาธารณะ ให้สมกับหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบมากกว่านี้

ตอนบ่ายสอนพิษวิทยาก็ยกเอาเรื่องนี้มาสอนให้เด็กเข้าใจอีก 

อ่านต่อเรื่อง ปลาลำตะคองตาย: กรณีศึกษาการจัดการและพรบ.แบบไทยๆ

 ที่ http://meecorner.blogspot.com/2012/07/blog-post_21.html

การพระราชทานเพลิงศพ นายอำเภอธนพล อันติมานนท์

 

ได้รับกำหนดการพระราชทานเพลิงศพของท่านนายอำเภอจากครอบครัวของท่าน จึงขอนำมาแจ้งให้ญาติ มิตร  เพื่อนที่ทั้งไปร่วมงานได้ และไม่สามารถไปร่วมงาน ได้ทราบโดยทั่วกัน และร่วมน้อมจิตส่งท่านในวันและเวลาดังกล่าว

 meepole เชื่อมั่นเป็นอย่างยิ่งว่าดวงวิญญาณของผู้ปฎิบัติตนดีเช่นท่าน จะสามารถรับรู้ และรับกุศลเจตนาที่ทุกคนอุทิศส่งให้ท่าน

หมายเหตุ คลิกที่ภาพเพื่อขยาย

17 July:

เช้าไปตักบาตรอุทิศผลบุญให้ท่านนายอำเภอธนพล อันติมานนท์ ที่จริงท่านมีบุญที่ฝากสะสมไว้ในภพภูมิใหม่มากอยู่แล้ว แต่เป็นธรรมดาของคนที่รู้จักกันหากเราสามารถทำอะไรได้ให้เราจะสบายใจ การตักบาตรเป็นวิถีทางหนึ่งของชาวพุทธที่สามารถอุทิศผลบุญให้ผู้ที่จากไป ทำแล้วคนทำสบายใจ

บ่ายโทรไปคุยกับครูแป้ดภรรยาท่านนายอำเภอ แสดงความเสียใจ ให้กำลังใจ ก็รู้สึกว่าน่าจะทำใจได้ในระดับหนึ่ง เพราะลูกๆทั้งสามมาอยู่ไกล้ชิดแล้วและตอนนี้คงมีคนมาให้กำลังใจกันพอไม่เหงาได้บ้าง ภรรยาท่านจะให้ลูกสาวส่งรูปการ์ดกำหนดการมาให้ลงในบล็อก เพราะเราบอกว่าในบล็อกมีคนเข้ามาอ่านเยอะมากจนแปลกใจ แต่ดีใจเพราะแสดงว่ามีคนจำนวนมากรู้จักและห่วงใยท่าน

ไปรับ link ที่สนามบินแวะซื้อของกินให้ TZ เตรียมให้เวลามาไทย

แก้ไข เพิ่มเติมคำไว้อาลัย โดยใส่รูปเพิ่มเติม มีคนมาอ่านมากจริงๆ เกินคาดคิดมาก หากดวงวิญญาณท่านรับรู้คงดีใจว่ามีคนรักและห่วงใยท่านมาก

16 July: ด้วยความอาลัย/ ใบปลิวอีกแล้ว

ชีวิตชาวเรือหลังบ้าน

เช้าไปมหาวิทยาลัย สายๆจนบ่ายเขียนคำไว้อาลัยเป็นการคารวะคุณความดีแก่ดวงวิญญาณของท่านนายอำเภอธนพล อันติมานนท์ นายอำเภอเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ มากด้วยความดี เด่นด้วยการเสียสละเวลาส่วนตัวทำงานเต็มที่จริงๆ เป็นเยี่ยงอย่างที่ดี แต่ราชการไทยเป็นเช่นนี้ ไม่เด่นดังด้วยเรื่องอะไรก็ได้ให้ระดับชาติ ก็ไม่มีผู้ใหญ่ที่ไหนมารับรู้ ท่านทำงานด้วยรักในหน้าที่และประชาชนเป็นความภูมิใจในครอบครัวและเพื่อนสนิทจริงๆ
http://meecorner.blogspot.com/2012/07/blog-post_16.html

เสียท่านไปเราใจหายมาก เสียดายคนดีของแผ่นดิน เพราะรู้ว่าท่านเป็นคนดี  เป็นข้าแผ่นดินที่นับถือได้สนิทใจ....พรุ่งนี้จะไปตักบาตรให้ท่าน

เข้ามาบันทึกเพิ่มเติมว่า..  เช้านี้ได้ไปตักบาตรให้ท่านแล้ว ขอท่านหลับให้สบาย และตื่นในภพภูมิใหม่ที่สงบเย็น บนเส้นทางธรรมที่ท่านได้ปฎิบัติมา (17 กค)

ตั้งใจจะออกข้อสอบเลยไม่ได้ทำ.......รู้ข่าวเรื่องใบปลิวว่อนในมหาวิทยาลัยอีกแล้ว โชคดีที่ไม่ได้รับ แค่ได้ยินก็รู้ว่าเป็นข่าวอกุศลและอัปมงคลทั้งสิ้น เฮ้อ ทำไมไม่ปล่อยไปตามกรรมที่เขาทำ ใครทำอะไรก็ได้ในสิ่งนั้น ไม่นานหรอก แถมสะเก็ดกรรมตกมาที่ลูกอีกยิ่งน่าสงสารมาก เงินบาปเลี้ยงลูกให้ดีตลอดรอดฝั่งไม่ได้หรอก เห็นๆกันอยู่

