เมื่อคืนยุ่งกับการรีบเขียนหนังสือที่ระลึกถวายกุฎิ ต้องรีบส่งโรงพิมพ์ เลยลืมเข้ามาเขียนบันทึก เลยบันทึกเช้านี้ ใช้วันที่เมื่อวานแทน ก็จัดการ list รายชื่อพระที่จะนิมนต์มาสวดและพระที่มาอนุโมทนาฉันเพล ไปวัดเพื่อถ่ายภาพกุฎิที่สร้างถวาย (จริงๆสร้างเสร็จมาได้ปีแล้วแต่ ยุ่งๆกันหลายเรื่องไม่สะดวก ตอนนี้ฤกษ์ดีปลอด ว่าง สะดวกทั้งฝ่ายวัดและฆราวาส เลยพร้อมใจจัดการมอบถวายอย่างเป็นทางการ
ซันวาหมาชอบน้ำ
จับเจ้าซันวาอาบน้ำเพราะถึงเวลาทำหมัน คงเป็นหมาตัวแรกที่เลี้ยงแล้วต้องพาไปทำหมัน เพราะเป็นหมาที่นิสัยแปลกมากไม่แน่ใจว่าเพราะผสมอาเซเชียนมาหรือเปล่า ไม่อยู่นิ่งเหมือนออทิสติก เปลี่ยนของเล่น หาของเล่นเองตลอดเวลา ตั้งแต่เปลือกหอยที่เราวางประดับไว้ไม่ว่าใหญ่เล็กเอามาโยน ส่งเสียง ขวดพลาสติก อะไรก็ได้ขอให้มีเสียงดังๆ ไม่อยู่นิ่งเลย แต่สนใจทุกอย่างที่เจ้าของทำ ถ้าหาเห็บให้เพื่อนเขาตัวไหนก็ตาม ซันวาจะมายืนดูจนหน้าชิดมือด้วยความสนใจมาก และช่วยขัดขวางความสะดวก เวลาเก็บของก็จะมายืนพิจารณาไกล้ๆเหมือนจะช่วยแต่เผลอคาบของที่ชอบวิ่งหนี เอาไปเล่น เร็วเหมือนลิงลม จับตัวยาก ซันวาเป็นหมาที่ไม่รู้ใครเอามาทิ้งไว้ที่วัด 4 ตัว แม่ดำ ลูกอีก3 ตัว ขี้เรื้อนไม่มีดีเลย เปียกน้ำที่ไหนมาสกปรกมาก เจอตอนกลางคืนถูกทิ้งใต้ต้นไม้ เรากลับจากสวดมนต์ในพระอุโบสถออกมาได้ยินเสียง พระอาจารย์ให้ช่วยกันไปเอานมกล่องมาให้พวกเขากิน และรักษาเป็นสองเดือนจึงหายขี้เรื้อนขนสวยมาก พี่น้องสองตัวดำสนิทเหมือนแม่ ส่วนซันวาน่าจะเหมือนทางพ่อเพราะเป็นคล้ายอาเซเชียน ปากยาว ค่อยเอารูปมาลง ยังไม่ได้ถ่าย
ต้องทำหมันเพราะพี่น้องซันวาอายุ 7 เดือนเศษ เกิดลูก 3 ตัวแล้ว หมอบอกเร็วมาก เด็กมากไม่น่าเชื่อ ตอนนี้เลยห่วงซันวา ไม่งั้นลูกเต็มบ้านแย่เลย ที่แย่กว่าคือโปเต้ต้องกัดตัวอื่นๆเมื่อถึงฤดู คำนวนเหตุผลหลายอย่างแล้วทำหมันดีที่สุด ปลอดภัยทั้งตัวเขาเองและความสงบสุขของทุกตัวในบ้านรวมทั้งเราด้วย และไม่ฉีดยาเพราะอันตรายกว่า
