พลับพลึงหลังบ้าน
เช้าไปวัดตามปกติ ก่อนไปวุ่นวาบกะหมาบ้านนายธนาคารวิ่งมากัด yiching ไม่อยากเชื่อว่านิสัยแย่มาก หมาใหญ่กัดลูกหมาหิ้วขึ้นแล้วสะบัด โชคดีที่ yiching ไม่เป็นอะไรมากแต่มีรูถูกกัด 1 แผล
วันนี้ในเมืองทดลองใช้ เส้นทางการเดินทางแบบใหม่ เท่าที่ฟังและลองขับรถเอง ไม่ work อย่างมาก โดยเฉพาะคนขายอาหารบ่น ร้านอาหารเวียดนามบอกเมื่อวานเทกระจาด โทรเรียกเพื่อนๆมากินฟรีเพราะของเหลือเพียบ อีกร้านขายติ๋มซำบอกขายไม่ถึงครึ่งเพราะจอดรถไม่ได้แถมเอาเชื่อกกั้นกลางถนน คนก็ข้ามมาไม่ได้ บางช่วงก็ดึงเชือกทิ้ง ชาวบ้านเลยมาช่วยกันถอนเสากั้นออก รถชนกันหลายรายเพราะยังไม่คุ้นและบางคนยังดันทุรังจะขับแบบเดิมเพราะสะดวกกว่า เมื่อวานเปลี่ยนไป 3 แบบ เราเลยเจอดีเพราะไปจำแบบแรกว่าถนนนั้น one wayแต่เขาเปลี่ยนมาเป็น two way แต่ข้ามออกจากซอยวัดไม่ได้ โอยงง! 'เทศบาลงานเข้าแน่เพราะนี่ทดลองใช้วันหยุด แล้ววันเปิดเรียนไม่รู้จะวุ่นมากน้อยแค่ไหน ก็ต้องคอยให้กำลังใจคนที่ทำงาน อยากเปลี่ยนให้ดี แต่จะทำอย่างรอบคอบแล้วหรือไม่ก็ต้องดูผลต่อไป
เช้าโตโทรกลับมา คุยเรื่องข้างบ้านว่าเขาไม่มาอยู่แล้ว ที่นี่วุ่นวายหนอ ประมาณนั้น แต่เราคิด ที่นี่ช่างรกหนอมากกว่า ทำไมทำเช้นนั้นได้ ไม่น่าเชื่อสามารถเอาเสื้อผ้าทุกชิ้นมาตากหน้าบ้านคนอื่นได้ แบบไม่รู้สึกอายหรือเกรงใจ เราเลยต้องอายแทน ก็คงต้องกั้นในไม่ช้า โชคดีที่มีจ่าย หุ หุ (ไม่งก) ซื้อได้ไม่ต้องแชร์
ไกล้เที่ยง Tz โทรจากมาเลเซีย มาคุยเกือบ 2 ชั่วโมง
บ่ายสามไปประชุมการอบรมพระนักเทศน์ จน 5 โมงเย็น ฝนตกหนัก