แด่นายอำเภอธนพล อันติมานนท์

เช้าไปมหาวิทยาลัย ตอนสายได้รับข่าวเศร้า กับการเสียชีวิตของ นายอำเภอธนพล อันติมานนท์ (นายอำเภอแก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ) จากท่านผู้ใหญ่ท่านหนึ่งด้วยความตกใจ เสียใจ เสียดาย หลายๆอย่างประดังเข้ามา เราเขียนคำไว้อาลัยแด่ท่านไว้เพื่อเป็นการคารวะแก่ข้าราชการที่ดี ที่เรามองท่านด้วยความชื่นชมในสิ่งที่ท่านเป็น 

ไว้ที่นี่  แด่..นายอำเภอธนพล อันติมานนท์  มนุษย์ดีที่กลับไปแล้ว อ่านต่อที่
http://meecorner.blogspot.com/2012/07/blog-post_16.html

 แม้ว่าเส้นทางชีวิตของท่านต้องผ่านการต่อสู้ ผ่านด่านความไม่ยุติธรรมมามากมาย และหลายอย่างยุติอย่างไม่เป็นธรรม แต่นี่คือเส้นทางของข้าราชการไทย หากมีนายดี ผู้ปกครอง หัวหน้าดี ก็ช่วยหนุนคนดีให้ได้ดียิ่งขึ้นเพื่อผลประโยชน์ชาติ แต่ถ้าโชคร้ายหากไปเจอในทางตรงข้าม ผลประโยชน์ตนเป็นหลักก็ไม่ก้าวหน้าไปตลอดชีวิต แต่กระนั้นไม่ว่าชั่ว เลว ดี ก็มีเส้นทางสุดท้ายคือความตาย ที่เหลือหลังความตายคือส่วนแตกต่าง .........

คนดีเหลือความดีให้ลูกหลาน เพื่อนๆ ภูมิใจยกย่องสรรเสริญ มีแต่ความระลึกถึงด้วยความอาลัย
 ส่วนคนเลว ก็เหลือแต่คำว่า "ตายเสียได้ก็ดี แผ่นดินสูงขึ้น เสียชาติเกิดจริงๆ"

พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง

โททนต์เสน่ห์คง สำคัญหมายในกายมี

นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์

สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา

นายธนพล อันติมานนท์ นายอำเภอบ้านเขว้า เป็นประธานมอบเมล็ดพันธุ์ข้าวเกษตรกร โครงการช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วม วันที่ ๑๘ มกราคม ๒๕๕๔

หมายเหตุ พบว่ามีคนเข้ามาอ่านมาก จึงขออนุญาตเรียนว่า จะมีพิธีพระราชทานเพลิงวันเสาร์ที่ 21 กรกฎาคมนี้ เวลาบ่ายสามตรงค่ะ ที่ แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ

กำหนดการพระราชทานเพลิงศพ

ดูภาพข่าวได้ที่  http://www.oknation.net/blog/suttipongnation/2012/07/15/entry-1
กิจกรรมของท่าน http://www.oknation.net/blog/print.php?id=720837

15 July: กางเขน/ชีวิตมีค่า..

เจ้ากางเขนที่ช่วยไว้

ตื่นสายเล็กน้อยเกือบ 7 โมงเช้า เช้าทดลอง load viber สำเร็จทดลองโทรหา TZ เป็นที่พอใจ ทดลองใช้เป็นระยะ ทำให้สรุปได้ว่าของฟรีจะต้องใจเย็นๆ ได้ทีละนาที สองนาทีต้องต่อใหม่ บ่ายเอกมาช่วยทำงานในสวน จนเย็น
 นั่งทำงานได้ยินเสียงแปลกๆไม่ไกล้ไม่ไกล เดาไม่ออก หาทิศไม่เจอ จนชาบูเห่า แหงนมองที่กระได เลยเดินไปดู ตกใจนกกางเขนเข้ามา หาทางออกไม่เจอบินชนกระจกตลอด ยิ่งเห็นเรายิ่งบิน พยายามหาทางออกไปทางช่องแสง เกประตูระเบีนงก็ไม่ยอมไปไหน เลยลงมานั่งสักครู่ ชาบูก็เห่าอีกเลยนึกได้ว่านกยังอยู่ที่นั่นเลยตัดสินใจเอากิ่งไฝ่เล็กๆไปเขี่ยให้ออกจากตรงนั้น กลัวมันบินชนจนหมดแรงหรือตาย ในที่สุดก็หล่นด้วยความพยายามเขี่ยลงจากช่องแสงบนสุดลงมาที่ช่องล่าง เลยปีนไปเอามือจับได่  หนอยแน่! กัดเป็นด้วย กัดเราอ้าปากซะกว้างงับนิ้ว เสียดายมันไม่มีฟัน ไม่งั้นเราได้ถอนฟันนกกางเขนแน่เลย.....ก็จับมาถ่ายรูปเป็นหลักฐานไว้ลูบห้วเขาแล้วบอกว่า จำกันไม่ได้หรือไง เห็นกันตั้งแต่เด็ก  เพราะฟักเป็นตัวที่นี่ มันคงไม่ฟังหรอก คงกลัวเราแย่แล้ว ว่าแล้วก็พาเขาเดินไปรั้วหลังบ้านริมคลองปล่อยบนต้นไม้ เพราะในรั้วบ้านเจ้าซันวา โปเต้ มายืนเดินตาม รองับอยู่ ปล่อยไปถ้าบินไม่พ้น ตายแน่.....

