วันพุธที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2555

31 Oct: วันชักพุ่ม/ คนพุทธ

 
 
เรือพนมพระกลางน้ำ

 พุ่มประธาน
 
เช้ามืดไปหน้าศาลหลักเมือง วันนี้มีการชักพุ่มผ้าป่า งานประเพณี พระอาจารย์ไปเป็นประธานการเปิด ปีนี้มีการจัดงานในรูปแบบที่เปลี่ยนไป เพราะเปลี่ยนนายกเทศมนตรีใหม่ ทำถนนสายวัฒนธรรมให่มีพุ่มทั้งถนนสายเดียว 300 พุ่ม แต่ที่เราดูแล้วไม่เห็นด้วย ไม่เป็นธรรมชาติ เหมือนการจัดฉากมากกว่า ไม่เหมือนอดีตที่ทำกันมากระจายไปทุกถนน ตามศรัทธา ไม่ต้องมากระจุกที่เดียวเริ่มสวดทำพิธีพร้อมกัน เลิกพร้อมกัน มีพิธีกรกลาง ทุกอย่างมีการจัดการ ในอดีตชาวบ้านจัดการกันบ้านใครก็คนนั้น นั่งลุ้นรอพระที่จะมาจากวัดต่างๆ ตามเลขที่ๆได้ฉลากตรงกัน บางครั้งท่านก็หลงกว่าจะหาพบ แต่นั่นเป็นรสชาดของงานนี้เช่นกัน ตอนนี้แยกชุมชนด้วย พวกไกลๆไม่ไช่ในเมือง ให้ชุมชนจัดการ และพุ่มพิเศษก็นิมนต์พระเอง วันนี้เลยดูเหงาๆ ครึกครื้นตอนออกโทรทัศน์เท่านั้น และเชียร์แต่แข่งขันเรือยาว คงเดาได้ว่าเบื้องหลังการแข่งขันคืออะไร..นี่คือเมืองไทย ทุกงานไม่ว่ามงคลหรืออัปมงคล ก็จะนำเรื่องอัปมงคลมาเกี่ยวเสมอ ผีพนันสิงกันจนไม่รู้รักษาประเพณีวัฒนธรรมให้ดีงามได้ตลอด


 
ทำให้เป็นถนนสายวัฒนธรรม สมมุติขึ้นมา
 
เณรน้อยน่ารัก
 
 
 
 


พระอาจารย์ไปรับพุ่ม 5 แห่งที่นิมนต์มา ก็ทำให้รู้สึกแปลกๆเพิ่มขึ้น เพราะเศร้าลึกๆที่เกือบทุกแห่งที่ไปคนส่วนมากอาราธนาศีลไม่ได้ เลยรู้สึกว่าคนยุคนี้ห่างไกลวัด และไม่เอาใจใส่ สวดมนต์ก็อ้อมแอ้มเหมือนไปยืมหรือขโมยคำสวดของใครเขามา ไม่กล้าออกเสียงเฮ้อ! อ้อ แต่คนพุทธที่สวดได้ก็มีนะ ไม่ทุกคน แต่เรามีความรู้สึกว่าการอาราธนาศีลแค่นี้ คนพุทธกล่าวไม่ได้ ก็ไม่รู้ว่าจะโทษใครดี??

ในอดีตตอนเราเด็กๆทุกวันศุกร์โรงเรียนจะให้เข้าห้องประชุมสวดมนต์ สวดสรภัญญะชอบมาก ตอนนี้คงไม่มีแล้ว ครูเองจะมีเข้าวัดสวดมนต์ หรือกระทั่งสวดเองที่บ้านกันเองสักกี่เปอร์เซ็นต์ ???? เหมือนที่หลายๆคนกล่าวไว้เราเป็นคนพุทธตามๆพ่อแม่กันมา เอาไว้กรอกในใบต่างๆเท่านั้น และรู้อีกทีก็ตอนใครในครอบครัวตาย เพราะต้องนิมนต์พระมาสวด


วันอังคารที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2555

30 Oct: Sandy storm



เช้าไปวัด ตักบาตร วันนี้ครบ 2 เดือนที่ชาบูจากไป ยังคิดถึงมากและไม่ลืมชาบูนะ รับผลบุญที่มามี๊อุทิศให้เป็นประจำด้วยนะ แล้วคงได้พบกันในภพภูมิใดๆอีก

 วันนี้เห็นข่าวพายุแซนดี้ที่ถล่มสหรัฐแล้วเป็นห่วงคนไทยที่นั่นเช่นกัน มีคนไทยในสหรัฐติดตามอ่าน blog ของ meepole มากพอควรทีเดียว จากหลายรัฐ ยังไงขอให้กำลังใจและขอให้ปลอดภัย แคล้วคลาดจากอันตราย หากมีเวลาขอให้สวดมนต์ด้วยนะคะ

