วันนี้ซ้อมใหญ่รับปริญญา ฝนตกช่วงเช้าแต่ไม่นาน หลังจากนั้นก็มีแสงแดด ดีใจแทนแม่ค้าพ่อค้าที่ขายของริมทาง ไม่งั้นตุ๊กตา ดอกไม้เปียกหมด ส่วนที่จ่ายค่าเช่าในมหาวิทยาลัยก็มีเต็นท์เล็กๆ ยังไงฝนตกก็เปียกเช่นกัน อาทิตย์หน้าอีก 7 วันจึงรับปริญญา ตอนนี้ก็เร่งปูฟุตปาทตลอดทางเข้าในมหาวิทยาลัยระยะทางประมาณครึ่งกิโลเมตร อีกด้านเพิ่งรื้ออิฐบล็อกออก เลยภาพทางเข้าไม่สวยงามนัก อาทิตย์หน้าคงเสร็จทัน รอยรั่วหอประชุมคงปะแล้ว ที่ห่วงคือน้ำที่ขังทุกครั้งใต้หอประชุมเมื่อฝนตก หากเกิดฝนตกวันนั้น หรือก่อนหน้านั้น บัณฑิตคงลำบากหน่อย หอประชุมนี่เพิ่งสร้างเสร็จราคาเกือบ 200 ล้าน รั่วแล้วรั่วอีก ซ่อมใหญ่หลายล้านแล้วในปีที่ผ่านมา ซ่อมประมาณ 3 ครั้งท่ามกลางความแปลกใจของหลายคนที่รู้เรื่อง แต่เราไม่แปลกใจเพราะเข้าใจธรรมชาติของ "คน บริหาร" (ที่นี่) ไม่เป็นไร เงินภาษีแผ่นดิน เงินแผ่นดิน ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนัก
บ่ายไปเยี่ยมท่านทิม ที่ไม่สบายเพิ่งออกจากรพ. ต้มน้ำขิงแก่ไปให้ด้วย สนทนาประมาณ 1 ชั่วโมงกลับ
วันนี้ทองคำบาทละ 23,950 ถือว่าราคาลงมากพอสมควร กิ่งเลยโทรมาบ่น (ตอนราคาสูง ไม่บ่นแฮะ) เราเองก็ไม่เคยติดตามสนใจก็ได้แต่ช่วยรับฟังๆๆๆ มึนไปเลย
ในที่สุดน้ำเข้ากทม.ได้ วันนี้ก็เลยล้นคลองประปามาถึงหลักสี่ วิภาวดี ติดตามข่าวจากสื่อทุกสื่อ ได้ยินได้เห็น ได้รับรู้จากสื่อแล้ววิเคราะห์การจัดการ การทำงานแก้ปัญหา แล้วเห็นด้วยกับที่รมต.จีนที่เข้ามาศึกษาดูการแก้ปัญหานี้ได้พูดวิจารณ์ไว้ แต่ก็นั่นล่ะเพราะนี่คือ การทำงานแบบไทย ก็ต้องเอาใจช่วยปชช.ตาดำๆ และก็มีข่าวมากมายที่วิพากย์การทำงานของฝ่ายต่างๆทั้งบวกและลบ
สังคมตอนนี้ บ่นก็ไม่ได้ เตือนก็ไม่ได้ ว่าก็ไม่ได้ ติก็ไม่ได้ ตำหนิก็ไม่ได้ แนะนำก็ไม่ได้ เป็นถูก post ด้วยคำไม่สุภาพตามมามากมาย กล่าวชมได้อย่างเดียว ประเทศเลยพัฒนาช้า การยกยอปอปั้นใครถูกปั่นก็ชอบ แต่ส่วนมากคำเหล่านั้นไม่สร้างสรรค์อะไรเลย สงสารคนที่หวังดีต่อประเทศหลายๆคน ตอนนี้เลยเก็บปากเก็บคำ ขนาดเก็บก็ถูก post ว่าอีก ว่า...หายหั_ ไปไหนหมด
เตือนก่อน ก็ถูกด่าว่าตื่นตูม บอกหลังเกิดเหตุขึ้นแล้ว ก็ว่าดีแต่พูดทำไมไม่บอกก่อน ยุคนี้ผิดทั้งขึ้นทั้งล่อง คนที่ตั้งใจจะทำในสิ่งที่ดีและถูกต้องจึงต้องเข้มแข็ง ไม่สั่นคลอนหรือหวั่นไหวต่อคำพูดต่างๆ เชื่อมั่นในความถูกต้อง ความตั้งใจดี ความดีของตนเอง เพราะสิ่งศักดิ์สิทธิ์และคนดีจะเห็นเอง