สรุปว่ารอด ดีใจ เหมือนได้ปล่อยนกทำบุญ อันนี้ของจริง ไม่ต้องซื้อมาปล่อย  เขาเรียกว่าบุญมาให้ทำถึงบ้าน ไม่ช่วยคงบินชนกระจกจนหมดแรงตาย เหมือนพวกแมลงปอ เฮลิคอปเตอร์ ที่ชนกระจกตายบ่อยๆ เพราะดื้อไม่บินลงมา

อยากบอกหลายๆคนว่า ชีวิตทุกชีวิตก็คือชีวิต ไม่ว่าสัตว์ใหญ่เล็ก รักชีวิต มีบ้าน เพื่อน กลุ่มของตัวเอง หากเห็นเขาลำบากก็ช่วยจนสุดความสามารถที่ทำได้ เพราะ....................

ชีวิตทุกชีวิตมีค่าสำหรับผู้ที่เป็นเจ้าของชีวิตเสมอ

นี่เป็นอีกตัวที่เป็นผลกรรมของเจ้าโปเต้ และซันวา ฉกไวมากงับปุ๊บเราตะโกนปั๊บ ปล่อยออกจากปากลงมาดิ้นกระแด่วๆ เราเอามาวาง หยอดทิงเจอร์ไอโอดีน เขาอยู่ได้จนเย็นก็ตายไปอีกตัว ก็พยายามเท่าที่ทำได้ สามีแซวว่าตอนสาวๆน่าจะเรียนสัตว์แพทย์ (จริงๆสอบได้แล้ว แต่สละสิทธิ์ เพราะที่บ้านไม่ชอบ) ตอนนี้ถ้าไม่แก่ขนาดนี้จะไปสอบเรียนใหม่ หุ หุ (หมายเหตุ มีข้อกำลังสงสัยจริงๆว่าสัตว์เล็กๆนี่แพ้ทิงเจอร์หรือเปล่านะ เพราะว่าไม่ว่าจะช่วยตุ๊กแก จิ้งจก จิ้งเหลน กบ คางคก อึ่งอ่างฯ ในบ้านเวลามีแผล เพราะจะฆ่าเชื้อรักษาแผล มันก็ตายไปทุกที ......)

14 July:

เช้าไปวัด เสร็จแวะไปเยี่ยมอุดหนุนกาแฟร้านเพื่อนที่เพิ่งเปิด เล่าเรื่องคนพาลที่ชื่อ "สัจจะ" ไม่รู้ใครตั้งชื่อได้ตรงข้ามกับประวัติจริงของเขาได้ สงสัยตั้งแก้เคล็ด หุหุ เพื่อนเราเลยจะให้ทนายความในสังกัดไปสอบถามให้ว่าเรื่องราวจริงๆเป็นยังไง เหตุไฉนนายสัจจะจึงตู่เช่นนั้น

กลับบ้านcopy CD ต่อ  TZ โทรมาคุยเกือบสองชั่วโมง link ไป กะจ้อด

เล่าเรื่องหลายเรื่องให้ pa ฟัง สมศักดิ์ โดม

เย็นสวดมนต์ยาว

13 July: คนพาล/เจ้าท่าอีกแล้ว

หลังบ้าน

เช้าเข้ามหาวิทยาลัย ตอนบ่ายสัจจะโทรมาเรื่องเจ้าท่าอีกแล้ว แต่มีความสงสัยในคำพูดของเขาว่าให้เราไปพบพร้อมกับเขา เราก็บอกไม่ไปเพราะไม่ได้ทำอะไรเลยตั้งแต่ถมดินเพื่อไม่ให้น้ำท่วมเข้ามาในปีนี้ แต่การถมไม่ได้ล้ำออกจากที่เดิมและเหลือให้ปรากฎเป็นหลักฐานเผื่อไว้ด้วย กลัวอารมณ์จนท. แต่ก็มีประเด็นจากข้างบ้านที่ทำ ที่ต้องการดึงเข้าไปมีส่วนร่วมกับเขาด้วยเพราะเขาจ่ายเงินเป็นค่าทำเขื่อนหรือท่าเรือแล้ว ประมาณ 40000 บาท แต่เราบอกเราไม่ต้องการเพราะไม่มีเรือ....เขาเลยบอกเชิงขู่ว่าถ้าเราไม่ไปพบเจ้าท่ากับเขาเจ้าท่าอาจจะส่งหมายศาลมาแล้วเราจะเดือดร้อนมากกว่าเขา เพราะเขาเคยจ่ายแล้ว เราก็เลยงงๆ ว่าถ้าจ่ายแล้วทำไมต้องกลัวเจ้าท่าอีก แล้วเอาเราไปเป็นเพื่อนร่วมเรื่องได้ยังไง ต่างกรรมต่างวาระ ก็เลยบอกไปว่าอันนี้จะให้ลูกศิษย์ที่เป็นคนถมดินไปจัดการเพราะเขารับปากไว้แล้ว

