พุดน้ำบุษย์ หลังบ้าน หอมมากๆๆๆ
วันนี้มีคนจากสนง.แห่งหนึ่งมาขอความอนุเคราะห์ให้ช่วยเหลือด้านเงินให้แก่หน่วยราชการของเขาที่ไม่ได้ตั้งงบไว้ ในการจัดงาน... (ที่โด่งดังทั่วประเทศ) ของคนกลุ่มหนึ่ง โดยทำเป็นหนังสือราชการแกมบังคับมา เราฟังเรื่องแล้วเป็นเรื่องงานบุญประเภทเอาหน้า ไม่จ่ายเงินมาสนับสนุน แต่จะเอาผลงานจะได้เรียไรเข้ากองทุนต่อ แค่รู้ชื่อเจ้าของงานเราก็ปฎิเสธทุกประตู บอกว่าจะทำหนังสือมา เราบอกทำได้ แต่เปลืองหมึกพิมพ์เปล่าๆ เพราะการช่วยเหลือโดยเฉพาะงานบุญต้องทำด้วยศรัทธา ถ้าไม่มีศรัทธา ทำด้วยเกรงใจ ทำเพราะอยากได้หน้า ได้เข้ากลุ่มสังคมฉาบฉวย ไม่ว่าระดับไหนก็คงไม่ร่วม เพราะเงินที่มีเป็นเงินที่ตั้งใจไว้ทำบุญ สร้างกุศลจริงๆและต้องก่อเกิดประโยชน์ต่อสังคมที่เห็นได้ชัด ไม่ไช่บริจาคในการนี้ที่จะเอาไปจัดดอกไม้ เช่าเต๊นท์ ค่าตกแต่งสถานที่ เรื่องไร้สาระเป็นแสน เพื่อต้อนรับคนบางกลุ่ม เงินจำนวนนี้ไปสร้างห้องน้ำให้วัดที่ทรุดโทรม หรือให้กับสถานสงเคราะห์ ไม่ว่าคนหรือสัตว์ยังเกิดประโยชน์กว่า
พูดจนเหนื่อยไม่ยอมเข้าใจ ก็สรุปบอกว่าอย่าได้พยายามเลย ให้ช่วยเราได้สร้างกุศลกรรมในเรื่องที่เป็นประโยชน์และมีศรัทธาที่จะทำดีกว่าเพราะเงินที่มีนี้เป็นเงินบริสุทธิ์จากหยาดเหงื่อของก๋ง ยาย และครอบครัวเรา จริงๆ ไม่เคยเป็นเงินที่ได้โดยวิธีการใดๆที่ไม่ถูกต้องไม่ว่าทางตรงหรืออ้อมเลย
เนื้อนาบุญ
การทำทาน ได้แก่การสละทรัพย์สิ่งของสมบัติของตนที่มีอยู่ให้แก่ผู้อื่น โดยมุ่งหวังจะจุนเจือให้ผู้อื่นได้รับประโยชน์และความสุขด้วยความเมตตาจิตของตน ทานที่ได้ทำไปนั้น จะทำให้ผู้ทำทานได้บุญมากหรือน้อยเพียงใด ย่อมสุดแล้วแต่องค์ประกอบ ๓ ประการ
1.วัตถุทานที่ให้ต้องบริสุทธิ์ คือได้มาด้วยความบริสุทธิ์ในการประกอบอาชีพ ไม่ใช่ของที่ได้มาเพราะการเบียดเบียนผู้อื่น เช่น ได้มาโดยยักยอก ทุจริต ลักทรัพย์ ฉ้อโกง ปัจจุบันคงต้องรวมเงินจากการคอรัปชั่นเชิงนโยบายที่ได้กันมาเป็นกอบ เป็นซอง เข้าไปด้วย
2.เจตนาในการสร้างทานต้องบริสุทธิ์ การให้ทานนั้น โดยจุดมุ่งหมายที่แท้จริงก็เพื่อเป็นการขจัดความโลภ ความตระหนี่เหนียวแน่นความหวงแหน ตัวอย่างที่ทำทานด้วยเจตนาอันไม่บริสุทธิ์ เช่น
ทำทานเพราะอยากได้ ทำเอาหน้า ทำอวดผู้อื่น
ทำทานด้วยความฝืนใจ ทำเพราะเสียไม่ได้ ทำด้วยความเสียหาย
ทำทานด้วยความโลภ คือทำทานเพราะว่าอยากได้นั่น อยากได้นี่ อยากเป็นนั่น อยากเป็นนี่ อันเป็นการทำทานเพราะว่าหวังสิ่งตอบแทน
3. เนื้อนาบุญต้องบริสุทธิ์ ได้แก่ บุคคลผู้รับการทำทานของผู้ทำทานนั้น เป็นองค์ประกอบข้อที่สำคัญที่สุด คนที่รับการให้ทานนั้นหากเป็นผู้ที่มีศีลธรรมสูง ก็ย่อมเป็นเนื้อนาบุญที่ดี ทานที่เราได้ทำไปแล้วก็เกิดผลบุญมาก หากผู้รับการให้ทานเป็นผู้ที่ไม่มีศีลไม่มีธรรม ผลของทานก็ไม่เกิดขึ้น คือได้บุญน้อย
ดังนั้นงานนี้คงเกลี้ยกล่อมเราไม่สำเร็จ แม้ว่าองค์ประกอบข้อแรกเต็มร้อย แต่ข้อสองเราไม่ศรัทธาที่จะให้ และสำคัญที่สุดคือข้อสามเพราะเนื้อนาบุญที่เรารู้เห็นมา เป็นดินที่ดูดีแต่ไม่มีคุณค่าแร่ธาตุที่จะปลูกอะไรให้เติบโตได้เลย ดังนั้นเก็บปัจจัยไว้สั่งสมบุญในโอกาสต่อไปที่จะมีอีกมากมายดีกว่า
