บัว 4 เหล่า คนหลากหลายจำพวก
เช้าไปวัด วันนี้พระอาจารย์ฉันเสร็จได้ยินเสียงโมจิเห่าคำรามออกมาดูเจอตัวแย้ ตกใจ ไม่เคยเห็นชัดเจนขนาดนี้มาก่อน ตัวสีดำเทามีลาย ตัวใหญ่ดุด้วย ฟู่ๆๆ ตลอด โมจิเห่าไม่ถอยเลยน่ารักมาก สุดท้ายเด็กๆมาช่วยกันทำสายคล้องจับไปปล่อยในคูเมืองต่อ พระอาจารย์บอกมันมาเที่ยวในวัดหลายครั้งแล้ว
กลับบ้านไปจัดการสั่งซื้อของ วันนี้ยุ่งกะหลายเรื่อง ไปฟังเรื่องคอรัปชั่นของข้าราชการหน่วยงานหนึ่งในระดับหัวหน้าใหญ่ที่ถามผู้ที่เข้าไปติดต่อธุระว่า .."แล้วไม่มีค่าน้ำร้อนน้ำชาให้หน่อยหรือ " จริงๆเรื่องแบบนี้ไม่น่าแปลกใจในสังคมไทยยุคนี้ที่ปากกัดตีนถีบ กระทั่งมีเครื่องแบบสวมใส่ แต่ใจเป็นทาสความโลภ ก็ทำตัวไม่สมศักดิ์ศรี ....วันนี้ฟังเขาเล่าแล้วก็เศร้าอีก คิดว่ายุคนี้มี " ข้าราชการ" " ข้าแผ่นดิน" ที่มือสะอาดจริงๆเหลืออยู่อีกบ้างไหม อยากเจอจัง อยากตั้งก๊วน "ข้าราชการสีขาว" จังเลย อย่างน้อยมีสักสิบคนในแผ่นดินไทยที่กล้าประกาศตัว ออกมายืนประกาศตัวได้จริงๆจะดีไม่น้อย (ให้มีคนค้านด้วยหากไม่จริง) น่าเสียใจที่อุตสาห์มีเครื่องแบบสวมใส่ แต่ใจไม่มีสำนึกในหน้าที่ ศักดิ์ศรี เจอกับตัวเองที่ทั้งรีดไถ ปลอมแปลงเอกสารสารพัด ทำได้ไม่ละอาย ทั้งที่มีหน้าที่บำบัดทุกข์บำรุงสุขประชาชน เรากล้าประกาศตัวเอง คนหนึ่งล่ะ ตลอดชีวิตราชการ ไม่มีการทำสิ่งที่ผิดต่อแผ่นดิน ไม่ทำผิดจรรยาบรรณ ไม่เสียชาติที่เกิดเป็นคนเพื่อต่อบุญ ภูมิใจ และขอบคุณบุพการี คุณครู และครอบครัวที่เป็นตัวอย่าง อบรมสั่งสอน จนเป็นเรา
ภาษิตไทยกล่าวว่า "ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน" สำหรับเราแล้ว "ซื่อ สุขไม่หมด คด สุขไม่นาน"