นายสัจจะเขายังพูดท้าวความถึงว่าเราเคยไปทำเรื่องที่ทำให้เขาไม่ชอบใจอีกคือ เขาเผาขยะซากต้นไม้ (ที่เขาให้รถไถที่ริมคลองหลังบ้านเขา) หลายกองตั้งแต่หัวกำแพงถึงปลายกำแพงอีกด้านที่ไกล้ต้นไทร เราเคยบอกเขาหลายครั้งในสองวันนั้นที่เขาเผาขยะทุกวัน ว่าอย่าเผาไกล้ต้นไทร เพราะนก ลูกนกหลายชนิดอาศัยที่นั่นและมีหิ่งห้อยมากมาย เขายังไม่ได้ย้ายมาอยู่จึงไม่เข้าใจ ว่าต้นไม้กอนั้นทั้งลำพูและไทรเป็นบ้านของสัตว์น่ารักๆ .......แต่ในที่สุดตอนเย็นเราเห็นควันไฟตรงใต้ต้นไทร ก็เลยรีบออกไปดูเห็นเปลวไฟกำลังลุกเพราะเขาใช้ยางรถเป็นเชื้อเพลิง เราเลยต้องตักน้ำทีละถังไปรด (ไม่มีใครอยู่แล้ว) ได้ประมาณ 5 ถังไม่ดับ คุณกิ่งมาเห็นเลยช่วยเอาสายยางมาต่อท่อฉีดน้ำจึงดับ วันนั้นจำได้ว่า happy ที่ช่วยรักษาบ้านและชีวิตสัตว์ไว้ได้ แต่ผ่านมาตอนนี้ประมาณ 3-4 เดือนเราลืมแล้ว (คนทำดีลืมง่าย คนทำเรื่องชั่วน่าจะต้องจำนานมั้ง หุ หุ) เขามารื้อฟื้นว่าเขาเผาขยะ แล้วเราไปดับ (และเขารู้ด้วยว่าเราบอกว่าเดี๋ยวนกตาย) เขาบอกว่าที่เขาเผานั้นก็เป็นซากต้นไม้ของเรา  อันนี้เราได้ยินแล้วงง!!!!! เป็นไก่ตาแตกแบบหมอไม่รับเย็บเลย เฮ้ย! เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ก็เขาไถที่ข้างหลังเอาหินคลุกถมแล้วจะเหลือรึ อันนี้เราไม่เถียงเพราะไม่มีประโยชน์ เพราะไม่มีหลักฐานมายืนชี้กันแล้วว่าซากที่เผาของใคร คนพาลพูดออกมาได้แบบขี้ตู่มากก็ไม่ต้องอธิบายด้วยเพราะไม่เกิดประโยชน์  เราได้ยินก็เลยพูดว่า "เหรอคะ ก็กลัวนก สัตว์จะตายจริงๆค่ะสงสารมัน ยังไงถ้าคุณสัจจะยังจำเรื่องนี้อยู่ก็ขอโทษด้วยนะคะ เพราะลืมไปแล้วจริงๆ" ....อยากจะ...อะไรก็บอกไม่ถูก  นอกจากเข้าใจคำว่า "คนพาล" มากขึ้น ดีขึ้น ดีนะที่เราไม่บอกเขาไปว่าที่ลูกชายคุณเอาก้อนหินขว้างหมาเราต่อหน้า แล้วไม่ยอมรับน่ะ เรียกว่าโกหกซึ่งหน้า หุ หุ ไม่งั้นไม่จบ

ทั้งสองเรื่องที่เจอล่าสุดก็เฮ้อ! ดังนั้นที่คนอื่นเล่าเรื่องประวัติและที่มาของคุณสัจจะและวีรกรรมของภรรยาอีกหลายเรื่อง บวกกับการเจอด้วยตัวเอง ทำให้ต้อง ป้องกันตัวเองโดยการ ยึดมั่นใน มงคลชีวิต ข้อที่ 1 อเสวนา จ พาลานัง คือ การไม่คบคนพาลสันดานหยาบ หลบหลีกแบบขอพรให้พบแต่คนดีเถิด

ก็เอามาเขียนบันทึกไว้เผื่อเป็นบทเรียนเพราะขี้ลืม เดี๋นววันหน้าเจอเรื่องพาลๆอีกจะได้เขียนรวมเล่ม แต่ไม่ได้ติดในอารมณ์มากผ่านไปก็ผ่านไป สมัยก่อนถ้ามีเรื่องประเภทนี้ก็ไม่สบายใจไปหลายวัน ตอนนี้ดี วันเวลาที่ผ่านการฝึกจิตที่มีสติและนิ่ง ให้ดีขึ้นนั้นดีจริงๆ ถึงเวลาได้ใช้ นึกถึงประโยคสั้นๆข้างล่างนี้นี้

จุดเริ่มต้นของความสุขและความทุกข์..
เกิดจากความคิดของเราเป็นสำคัญ..

12July:

เช้าออกไปตักบาตรพระมา 3 รูป ไปมหาวิทยาลัยวันนี้สอนทั้งวันเลยพกข้าวกล่องไปทานด้วย จะได้ตรวจงานนศ.ที่ค้างตรวจ  เจอน้องๆเคมีก็เลยเอาหนังสือที่ระลึกงานฉลองกุฎิให้

เช้าสอนเคมีสวล... บ่ายสอนพิษวิทยาสวล TZ msg มาช่วงเที่ยง และก็โทรมาคุย

ท่านโดม บอกฝากรูปไว้แล้ว พรุ่งนี้ค่อยไปเอาแล้วจะได้เขียนลงบล็อก

วันนี้เหนื่อยสอนทั้งวัน คงแก่แล้ว สมัยสาวๆสอนแค่นี้ยังเหลือพลังคุยโม้ต่อ นี่กลับบ้านหมดแบตเลย