 
"รายงานสถานการณ์ล่าสุดระบุว่า เฮอริเคนแซนดี้ได้เคลื่อนตัวเข้าถล่มชายฝั่งตะวันออกของสหรัฐฯ เมื่อเย็นวันที่ 29 ตุลาคม โดยเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วเข้าถล่มรัฐนิวเจอร์ซีย์ และเดลาแวร์ ทำให้ลมพัดแรง ฝนตกหนัก ต้นไม้หักโค่น เกิดน้ำท่วมแล้วในบางพื้นที่ และประชาชนกว่า 6 ล้านคนจาก 7 รัฐไม่มีไฟฟ้าใช้ ขณะที่อีกกว่า 1 ล้านคน ถูกสั่งอพยพขึ้นพื้นที่สูงเพื่อความปลอดภัย ทางการเผยพายุกำลังพัดถล่มอีกหลายเมืองใหญ่ อาทิ นิวยอร์กซิตี้ วอชิงตัน บัลติมอร์ และฟิลาเดลเฟีย"
วันนี้ดูรายการพื้นที่ชีวิต ตอนแผ่นดินของเรา ดีมากชอบหนูปาล์มที่เป็นคนนำเสนอน่ารักมาก เป็นเด็กรุ่นใหม่ที่หากประคองตัวเองดีๆ จะเป็นกำลังที่ดีของชาติได้มาก น่าสนับสนุนจริงๆ
 เขียนหนังสือตลอดวัน

วันจันทร์ที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2555

29 Oct: สอบอจ.ใหม่

 
นกที่เราและ link ช่วยไว้ ชอบๆ สวยดี

เช้านี้ไปสอบสอนอจ.สวล.ที่มาสมัคร มาจริงแค่ 2 คน เลยไม่ลำบาก ฝ่ายบริหารที่มาสัมภาษณ์ก็มีศิรวัฒน์คนเดียว ก็ดีเพราะเข้าใจกันดี สอบคนละชั่วโมง จบป.โทด้านสวล.มาทั้งคู่ ที่เห็นได้ชัดคือสมัยนี้จบโทก็เหมือนป.ตรี ถามอะไรก็ตอบไม่ค่อยตรงประเด็น ถามสิ่งที่ตัวเองทำวิจัยมาก็ไม่แม่น วันนี้ถามง่ายๆเรื่องที่เขาเสนอเองว่าที่เขาเขียน digestion ต่างจาก hydrolysis อย่างไร ตอบผิดทั้งคู่ และอื่นๆที่ไม่ยาก แต่ยังไงก็ต้องรับเข้ามา 1 คน

ตอนบ่ายให้หน.โปรแกรมเข้าไปสัมภาษณ์เอง เพราะไม่มีอะไรที่พลิกโผ ไม่มีเส้นและเซ่น ก็เลยสบายๆ ก็ได้ตามต้องการ

เจอป้านงเยาว์ที่ตึกศูนย์? มา?? แถมแซวตำแหน่งคณบดีของสามีอีก งานนี้ถอยดีกว่า

บ่ายอาการป่วยแสดงออกโดยปากแห้งมาก คลื่นไส้ เล็กน้อย เลยรีบกลับบ้าน ตั้งสติตอนขับรถ  ได้ข่าวนิโรจน์ เส้นเลือดสมองตีบเข้ารพ. หวังว่าหากหายจากการเฉียดพิการครั้งนี้คงเห็นสัจจธรรมว่าโกงกินมามากมายในสภาพมิจฉาจารย์มานานหลายปี สุดท้ายเอาอะไรไปไม่ได้เลย อาจได้เงินมากมาย แต่สูญเสียสิ้นซึ่งคุณธรรม เสียดายจริงๆ หากกลับตัวกลับใจใช้ศักยภาพช่วงสุดท้ายสร้างคุณภาพดีๆให้มหาวิทยาลัยก็คงลดกรรมได้บ้าง หุหุ

วันนี้เพิ่งเห็นข้างบ้านติดไฟหลังส่องสว่าง

วันอาทิตย์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2555

28 Oct: ลดทุกข์.. อย่านึกถึงแต่ตัวเอง



เมื่อคืนนอนหัวค่ำ เอาแรงไว้ตื่นหากมีเสียงมาเห่าเรือ ปรากฏว่าได้ยินแว่วๆ หลับต่อไปเลย วันนี้สบาย  กีชวนไปกินแตเตี้ยมเลยต้องไป ส่วนของอ๋องคดห่อไป เพราะยังทานเจอยู่

กลับบ้านเขียนงานต่อ

วันนี้เขียนเรื่อง (จริงๆแล้วเรียบเรียง ย่อความจากข้อเขียนที่ยาวๆของพระไพศาล วิสาโล)

