วันศุกร์ที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

18 May: เจ๊หัว 2/ ใจดีนะไช่ แต่ไม่โง่


ดอกระฆังเงินหน้าบ้าน


เช้านี้ไปตักบาตรอุทิศให้เจ๊หัว หากเจ๊หัวได้รับคงแปลกใจ เพราะเราไม่ไช่ญาติ แต่เป็นลูกค้าที่รู้จักกันและเจ๊หัวเป็นผู้มีน้ำใจเอื้อเฟื้อ มักจะบอกเราเสมอว่า "อาจารย์จ่ายเมื่อไหร่ก็ได้" แล้วเราก็หัวเราะเสมอ ความรู้สึกดีๆ ในความเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ไช่คนค้าขายอย่างเดียว ยังมีมนุษย์สัมพันธ์กับลูกค้า ไม่ไช่คนค้าขายรุ่นใหม่ที่มักทำตัวเป็นนักธุรกิจ สินค้าขายโดยลูกจ้าง พนง. การตัดสินใจก็เป็นพนง.เพราะมีเปอร์เซนต์ลดแน่นอน สำหรับเจ๊หัวจะเดินดู ทักทายลูกค้า ไปร้านสิริสินไม่เคยไม่เจอเจ๊หัว แต่จากนี้ สิริสิน คงเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

วันนี้กลุ่มฮังกาเรียนมาทำงานต่ออีกเล็กน้อย และงานไม่เสร็จจะเบิกเงินที่เหลือทั้งหมด หลังจากที่เมื่อวานเบิก2 ครั้งที่ไหนเขาทำกันแต่เราให้ ไม่อยากฟังคำอธิบาย เพราะเขาผิดคำพูด วันนี้เลยบอกคนไทยว่า คนเราที่ทำงานรับจ้าง ต้องรักษา 2 สิ่งคือรักษาเวลา และรักษาคำพูด ตกลงอย่างไร ต้องเป็นเช่นนั้น หากไปทำที่อื่นใครจะให้เบิกเงินมากและบ่อยเกินข้อตกลงขนาดนี้ ปัญหาของคุณๆต้องแก้ ไม่ไช่มาลงที่ลูกค้าให้มารับรู้อะไรๆของคุณ การเบิกเงินไม่ได้จากที่อื่นไม่เป็นเหตุให้คุณมาเบิกล่วงหน้าที่นี่แทน ยังไม่ทำงานจะเบิกก่อนลงมือทำ 35 % โดยวัสดุทั้งหมดเราก็เป็นผู้ซื้อ ไม่มีใครเขาให้กัน เรายืดหยุ่นให้ 3 งวดโดยจ่ายวันที่สองของการทำงาน ให้ไป 3000 บาทก็ขอเป็น 4000 บาท เราก็ให้ อีกวันทำครึ่งวัน และอีกครึ่งวันขอเบิก 3000 อีก ตั้งแต่เที่ยงก็ให้ เย็นจะขออีก 1500 บาท เราไม่ให้ แต่ใจอ่อนสงสารคนไทยเพราะอ้างว่าฝรั่งไม่แบ่งให้ เลยให้ไป 500 บาท แต่วันนี้เหลือเกินจริงๆขอเบิกหมดอีก 2500 บาท บอกว่าอีก 2 วันจะมาทาเคลือบให้ จะเอาบัตรประชาชนทิ้งให้ไว้ก่อน เราบอกไม่เอาบัตร แต่ขอไม่จ่ายนะ พวกคุณไม่รักษาคำพูด และยังไม่เกรงใจกันอีก (เกือบจะบอกว่า ใจดีนะไช่ แต่ไม่โง่) และก็บอกให้ช่างไทยคนนี้เข้าใจ และให้ไปบอกเพื่อนเขาด้วยว่าหากทำตัวแบบนี้จะดีไม่นาน แม้ทำงานดีแต่ไม่รักษาสัจจะคงไม่มีใครจ้าง ที่ทำกับเราก็ไม่เป็นตามรับปากแต่เราไม่อยากจะเคี่ยวเข็ญ วันหนึ่งเขาจะต้องเจอคนที่เขี้ยวไม่ยอมเขา ซึ่งมีมากมายแล้วเขาจะเรียนรู้หากไม่ปรับพฤติกรรม .....อย่างน้อยเรามีงานอีก 5 ชิ้นใหญ่ๆก็ไม่กล้าให้เขาทำแล้ว และก็ไม่กล้าแนะใครต่อเดี๋ยวจะโดนเหมือนเรา