11July: ถวายกุฎิแก่สงฆ์

กุฎิที่สร้างถวาย

เช้าแวะรับดอกไม้ ธูปเทียนแล้วไปวัด ตรวจไทยธรรมทั้งหลายให้ครบ ปิดกล่อง แล้วไปวัดที่จะถวายกุฎิ กุฎิหลังนี้ได้ถวายปัจจัยท่านพระครูวิสุทธิวุฒิคุณ ท่านเจ้าอาวาส ตั้งแต่ปี 2553 ท่านก็ได้ดำเนินการจัดหาช่างมาสร้างได้อย่างสวยงาม วันนี้เป็นวันสะดวกที่ตรงกัน จึงได้กำหนดให้เป็นวันถวายมอบกุฎิแก่สงฆ์คือวันนี้ เตรียมการมาเป็นเดือน เพราะต้องจัดการตั้งแต่การเตรียมหนังสือที่ระลึก เลยหยุดงานเขียนตำราเฉลิมพระเกียรติไปโดยปริยาย ยิ่งไกล้ก็มีการจัดเตรียมอาหาร ไทยธรรมที่เหมาะ ในที่สุดทุกอย่างลงตัวด้วยดี แม้ว่ามีงานอื่นๆวิ่งมาเป็นระยะๆ วันนี้เป็นปลื้มหลายเรื่องโดยเฉพาะความตั้งใจที่ตั้งจิตขอไว้ได้ดังใจ ได้มากกว่าที่ขอด้วย ตั้งใจจะไปถวายข้าวต้มเช้า กับหมูหยอง และปัจจัยให้หลวงพ่อสะอิ้ง อายุท่าน 98 พรรษามากกว่า 70 พรรษาแล้ว ท่านยังรับรู้ทุกอย่างด้วยจิตสมาธิของท่าน

ไปกราบท่าน ก่อนไปขออธิษฐานไม่ให้ตาน้อยอยู่ที่นั้นเพราะไม่อยากเห็นกิริยา เดี๋ยวจิตตก    ก็ได้ดังใจ พาพี่ติ่งและพี่สาว เพื่อนไปกราบหลวงพ่อ ป้อนข้าวต้มที่บังเอิญวางและมีหมูหยองวางด้วย ได้ครบ เอาหนังสือถวายลพ.อธิบายรูปให้ลพ.ฟังถึงสถานที่ต่างๆในวัดเพราะลพ.ไม่ได้ออกมาข้างนอกเลยยี่สิบกว่าปีแล้ว  ลพ.คงมองไม่เห็นชัดนักแต่พยายามดู เรารับรู้ว่าลพ.รับรู้ทุกอย่าง จิต แยกจากกายที่เสมือนบ้านเก่าผุ ตามเวลา กราบลาท่านแล้วรีบมาทำพิธีถวายกุฎิต่อ คนมาพอสมควร เพราะเราไม่ได้บอกใครนอกจากที่สนิทและมีบุญต่อกันและบางส่วนไม่ได้บอกแต่มาร่วมบุญเพราะเคยมีบุญต่อกัน บางคนบอกแต่ไม่ได้มาอนุโมทนาก็ถือว่าน่าเสียดายแทน
ไม่เป็นไร ทุกคนมีฐานบุญไม่เท่ากัน  งานเรียบร้อยด้วยดี ฝนไม่ตก อากาศไม่ร้อนจัดดังอธิษฐาน

จะนำรูปและเรื่องราวมาลงเพิ่มเติมในอีกบล็อก เพราะคืนนี้ต้องเตรียมสอน พรุ่งนี้สอนเต็มวัน

10 June: เตรียมงานบุญ

นกหน้าบ้านมากินน้ำในดอกไม้ทุกวัน

เช้าไปวัด ยุ่งกับการเตรียมชุดไทยธรรมถวายพระ 9 ชุด เช้าให้พลขับไปรับหนังสือที่ส่งจากโรงพิมพ์ที่กทม.สวยดี พอใช้ได้ในระดับหนึ่ง แต่ราคาแพงมากไป คราวหน้าคงเปลี่ยนที่พิมพ์ 300 เล่ม 29,700 บาท เล่มละ 99 บาท 84 หน้า ไม่เป็นไร ทำบุญให้ก๋ง

วันนี้ไปสั่งแกงไตปลาเพิ่ม และขนมหวาน ไปสั่งดอกไม้ ธูป เทียน ซองถวายปัจจัย

เตรียมรูปก๋งเล็กๆ เราเองจริงๆใจไม่ได้คิดอะไรมากจนบางครั้งเหมือนว่า ไม่ได้เตรียมอะไรให้ดี เพราะเรามักเตรียมในสิ่งที่เป็นเรื่องงานจริงๆ เช่นหนังสือ ของถวายพระ แต่การเตรียมรูปถ่ายก๋ง หรืออะไรที่ส่วนตัว ไม่นิยมทำเพราะไม่อยู่ในความคิด การฉลองมอบกุฎิแก่สงฆ์นี้ก็เช่นกัน เราก็ถามพระอาจารย์ว่าไม่ต้องติดรูปก๋งที่กุฎิได้ไหม พระอจ.ทานก็ไม่ติดยึดเหมือนกันก็ตอบว่าได้ ท่านก็ทราบว่าเราก็ไม่ชอบเรื่องวุ่นวาย ไม่ชอบมีตัวตนนัก ก็เลยสบายใจ งานนี้เชิญเฉพาะคนรู้จักที่มีความสัมพันธ์ที่ต่างกันไป น้องอจ.ในโปรแกรม ยังเป็นวัยรุ่นกัน แต่จิตดี ก็เอามาเข้าวัดรับบุญจะได้เป็นกุศลส่งเสริมพวกเขาให้ชีวิตพบแต่สิ่งดีๆ เพื่อนเก่าแก่ ให้มาเพิ่มเติมบุญ ขัดเกลาไปเรื่อยๆวันหนึ่งคงปลงได้บ้าง  เพื่อนร่วมบุญ กัลยาณมิตร ชวนมาต่อบุญ  คนรู้จักที่เคยสัมพันธ์ มีกิจกรรมหลายอย่างและมีน้ำใจต่อกัน ก็ชวนมาอนุโมทนาบุญจะได้เป็นกุศลสำหรับพวกเขาให้มีชีวิตที่ดี มีความสุข