ลดทุกข์.. อย่านึกถึงแต่ตัวเอง ละทุกข์..อย่าเอา"ตัวตน"ออกรับ


อ่านแล้วโดนใจเราเพราะตอนนี้รำคาญโอษฐ์ภัยของข้างบ้านมาก  เพราะเอาหูออกไปรับ ได้ยินเขาโกหกเรื่องที่บ้านเขาเอาซองที่ใช้ห่อผ้าอนามัยมาทิ้งที่บ้านเรา 2 ซอง แล้วเราเก็บไปให้เขาดู เพื่อว่าเขาจะได้เตือนคนใช้ของเขาว่าอย่าทิ้งของที่บ้านคนอื่นมันไม่ถูกต้อง แต่เขาไม่ยอมรับและบอกว่าบ้านเขาไม่มีใครทิ้งของมาบ้านเราทั้งนั้น เราเลยงงๆ ว่าแล้วของมาอยู่ในกำแพงข้างรั้วได้อย่างไร เมียหมอ เขาบอกว่ามันอาจปลิวมาตกก็ได้ งง! เพราะปลิวจากไหนมาตกหลังบ้านข้างกำแพงที่ติดกับเขาได้ตั้ง 2 ซอง ตั้งเรียงกันเรียบร้อยอีกต่างหาก....แต่เขากลับไปโกหกคนอื่นว่า “...บ้านนี้กระดาษปลิวไปตกแผ่นเดียวยังไม่ได้เลย” ได้ยินแล้วหงุดหงิดทันทีว่า โกหกพกลมจัง  กว่าจะวางอารมณ์ได้ก็ตอนมาเล่าให้สามีฟัง  พออ่านเรื่องนี้แล้วเออ! ไช่เลย ก็เราอยากเอาหูข้ามกำแพงไปรับมาเองนี่นายาย meepole เอ้ย สมน้ำหน้า:) หุหุ

ตำรวจที่ชอบรีดไถ

ภาพ-ข่าวจาก http://www.kapook.com/

จากข่าว...”ผบ.ตร. สั่งตั้งศูนย์ปราบผู้มีอิทธิพล เตรียมล้างมือปืน-บ่อน-ตำรวจมาเฟีย-ฮั้วประมูล ชี้เป็นปัญหาใหญ่ โดยเฉพาะนายตำรวจที่ชอบรีดไถ ลั่นจะจัดการให้เด็ดขาด

นอกจากนี้ พล.ต.อ.เอก อังสนานนท์ รองผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติกล่าวต่อว่า ในสัปดาห์หน้าตนจะเสนอ ทาง พล.ต.อ.อดุลย์ มีคำสั่งให้ตั้งศูนย์ปราบปรามผู้มีอิทธิพลและมือปืนรับจ้าง สำนักงานตำรวจแห่งชาติขึ้นมา โดยมีตนเป็นผู้อำนวยการศูนย์

พล.ต.อ.เอก กล่าวว่า กลุ่มที่ต้องปราบปรามอย่างเด็ดขาด แบ่งออกเป็น 4 กลุ่มใหญ่ ๆ ได้แก่........

....4. กลุ่มตำรวจที่ทำตัวผิดกฎหมายเสียเอง แอบอ้างตัวเป็นเด็กนายคนนั้นคนนี้ และไปรีดคนอื่น ชอบทำตัวใหญ่ บางทีข่มขู่ตำรวจด้วยกันเอง ซึ่งกลุ่มนี้ต้องจัดการก่อนเลยเพราะทำให้องค์กรเสียหายด้วย

นายตำรวจที่ชอบรีดไถ  นี้คงรวมความถึงตำรวจบางครอบครัวที่อาศัยเครื่องแบบไปหลอกฝากตัวเป็นลูกหลานชาวบ้านที่มีเงิน ทำตัวให้ไว้วางใจแฝงตัวอยู่เป็นสิบปี เอาใจสารพัดเพื่อให้ได้เงินเป็นระยะๆ คอยสืบเรื่องราวของคนในครอบครัวเขาและรู้เรื่องทรัพย์สินจนรู้หมด ปลอมแปลงเอกสารใบเกิดของลูกหลานเขา กระทั่งทำเอกสารปลอมเอาไว้ เมื่อคนนั้นตายครอบครัวตำรวจนายนี้ก็แอบอ้างว่าเจ้าทรัพย์เขายกกมรดกทั้งหมดที่มีให้ตนเองและครอบครัวเขาทั้งหมด  แต่เจ้ามรดกมีทายาทตัวจริง ตำรวจไปจัดการว่าจ้างให้มีการแก้เอกสารของทายาทนั้นด้วยเงินหลักล้าน เพราะมีคนรู้เห็น แล้วไปฟ้องร้อง ใส่ความลูกหลานเจ้าของทรัพย์ว่าไม่ไช่ทายาทและชั่วเลวต่างๆนาๆ ส่งไปหน่วยงานต่างๆ แบบนี้จะเข้าข่ายตำรวจชั่วที่รีดไถไหมหนอ ?? ตอนนี้นายตำรวจนี้ย้ายแผนกไปอยู่ฝ่ายที่....เกี่ยวกับข้อมูลสารสนเทศ ไม่รู้จะทำไม่ดีอะไรเพิ่มเติมอีก และจะทำกับเหยื่อรายไหนอีก สงสารก็แต่พ่อแม่ที่แท้จริงของครอบครัวตำรวจนี้ว่าไม่รู้สั่งสอนกันมายังไงที่เลี้ยงให้ลูกไม่อิ่ม ไม่รู้จักพอ ไม่รู้ถูกผิด ชั่วดี จึงต้องไปเบียดเบียนคนที่ประพฤติตนอยู่ในกรอบแห่งความถูกต้อง เขาไม่กลัวว่าผลกรรมที่เบียดเบียนคนที่ไม่ผูกใจเจ็บและไม่ทำผิดต่อเขา จะส่งผลให้ลูกหลานสองคนของเขาต้องไม่ “สุขเกษม “ ไม่เจริญ และรับผลกรรมที่พ่อแม่ไปโกงเบียดเบียนใครต่อใครมา เงินบาปไม่ทำให้ใครเจริญได้ เอาเงินโกงไปส่งลูกเรียนอเมริกาก็ไม่สามารถเจริญได้ ผลกรรมมีจริง ก็ขอให้ท่านผบ.ตร.คนใหม่ทำจริงตามนโยบายใหม่ที่ประกาศ ปชช.จะได้อยู่เย็น  ตำรวจชั่วที่อาศัยเครื่องแบบหากิน ชอบรีดไถ จะได้ลดลง หรืออย่างน้อยกลับตัวกลับใจ เลิกโกงเลิกเบียดเบียน เผื่อชีวิตจะได้มี “สุขเกษม” มากมายตามชื่อจริงๆ

