เช้าเขียนหนังสือต่อจนบ่าย ออกไปติดต่อโรงพิมพ์เพื่อพิมพ์หนังสือที่ระลึกงานกฐินพระราชทาน แต่โรงพิมพ์ที่นี่คิดแพงมากๆ เลยติดต่อไปที่กรุงเทพ แล้วไปสั่งอาหารถวายพระพรุ่งนี้ ไปซื้อของสำหรับถวายพระพรุ่งนี้ที่ Big C ตกใจมากของหายยก shelf งงๆ เลยคุยกันเองว่าทำไมเขาตกใจฝนตกเมื่อคืนหรือไง เลยกลัวน้ำท่วม ขณะบ่นกันก็สวนกับชายกลางคนที่เข็นรถที่ของพูนรถ เขาตอบเราว่านี่คุณเขาซื้อกันเพราะกลัวว่าจะไม่มีของ เพราะน้ำท่วมของจะไม่สามารถส่งลงมาได้ ของจะขาด และจะแพงมาก มีเงินอาจซื้อของไม่ได้เพราะไม่มีของ เออ ! เขาคิดกันไกลดี เขา(ส่วนใหญ่) อาจคิดถูก แต่แปลกที่เรายังไม่กังวล ไม่รู้ว่าตัวเองประมาทไปหรือเปล่า มองในตะกร้า เห็นเขาซื้อน้ำมันมากกว่า 10 ขวด น้ำเปล่าหลาย pack เราไม่ซื้ออะไรเพิ่มนอกจากของถวายพระ แต่เดินรอบๆเพื่อดูว่าอะไรที่เขาซื้อตุนกัน
ช่วงนี้เราได้เรียนวิชารับมือวิกฤติน้ำ หลายวิธี หลายเรื่อง ปวดหัวดี เพราะสารพัดรูปแบบ ทั้งจากตำราที่เอามาอ้างอิง จากประสบการณ์ จากนักวิชาการ จากชาวบ้านที่มีประสบการณ์ เหนื่อยแทนบางคนที่พยายามช่วย ออกความคิดเสนอแนะ เราเข้าใจพวกเขานะ เราไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมบางคนที่มีหน้าที่ไม่ฟัง หรือฟังแต่ไม่เชื่อ แล้วไม่ลอง ?? model น้ำดันน้ำ
ตอนนี้อยากบอกใครหลายๆคนว่า คงต้องพยายามซื่อสัตย์ จริงใจ รักแผ่นดินเกิดมากกว่าผลประโยชน์ส่วนตน ส่วนกลุ่มได้แล้ว ประเทศชาติ ประชาชนส่วนใหญ่เดือดร้อน ไม่มีใครจะมีความสุขจากการแสวงหาผลประโยชน์แอบแฝงต่างๆจากเหตุการณ์ตรงนี้หรอก ไม่ช้าก็เร็วบาปกรรมมีจริงนะเออ ขอเพียงตั้งใจ บริสุทธิ์ใจ จริงใจในการแก้ปัญหา เพียงแค่นี้ไม่มีอะไรที่แก้ไม่ได้