 .....นอกนั้นอีกมากมายไม่ได้บอก  และทราบมาว่ามีที่ไม่บอกแต่ทราบข่าว (ไม่รู้ไปทราบได้ยังไง คงผ่านทางพระท่านทั้งหลาย) จะขอมาร่วม เราตั้งใจไม่บอกเพราะไม่อยากจะจะต้องติดตามกัน แต่เมื่อเขาทราบจะมากัน ก็ยินดี ไม่ได้มีความไม่สบายใจ เอาเป็นว่าใครมีบุญต่อกันคงได้มาร่วม เพราะบางครั้งบุญก็ถูกกั้นบางคนบอกไปก็มีอันไม่ได้มา และหลายคนอยากบอกแต่ไม่คิดบอกในครั้งนี้

TZ จองตั๋วมาไทยเรียบร้อยแล้ว

9 June: เงินบาปต่อบุญไม่ได้

เช้าไปวัด กลับมาแวะร้านอาหารของเพื่อน ตั้งใจอุดหนุนกาแฟ ไปถึงก็งงๆ ที่ไม่มีเจ้าของร้านทั้งสอง ถามคนงานบอกว่าเจ้าของกลับไปทำงานที่.....อีกครั้งทำ จ พ ศ  เราเป็นงง....เขาบอกเราเองและยังบอกพี่ชายเขาเมื่อสามวันที่แล้ว ว่าเจ้าของกิจการนี้ ไม่เชื่อบาปบุญ (เจ้าของไม่ไช่คนพุทธ) ไม่สนใจเรื่องอะไรทั้งสิ้น ไม่เห็นใจคนงานจนคนงานย้ายออกตลอดไปอยู่บริษัทที่ขายสินค้าประเภทเดียวกันแต่คนละยี่ห้อ และใช้งานคนแบบไร้มนุษยธรรม ฯลฯ และเธอขอลาออกเพราะจะหลบไม่อยากทำงานด้วยเลยออกมาเปิดร้านอาหาร จะได้มีเหตุผลปฏิเสธไม่ไปทำงานด้วยอีก  แต่ตอนนี้ได้เปิดร้านแล้ว กลับปล่อยร้านวันแรกให้คนงานและแม่ครัวที่จ้างมาช่วยงานชั่วคราว เราเลยงงเป็นมึนว่าอะไรคือจริงอะไรคือเท็จ หรือที่linkเคยตั้งข้อสังเกตจะเป็นจริง...ว่าเธอเป็นคนที่มีความสุขกับการได้จ่ายเงิน เป็น bipolar แบบไม่รู้ตัว และจะเป็นเพิ่มเรื่อยๆ จนกว่าสามีเธอจะสังเกตุเห็นความผิดปกติเอง.......ก็คงต้องดูละครชีวิตชุดนี้อีกฉากในตอนต่อไป หวังว่าเธอคงจะพูดความจริง หรือยอมรับความจริง ไม่งั้นคงหมดเงินลงทุนไปอีกเรื่อยๆ น่าเป็นห่วงจัง เพราะวันนี้แม่ครัวชั่วคราวก็บ่นกับเราแล้ว ว่าเธอไม่สามารถนั่งเฝ้า หรือทำงานให้ได้ทั้งวัน คงช่วยได้อีกไม่กี่วัน

เฮ้อ! จริงๆเราไม่อยากจะคิดเลยแต่อดไม่ได้ที่มันแวปเข้ามาเอง ว่าเงินลงทุนที่ควรจะต้องใช้คืนให้กับคนที่ช่วยเหลือพวกเขาตามสัจจะสัญญาที่ให้ไว้ มีแต่กลับไม่คืนตามคำมั่น เอามาลงทุนทิ้งขว้างแทน โอกาสที่จะประสบความสำเร็จน่าจะยาก ..สัจจะ สัญญาที่ให้กับคนที่มีเมตตากรุณาช่วยเหลือเมื่อเราตกยากนั้นต้องรักษาให้ดี จะไม่ตกอับ หาไม่แล้วไม่ว่าจะทำอะไรนอกจากไม่เจริญแล้วยังหมดอีกด้วย น่าห่วงจริงๆ...เหมือนที่บ้านเรายายสอนว่าเงินบาปต่อบุญไม่ได้

8June: อย่าพยายามหาคำตอบจากเปลือก

กำลังดูรายการเสียงประชาชน ช่องThai PBS ที่กำลังหาคำตอบ ทำไมศาสนาพุทธไม่สามารถใชัในการแก้ปัญหาของสังคมในปัจจุบันได้ คนไทยห่างไกลวัดอย่างนั้นหรือ เขาไปศึกษามาแล้วว่าไม่ไช่ เพราะคนไทยยังคงเข้าวัด แล้วก็เสนอภาพแสดงให้เห็นคนไทยเข้าวัด กราบ ไหว้ พระพุทธรูป บนบาน ฯ