วันเสาร์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2555

27 Oct: เรือมาอีก

นกที่เราและ link ช่วยชวิตไว้

เมื่อคืนหมาข้างบ้านเห่ามากช่วงเที่ยงคืนเศษเห่าเกือบชั่วโมง เราก็ต้องลุกมาดู มองไปที่คลองก็ไม่เห็น พอตีสามเศษ ศรีวันเห่าแปลก เราเลยลุกขึ้นดูอีกเห็นแสงไฟฉายส่องเข้าฝั้งมาทางบ้าน หลบแอบดูเห็นเรือหลบหลังต้นไทร ครู่ใหญ่มากจึงพายออกมา แล้วไป ตอนตีสี่เศษก็เห่าอีกแต่ไม่เห็นอะไร

วันนี้ไปหาหมออีกเพราะยังไม่หาย เจาะเลือดตรวจซ้ำก็ไม่มีอะไรผิดปกติ เพราะหมอกลังเป็นไข้เลือดออก สรุปเป็นอะไรก็กินยาตามอาการไปก่อน ก็ดีที่ไม่เป็นอะไร ตอนแรกกังวลมากเพราะหนังสือกฐินยังเตรียมเสร็จไปครึ่งเดียวเอ ง

หมอถามข่าวเรื่องโจรเข้ามาในหมู่บ้าน ข่าวเร็วจัง เจอภรรยาหมออีกรายที่เป็นพยาบาลเขาก็ถามและบอกว่าหมอรายข้างบ้านเราที่ชื่อ.....นี้ไม่ต้องไปยุ่งเลย ego สูงมากใครแตะไม่ได้ ที่เห็นดีภายนอกไม่มีใครจริงใจต่อกันในกลุ่มพวกเขา เออ ก็ความรู้ใหม่เหมือนกันแต่ก็ดีที่รู้จะได้สบายใจว่าเราทำถูกแล้วที่ยึดปฎิบัติตามมงคลสูตรข้อแรกเสมอมา




วันศุกร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2555

26 Oct: คนพาลกะคนโกงข้างบ้าน


เมื่อคืนนอนฟังเสียงหมาว่าจะมีโจรมาเข้าบ้านหมอคออีกหรือเปล่า หลังจากพยายามมาสองครั้ง เมื่อวานเอาสังกะสีแผ่นไปวางให้เขาตลอดแนวกำแพงเขาเผื่อโจรมาเหยียบพอได้ยินเสียง เขาไม่รู้สึกอะไรหรอก แต่เราถือว่าไม่ว่าเขาจะเลวหรือดี แต่หากเขาเลวเราก็ไม่ต้องไปเอาอย่างเขา เราดีคือตัวเราดี จบแค่นั้น แม้ว่าบางครั้งก็อดเหนื่อยใจกับจิตคนไม่น้อย เจอมามากจนปลีกวิเวกก็ยังเจออีก

วันนี้ประสิทธิจอมยุ่งของหมู่บ้านก็เข้ามาในที่เราอีก เรียกเราบอกว่าขอตัดต้นไม้ใหญ่ในที่เราเรางง ว่ามีที่ใหน ว่าแล้วก็บอกว่ามะขามเทศและมะกรูดแล้วเขาก็ชี้ และจะตัดต้นไทรใหญ่ เราบอกว่าของเราๆให้ตัดแต่ต้นไทรเป็นที่อยู่ของสัตว์มากมาย นก หิ่งห้อย และมันไม่ได้อยู่ในที่เรา คุณคงต้องไปขอเจ้าท่าเอง เราไม่รับผิดชอบ แต่บาปและกรรมเป็นของคุณ......คนเรานี่ก็ใจแคบเห็นแก่ตัว บ้านหมอเขาคิดว่าต้นไทรใหญ่ไปบดบังทัศนียภาพทำให้เขามองไม่เห็นเรือที่โจรแจวม้ เออเป็นไปได้ เราก็พูดกับสามีว่าหากเขาตัดไทรใหญ่แล้
 วคิดว่าจะทำให้เขาอยู่อย่างมีสุข โจรไม่ขึ้นบ้าน เขาคงคิดผิด คิดเห็นแก่ตัวเพียงบ้านตัวเองที่ไม่เกี่ยวกับไทรนี้เลย กลับคิดตัดมันทำลายบ้านสัตว์จำนวนมาก เป็นแหล่งอาหาร ที่พักพิง ที่หลบฝน หลบภัย เพียงสนองกับรู้สึกตน แล้วตัวเองจะอยู่อย่างมีสุขก็คงต้องหนาวไปอีกนาน กรรมจากการเบียดเบียนเช่นนี้ตัวเองไม่มีวันอยู่สุขอีกเลย

เลยตัดสินใจไปซื้อโมกใหญ่มา กระถางใหญ่ 10 กระถาง มากั้นเพราะคนงานเขาก็เดินเข้ามาอีก เดินกันไม่เกรงใจ ซันวาเห่าจนเหนื่อย บ่ายก็เบื่ออีก เพราะทำเสร็จนายสัจมาบอกว่าเราตั้งกระถางล้ำที่เขา เราก็บอกว่าตั้งตามแนวที่คุณสัจเคยบอกไว้ว่าตามแนวต้นไม้ใหญ่ เขาบอกว่าเขาไม่ได้พูด เราก็บอกว่าถ้าคุณสัจจำไม่ได้ว่าเคยพูดอะไรออกมาก็ไม่เป็นไรแต่ยังไงก็ขอบอกว่าคุณพูดลองไปทบทวนดู แต่ไม่เป็นไร หากคุณคิดว่าเกินไป คุณก็ขยับเข้ามาตามที่พอใจก็แล้วกันเพราะเราไม่มีปัญหา ในที่สุดเขาก็พูดออกมาเองว่าตอนนั้นเขาอนุมานไปก่อน แต่ตอนนี้เขาบอกว่าจะยึดแนวดิ่งจากกำแพง เราบอกก็วัดก็แล้วกันจะได้เลื่อนกระถางให้ เขาเลยให้ช่างของเขามาวัด เลื่อนกระถางให้เราก็บอกขอบคุณ จบ..สามีหงุดหงิดว่าเขาไม่รักษาคำพูดกลับว่าเราล้ำที่ เราบอกว่าแล้วหากเขาเป็นคนรักษาคำพูดได้ แล้วทำไมใครที่เคยรู้จักเขาจะบอกว่าเขาโกง ไม่ให้ยุ่งเกี่ยวด้วยได้อย่างไร เขาก็คงเป็นเช่นนั้นตลอดชีวิตเขา

วันนี้เลยรู้สึกเบื่อหน่ายกับคนมากขึ้นไปอีกแถมรังเกียจอีกต่างหาก

เย็นไปช่วยกันเดินเก็บเงินคนในหมู่บ้านกับหยีและกี ค่าติดตั้งกล้อง ก็ได้เห็นจริต"คน"มากขึ้น

25 Oct: เมื่อโกงกับพาลมาด้วยกัน ฉันเลยแย่



วันนี้อยู่บ้านทั้งวัน หลังจากเมื่อคืนเผชิญเรื่องตื่นเต้น ขโมยขึ้นบ้านข้างๆอีกแล้ว เพิ่งขึ้นเมื่อคืนวันที่ 23 ถูกไล่ยิงไป 3 +2 นัด เว้นคืนเดียวมาอีก คราวนี้ลูกชายเจ้าของบ้านบอกว่าได้ยินเสียงงัด  เลยโทรบอกประธานหมู่บ้าน ก็ออกมาช่วยกันดู ตอน 2 ทุ่มเศษ เราได้ยินเสียงปืนดัง 1 นัดนึกว่าประทัด ตำรวจมาก็ตรวจดูตามบ้านต่างๆว่าซ่อนตัวหรือเปล่า เกือบ 3 ทุ่มเศษไม่เจออะไร แยกย้ายกันกลับ เสียงลอยมาว่าหูแว่วไปเองหรือเปล่า  paranoid ว่างั้นเหอะ  (ข้างบ้านนี่เขาเป็นหมอระดับผอ.รพ.ที่ไกล้เกษียณแต่ถูกให้ออกจากราชการก่อนเกษียณ 1  ปี ปปช.มาตรวจสอบเพราะทุจริตเรื่องการประมูลในรพ. ก็เลยไม่รู้ว่านี่เป็นผลพวงของกรรมที่โกงแผ่นดินหรือไม่ กรรมใครก็กรรมมันนะ)

ตอนบ่ายเมียของหมอก็มาพร้อมนายสัจเข้ามาในที่บ้านเราโดยไม่บอกกล่าว แต่ของนายสัจเคยถามเราว่าขอใครหรือยังที่คนงานเดินเข้าไป แต่คราวนี้เขาเดินผ่านเข้ามาได้เฉย แต่เราไม่พูด "อเสวนา จ พาลานัง"    ชี้ไปตรงข้างกำแพงที่มีท่อพลาสติกวางพิงอยู่แล้ว เธออุทานว่า "แบบนี้เอง" ? ?? เราก็งงๆกับความคิดของพวกเขา เพราะประธานหมู่บ้านบอกว่าตอนขอให้นายสัจเปิดไฟหลังบ้านนั้น นายสัจยังพูดว่า " บ้านหมอมีอะไรให้เข้านักหนา??" นายสัจนี่พฤติกรรมที่คนที่เคยรู้จักเขาทุกราย บอกให้เราอย่าไปยุ่งด้วยเป็นอันขาดทั้งประวัติเบื้องหลังและปัจจุบัน เราก็จำไว้และดูเองด้วย ไม่แปลกใจ!! ส่วนรายหมอพฤติกรรมที่ได้รับการตัดสิน กับการใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยช่างสอดคล้องกันดี