เราดูแล้วก็เกิดความรู้สึกเหมือนทุกครั้งที่เห็น คนส่วนมากเข้าวัด ไหว้พระ ขอทุกอย่างเพื่อตัวเองและครอบครัว เป็นการเข้าวัดแบบเห็นแก่ตัวเอง เสพสุขเฉพาะตน เข้าเพื่อวิงวอนและขอๆๆๆ รวย มีโชคลาภ มีงานดี มีตำแหน่ง มีลูก ถูกหวย ได้คู่ครอง  มีสุขภาพดีฯ  เข้าไปในวัดและออกจากวัด โดยมีทุกอย่างเท่าเดิม อาจมีความหวังที่เพิ่มขึ้นมา แต่ปัญญา ความเข้าใจในธรรมอย่างแท้จริงไม่มีเพิ่มขึ้น ความปิติสุขจากการให้ไม่เกิดขึ้น น้อยคนที่จะขอสิ่งที่ดีๆให้เพื่อนร่วมโลก ร่วมสังคม อุทิศบุญให้สรรพสัตว์เพื่อนร่วมทุกข์ เกิดแก่เจ็บตาย เมื่อสิ่งเหล่านี้ไม่เกิด เหมือนมืดมา มืดไป ก็เท่านั้น

คนไทยเสียเงินไปกับธูปเทียน ของไหว้ มากกว่าเสียเงินซื้อหนังสือธรรมะมาอ่านศึกษา เสียเวลาไปกับการตามหาของแปลก บนบานศาลกล่าว มากกว่าการสนทนาธรรมกับผู้รู้ หรือพระสงฆ์ผู้มีความรู้ในธรรมะ ก็ไม่แปลกใจกับการที่คนไทย เมื่อเกิดปัญหา จึงไม่สามารถแก้ปัญหาอะไรได้ ทุกข์ไม่สิ้นสุด เพราะไม่ได้ศึกษาหาปัญญาจากธรรมะที่มีข้อชี้นำ และมีทางออกสำหรับทุกอย่างไว้พร้อม คนพุทธเข้าถึงพุทธะ อย่างแท้จริง หรือแค่เปลือกเท่านั้น

แม้กระทั่งรายการนี้ที่พยายามหาคำตอบเรื่องนี้ก็ยังหาคนมาร่วมรายการบางคนที่ดีแต่เปลือก โด่งดังเพราะความแปลกแต่หาแก่นสารไม่ได้ เบื้องหลังตัวตนของคนที่นำมาเสนอความคิดเรื่องนี้จึงไม่ได้คำตอบอะไรที่มีสาระนำไปสู่ความเข้าใจ ตอบโจทย์อย่างแท้จริง เพราะเสียงของประชาชนที่นำมาก็เป็นคนที่สวมหน้ากาก สร้างภาพเข้าสังคมเช่นกัน

อย่าพยายามไปหาคำตอบมาตอบโจทย์อะไร เพื่ออธิบายศาสนากับสังคมไทยในอนาคต เราจะปฎิบัติตนอย่างไร ค้นหาคำตอบ พิธีกรบอกว่ายิ่งค้น ยิ่งพบแต่คำถาม เราเห็นด้วยว่ายิ่งพวกคุณมองออกไปกว้างมาก คุณก็หาอะไรไม่พบ สิ่งที่คุณคิดว่าเป็นปัญหาจริงๆแล้วไม่มีปัญหา ธรรมะของพระพุทธองค์ยังคงอยู่ที่นั่น แต่ตัวเรามองหาอะไรที่ออกไปไกลตัวให้วุ่นวายเอง เพราะคำตอบทุกอย่างอยู่ไกล้นิดเดียวคือ ใจ และจิตของเรา ควบคุมให้ดี  มีความเข้าใจในชีวิตอย่างวิถีพุทธ (ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน)

7 June:

ดอกระฆังเงิน เป็นครั้งแรกที่เห็นเขามีก้านยาว ทุกครั้งเขาจะติดกับลำต้นเลย

เช้าตื่นสายเล็กน้อย วันหยุด วันนี้พระอาจารย์ไปสอนเลยไม่ต้องไปวัด บ่ายพลขับมารับเราและ link ไปเอา partition ที่บ้านให้วัดใช้กั้นห้องได้  ให้แอร์อีก 2 ตัว (ที่ติดกับบ้านเดิม แต่ยังใช้ได้ดี misubishi)

กลับเย็นฝนตกหนักมาตลอด อากาศเปลี่ยนกลับหลังหันจากร้อนอบอ้าวเป็นเย็นทันที

เช้า TZ โทรจากมาเลย์ หงุดหงิดเพื่อนร่วมงานมากเลยระบายซะเกือบครึ่งชั่วโมง เราก็บอกให้ wait n see บ้าง ชีวิตรีบร้อนมากไปก็เร่าร้อนเอง ความ genious ของTZ ทำให้ตัวเขาเองลำบาก IQเป็นเลิศ EQ มีปัญหา เราว่าเราแย่แล้ว เจอ TZ  เราต้องยอมเลย วันนี้ช่วย check flight ให้

4-5 june: เพื่อการศึกษาสงฆ์

เช้านี้ได้ตักบาตรสมใจนึก สบายใจอุทิศให้งูเห่าผู้มีกรรมต่อกัน เมื่อวานสอนทั้งวัน หลังบ่ายสาม ไปนาสารถวายเงินให้ท่านเจ้าอาวาสวัด.......เพื่อสมทบร่วมสร้างห้องสมุดและห้องคอมพิวเตอร์ xxx,xxx บาทให้กับการสร้างโรงเรียนพระปริยัติธรรม ที่ต้องให้เสร็จทันเดือนตุลาคมนี้  เจ้าอาวาสท่านไม่เคยเรี่ยไร หรือบอกบุญมาก่อนแต่ครั้งนี้ท่านจำเป็นต้องย้ายนักเรียนจากวัดหนึ่งมาที่นี่เพราะนักเรียน (สามเณร) ไม่ได้รับการดูแล และ...ท่านจึงต้องรับภาระ และท่านเป็นพระปฏิบัติดี ทำงานเพื่อพระศาสนามาพอควรตามวัยของท่าน เราและสามีเลยตกลงใจบริจาคปัจจัยเพื่อการศึกษาสงฆ์