เราเองก็คงมีกรรมเก่าที่มาเจอเพื่อนบ้านที่ไม่เกรงใจ เป็นคนพาล  และโกงไม่รู้ชั่วดี แต่ก็ถือว่าฝึกจิต ชดชดไป อยากทำอะไรก็ให้เขาทำ แต่อย่าล้ำเส้นมากเกินนัก

วันพุธที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2555

24 Oct: ไปร่วมบุญที่วัดนอก/ หนังสือน่าอ่าน


เช้านี้พระอาจารย์ไปรับลพ.สมชาย วัดปริวาส ไปส่งที่วัดราชบูรณะ ( วัดนอก) ชุมพร http://meecorner.blogspot.com/2012/05/blog-post_18.html พระอาจารย์สมชายและคณะมาช่วยปิดทองพระประธานในพระอุโบสถเปิด ท่านแทบไม่ได้พักช่วยติดทองทุกวัดที่ขอมา ทั้งในประเทศและตปท.

บ่ายสองเราไปร่วมทำบุญถวายปัจจัยร่วมปิดทอง xx,xxx บาท ร่วมอนุโมทนา ครั้งนี้คณะท่านมากัน ประมาณ 24 คนช่วยติดสองวัด เสร็จวันนี้เลยไปร่วมพิธีสวดฉลอง ท่านทำเช่นนี้ทุกครั้ง มีพิธีชั้นตอนที่แน่นอน (ไม่ขอเขียน) ท่านก็ทักทายเราและให้ขวัญถุงเหมือนทุกครั้ง จะเอาเรื่องและรูปมาลงวันหน้า ให้ร่วมอนุโมทนากัน แล้วจะมา link ไว้....เดินทางไปพร้อมบังคับจิตให้มีสมาธิเป็นช่วงๆ เพราะยังป่วยอยู่ ใช้สมาธิข่มการไอ เพราะไอจนเจ็บกระบังลมแล้ว ตอนนี้ต้องอาศัยทางลัดมาช่วย อาการคันยังไม่หายแต่ระงับได้ทันทีถ้าอยากทำ ส่วนมากที่ต้องเกาเพราะปล่อยไปตามอารมณ์ เหมือนที่เขาว่าไว้ยิ่งเกายิ่งคัน  อาการไข้มีเล็กน้อย ปากจืดคลื่นไส้มีอยู่ แต่ที่ยอมเดินทางไปเพราะอยากไปร่วมบุญ โอกาสเช่นนี้มีครั้งเดียว เพราะการติดทองที่นี่คงไม่ทำอีกเพราะทำแล้ว หากเป็นงานอื่นไม่มีทางยอมเดินทาง

ระหว่างเดินทางอ่านหนังสือจบ 1 เล่มคือเรื่อง ปิง ( "ping" a  frog in search of a new pond) เป็นเรื่องกบน้อยผู้แสวงหา และนกฮูกผู้มัปัญญา แต่ตอนจบก็เหมือน สี่ตีนยังรู้พลาด ไหงงั้น?  ซื้อไว้นานมากแล้วเคยเอามาอ่านแต่ไม่กี่หน้าเท่าที่คั่นไว้ วันนี้เอามาอ่านอย่างตั้งใจ อ่านแล้วต้องบอกว่า เสียดายที่ไม่ได้อ่านตั้งแต่เด็ก จะเอามาเขียนบันทึกไว้วันหน้าหากไม่ลืม และต้องอ่านซ้ำอีก

วันอังคารที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2555

23 Oct: 191 บอด


เช้าไปวัด เมฆฝนสีเทากระจายทั่ว สมัยก่อนเขาพูดว่าน้ำเต็มท้องฟ้า สักครู่ก็โครมลงมา วันนี้เทศกาลกินเจหมด ของจะกินเพียบ