 

กลับมาพาพี่ชายกี และแปะไปทานที่ลำพู 2 ไม่อร่อยจริงๆ กลับ 3ทุ่ม
Tz ส่งรูปห้อง lab ใหม่ที่ Malaysia มาให้ตรวจสอบ แล้วโทรมาคุยต่อจน 5 ทุ่มเศษ

4july: เพื่อนเปิดร้านอาหาร

ดอกมะตาด

วันนี้ตั้งใจต้มไข่ตักบาตรให้เจ้างูเห่า ออกไปสายไม่เจอพระเลย แต่โชคดีที่พระอาจารย์โทรมาบอกว่าให้ช่วยจัดเตรียมข้าวต้มถวายพระที่มาจากโคราช 5 รูป โยม 2 เลยรีบจัดการ รถติดมากเลยสายพอควร แต่ทันเวลา
 ยุ่งพอควรเพราะล้างจานชาม ยังไม่เสร็จพระอจ.บอกให้ link หยุดล้างก่อนไปงานบ้านกี ที่วันนี้เปิดร้านใหม่ขายอาหาร ก็เลยรีบไป พระท่านก็มากันแล้ว เรารีบลงไปช่วยงาน แต่ส่วนมากก็เตรียมเรียบร้อยแล้ว ฟังสวดเสร็จก็ถวายเพล กรวดน้ำเลยอุทิศให้ทั่วภพ จบแดนอีก เจ้างูเห่าและ larna (คิดถึงมาก)

 พวกเราก็รวมพลคนซอยเดียวร่วมโต๊ะเพราะหยีมา และผู้การทั้งสามีถรรยามา ก็คุยเหตุการณ์ที่เกิดที่บ้านผู้การให้ฟัง จนไกล้บ่ายพาพี่ชายกีมากราบพระอาจารย์ที่วัดและเดินดูรอบๆวัด

ระหว่างรอก็แก้ final draft ที่รพ.ส่งกลับมา กลับบ่ายสาม กีโทรมาเลยแวะที่ร้านอีก กลับบ้าน 5 โมง

คืนนี้ TZ chat มา

2-3 July: เตรียมหนังสือฉลองกุฏิ

ดอกมะตาดที่บ้าน สวยมากขอบอก หาดูยากด้วย ภูมิใจเสนอมากกกก

สองวันนี้ยุ่งมากกับการเตรียมต้นฉบับที่ส่งโรงพิมพ์ ทำหนังสือแจกอีกในงานที่ระลึกถวายกุฏิแก่สงฆ์อีกหลัง ในวัดเก่าแก่สร้างมากว่า 300 ปีเจ้าอาวาสองค์ต้นๆเลยไม่ทราบ เพราะไม่มีบันทึก มารู้องค์ที่เริ่มมีคนจดจำบันทึกก็พ.ศ.๒๔๔๙-๒๔๘๓ ที่บันทึกว่าเป็นรูปที่สอง จนปัจจุบันเป็นรูปที่ 5 นั่งทำไปส่งไป แก้ไป ส่งกลับแก้อีก ทำแจก 300 เล่ม ๆละ 99 บาท ราคาหนังสือค่อนข้างสูง 84 หน้า แต่สี่สี ตอนนี้ราคาของคงเพิ่มขึ้น ไม่เป็นไร ขอให้แจกแล้วเกิดประโยชน์แก่คนทั่วไปก็สุขใจแล้ว
หนังสือเล่มนี้ตั้งชื่อว่า  "กินให้ดี มีให้เป็น เย็นให้ได้" เปลี่ยนมา 2 ชื่อเอาชื่อนี้ ดูแล้วชอบ ตั้งใจให้เป็นที่ระลึกแก่วัดด้วยเพราะไม่เคยมีหนังสือของวัดจริงจัง  คราวก่อนเคยทำให้แต่เป็นงานฉลองสมณศักดิ๋เจ้าอาวาสเลยไม่มีรูปสีมากมาย

1 July: ครึ่งปีผ่านไป

ฝูงไก่ในวัด

Time &Tide wait for no man เป็นจริงยิ่งกว่าอะไร ครึ่งปีผ่านไปแล้ว อายุไกล้จะขึ้นยังอีกตัวเลขอีกแล้ว วันนี้ไปวัด แล้วไปถ่ายรูปที่วัดท่านเหมี่ยว ท่านพานำเที่ยว ถ่ายภาพของดีๆ มองไม่เห็นเดินผ่านไปมาหลายรอบ เลยได้ที่ไม่รู้เพิ่มชึ้นอีก ทำให้รู้ตัวเองว่าเป็นคนขาดความสังเกตุ ไม่เอาใจใส่สิ่งเล็กน้อย มองข้ามอะไรๆไปเยอะเอ้อ!

เมื่อคืนป่วย สงสัยมะม่วงดิบทำเหตุ เพราะไม่ทานข้าวเย็น แต่กินมะม่วงดิบแทนชอบ ทานถั่วกาแฟอีก จนปวดท้องแน่นท้อง ขึ้นมากินยาธาตุ ยาเคลือบกระเพาะ ในที่สุดต้องออก....เช้านี้เลยเจ็บกน.รอบซี่โครงไปหมด แต่ยังต้องรีบปั่นงานต่อ เลยไม่ได้นอนพัก ตอนที่เขียนนี่ยังปวดแน่นๆ แต่ทานนมแทน

เย็นTZ ส่งข้อความมาคุยยาวววว