เมื่อคืนเกือบตี 1 ขโมยขึ้นข้างบ้านเราโดยลูกเจ้าของบ้านเขาพูดกะแปะว่าขโมยปีนกำแพงจากด้านเรา (ตอนหลังสุดริมน้ำ) และงัดห้องนอนล่างพ่อเขาโทรไปตามเลยยกพวกมากันสิบคน เริ่มจากเราได้ยินเสียงหมูตุ๋นเห่ารัวดังมาก ถัดมาก็ศรีวัน และหมาบ้านข้างๆกลับเงียบเลยงงๆ แต่เราลุกขึ้นมองไปเหมือนทุกครั้ง มันมืดแต่เห็นว่ามีแสงสีขาวเป็นดวงเล็กๆขนาดปลายบุหรี่เดินไปทางบ้านสัจ เราเอะใจว่าทำไมมีคนเดิน บ้านข้างๆเปิดไฟสนามหลังบ้านสว่างแล้ว มีรถข้างบ้านกลับมาจอดระหว่างสองบ้านได้ยินเสียงปืนดังสามนัดก้องป่าเลย สักครู่เสียงคนวิ่งทางหน้าบ้าน เรานึกเพียงว่าหรือมีคนทะเลาะตีกัน โทรหากี สักครู่ก็เห็นเรือส่องไฟสีส้มสาดในน้ำเงียบเชียว ถ่อไปสตาร์ทเครื่องตรงแนวบ้านสัจแล้วขับออกไป ช่วงนี้มีเสียงปืนดังอีกนัดคนวิ่งตามไปอีก 3-4 คน  หลังจากนั้นมีรถมอเตอร์ไซด์ผ่านออกมาอีก 2 คน คงดูลาดเลาด้านหน้่บ้าน ครู่ใหญ่กีโทรมาเล่าให้ฟังว่าขโมยเข้าไปกำลังงัด เขาได้ยินเสียงเลยโทรตามลูกที่กินเลี้ยงกับเพื่อนยกพวกมากัน ส่วนที่หมาเขา 3 ตัวไม่เห่าเป็นเพราะคาดเดาว่าหมาคุ้นกับขโมยเพราะพวกเรือเคยมาให้อาหารหมาเป็นครั้งคราว แม่บ้านเขาเพิ่งบอกเจ้าของบ้าน

พวกเขาช่วยกันโทรหา 191 สามสิบกว่าครั้ง ไม่มีใครรับสายเลย ยอดมากเฮ้อ! จริงๆพวกนี้ไม่ได้เป็นที่พึ่งแรก หรือสุดท้ายของปชช.มานานแล้ว(สำหรับที่นี่) เพราะที่เคยประชุมหมู่บ้าน บ้านที่เคยโดนก็ไม่มีใครตาม 191 ให้มาได้เลย น่าจะยกเลิกดีกว่า เปลืองงบหลวง เข้าใจบางครั้งข่าวออกมาว่าพวกโรคจิตชอบโทรไปป่วนตำรวจ แต่ก็มีอีกหลายครั้งที่ชาวบ้านตาดำๆกดโทรรอบริการ 191 จนจะเป็นโรคจิตเหมือนกัน เพราะเครียด

วันจันทร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2555

21-22 Oct: "สร้างภาพ"หรือ"สร้างปัญญา ศรัทธาความดี"


 
นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย
เลื้อยบ่ทำเดโช แช่มช้า
พิษน้อยหยิ่งยโส แมลงป่อง
ชูแต่หางเองอ้า อวดอ้างฤทธี”

เมื่อวานเช้าไปวัด ร่วมงานทำบุญครบ 100 วันของท่านนายอำเภอธนพล อันติมานนท์ (๑๕ กค. ๕๕) วันเวลาผ่านไปเร็ว สำหรับทุกสรรพ์สิ่ง โดยเฉพาะกับคนที่ไม่ประมาท มีผู้คนมากมายที่หลงระเริงอยู่ในโลกิยะทั้งหลายย่อมลืมวันเดือนปี เพราะหลงสุข สนุก บางคนเร่งวันคืนด้วยซัำไป คิดแล้วเสียดายแทน ตอนนี้ยิ่งได้เห็นข่าวทหาร อาสาสมัคร มากมายที่ตายลงเพราะการทำหน้าที่อย่างเศร้าใจ แต่ก็ภูมิใจแทนพวกเขาที่เกิดมาคุ้มกับความเป็นคนไทยเสียสละเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง แต่ก็อยากเห็นผู้บริหารบ้านเมืองทำหน้าที่ด้วยความเสียสละเช่นกัน แค่สละความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ เห็นแก่พรรคพวกของตนจนลืมชาติ ลืมแผ่นดินเกิด เห็นงบประมาณเป็นเค็กก้อนโตที่ต้องหั่นต้องแบ่งกันชิมให้ทั่วถึง ต่อรองอ้างผลประโยชน์ส่วนรวมกันจนตัวสั่น

........ต่อรองกระทั่งการศึกษาชาติที่สถาบันนี้ต้องได้มากกว่าอีกมหาวิทยาลัย ได้เท่ากันไม่ได้ ต้องหั่นของอีกแห่งออกไปแค่ 5 ล้านบาทเพื่อการเอาชนะ เพียงเพื่อให้ได้มาซึ่งงบที่มากกว่า  ทำเหมือนกับไม่ไช่สถาบัน ในชาติเดียวกัน จริงๆแล้วเป็นสถาบันที่รั้วห่างกันแค่ถนนกั้น แค่ความคิดของผู้บริหารเช่นนี้เป็นกระจกส่องตัวตนของเขายิ่งกว่าใคร  แล้วการศึกษาชาติจะสู่อาเชียน แบบที่้คุยโวได้อย่างไร ในเมื่อความคิดตีบเท่ารูเข็ม แล้วจะเชื่อได้อย่างไรว่าเป็นสถาบันที่ "สร้างปัญญา ศรัทธาความดี" นอกจาก "สร้างภาพ"

 
 
"ผลเดื่อเมื่อสุกไซร้   มีพรรณ
ภายนอกแดงดูฉัน   ชาดบ้าย
ภายในย่อมแมลงวัน   หนอนบ่อน
ดุจดังคนใจร้าย   นอกนั้นดูงาม”

วันนี้สายๆสุเชฐโทรมาให้ไปช่วยตรวจคุณสมบัติอาจารย์สวล.ที่สมัครเข้ามา ปรากฎว่าสมัคร 14 คน ตรงตามคุณสมบัติที่ประกาศ 3 คน เฮ้อ! หายากกว่างมเข็มฯ ปริญญาเอกไม่มีเลย

วันเสาร์ที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2555

20 Oct:



เช้าไปวัด กลับบ้านกินยาแก้ไอ ลดน้ำมูกง่วงนอน นอนไปจนเที่ยง บ่ายยังง่วงต่อนอนอีก ตื่นเย็นรีบเขียนหนังสือต่อ แต่มีไข้เล็กน้อย หวัดจริงเอาอีกแล้ว

วันนี้ฝนตกช่วงเดียวแล้วเงียบไปเลย

วันศุกร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2555

19 Oct:



เช้าไปวัด กลับบ้าน โทรหาน้องๆให้กำลังใจวันนี้สอบจอหงวน สอบเพื่อปรับเป็นอจ. ตามรูปแบบที่วุ่นวาย หลายขั้นตอน ทำให้ลึกลับหลายซับซ้อนให้ดูดีว่าไม่มีเส้นสาย  คงมีคนเชื่อบ้างหรอก หุหุ

ตอนสายlink ช่วยนกสวยน่ารักมากตัวหนึ่ง บอกว่าเห็นเต้ก้มมองอะไรเลยมองตามเลยเห็นนกตัวนี้ตกอยู่ เลยช่วยมาก่อน ปรากฎว่าสักครู่ใหญ่เอาไปวางบนกิ่งไม่เขาก็บินได้ ไว้ค่อยเอารูปมาไว้

บ่ายฝนตกหนักมากๆ เด็กๆเล่นดินแดงละตุ้มเป๊ะ เลยจับมาอาบน้ำทั้งศรีวัน ซันวา

เย็นกีมาขอเอาใบมะกรูด

วันพฤหัสบดีที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2555

18 Oct:



เช้าไปวัด ช่วงนี้ปิดเทอมชั่วคราวเพราะไม่ต้อง scan นิ้ว แต่งานค้างและงานเตรียมตัวสอนยังคงต้องทำทุกวัน ปลายเดือนนัดทำหลักสูตรต่อ เช้านี้.ไปหาหมอเพราะคงติดหวัดจากนศ. ที่นัดคุยเรื่องงานวิจัยของเขา วันนั้นเขาไปเราเลยถาม เขาบอกเขาเป็นหวัด เรานึกทันทีว่าเราติดหวัดแน่แล้ว และก็เป็นจริงๆ เฮ้อ! เบื่อจังกับการติดหวัดจากเด็ก

ไกล้เที่ยงจนบ่ายหลับเพราะยาแก้หวัด โชคดีที่ส่งเกรดแล้ว วันนี้เลยยังไม่ได้เขียนอะไรเพิ่ม กินยาแล้วรู้สึกป่วยกว่าเดิม

ค่ำนี้เลยเลื่อนการกินยาให้ค่ำมากหน่อยจะได้ไม่ง่วงเร็วนัก

วันพุธที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2555

17 Oct:เต่ามีเขา จิ้งจกมีหนวด


เช้าไปวัด เข้ามหาวิทยาลัยทำเกรดให้เรียบร้อย ส่งเกรด เทอมนี้ให้สุเชฐช่วยกรอกคะแนนพิมพ์ออกให้เพราะเครื่องคอมเรายังไม่ส่งซ่อม พาน้องๆไปทานข้าวเห็นพวกเขาเครียดๆกันเรื่องการสอบเพื่อเป็นพนง.หลังจากที่เป็นสัญญาจ้างมาหลายปี แต่การเปิดรับให้สอบเป็นเรื่องหลายซับหลายซ้อนไม่รู้ใครเป็นคนวางกติกา ขั้นตอนต่างๆแบบนี้ อมนุษย์มาเกิดจริงๆ ไม่มีอะไรชัดเจน สอบรับราชการง่ายกว่ามากเลย แต่อธิการบดีก็พูดในที่ประชุมเมื่อวานแบบตาตั๊กแตนว่า รับรองงานนี้ไม่มีเส้นสาย....สงสัยคราวนี้เต่ามีเขา จิ้งจกมีหนวดแน่แล้ว หุหุ

ส่วนมากเครียดกับการเตรียมเอกสารที่เปลี่ยนรูปแบบเพราะให้ข้อมูลไม่ชัดเจน(ทำให้มั่วเข้าไว้) จนแต่ละคนมีอาการแย่เราก็เลย เพราะคำพูดผู้บริหารก็กำกวมเอาแน่นอน กับฮอร์โมนไม่ได้ เปลี่ยนใจได้ทุกครั้งที่พูด

เมตตาธรรมย่อมไม่มีในฝูงชนที่ไม่ได้มีการบ่มเพาะคุณธรรมในใจมาตั้งแต่เยาว์วัยจากครอบครัว