เช้าไปตักบาตร ให้ชาบูหายป่วยด้วย วันนี้ฝากกระท้อนที่สุเอามาให้มากมาย ไปถวายท่านหนใต้ที่ตรัง ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆฝน นึกว่าจะตก สรุปไม่ตกเลย
วันนี้ช่างหนอมและเอกมาทำงาน รื้อกรง ช่างช่วยมาติดตั้งประตู สวยงามเรียบร้อย 2400 บาท
ขณกำลังติดตั้ง นายสัจ ข้างบ้าน ก็มาตะโกนว่าให้ช่างช่วยเอารถออกจากหลังบ้านเขา (ที่สาธารณะ) และพูดอีกหลายคำ เราสะดุดกึกกับคำพูดที่เขาคิดว่าที่สาธารณะเป็นที่เขา แต่เราไม่พูดหรืออธิบายเพราะขณะมองหน้าเขาก็คิดทันทีว่า อธิบายเรื่องความถูกต้องกับคนพาล และโลภ ไม่มีประโยชน์ เลยตัดสินใจยิ้มและพูดคำที่ทำให้ทุกเรื่องจบได้คือ ขอโทษค่ะ ๆๆๆ พูดไปเพื่อให้จบไม่ต้องไปต่อความ เพราะไม่ต้องอธิบายสิ่งถูกให้กับคนพาลหรือใจแคบ เพราะอธิบายไปก็ไม่เข้าใจอะไรดีขึ้น และเหตุการณ์นี้ช่างช่วยบอกไม่น่าเชื่อเลย ข้างบ้านแบบนี้ เราก็บอกมันเป็นเรื่องของกรรม เราอาจทำกรรมดีในภพชาติที่แล้วน้อยไป เลยไม่สามารถพบเพื่อนบ้านที่ดีได้ แต่ไม่เป็นไร ใครทำกรรมก็ชดๆไป เราก็คุมจิตเราเองให้ดี มีสติทันทีเรื่องก็จบ ก็รู้สึกดีมากที่ตอนนี้ไม่ค่อยมีอารมณ์โกรธหรือหงุดหงิดอะไร มีบ้างกับตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้ทันเวลาตามที่ต้องการ ก็ขัดใจตัวเองบ้าง หรือเพราะเริ่มแก่ เลยเย็นๆ หุหุ
ตอนแรกก็คิดว่าจะเอาลูกดอกที่บ้านเขาขว้างหมาเราคืนให้เขาดีไหม นึกๆๆแล้วก็อย่าดีกว่า เพราะหากเขาไม่ยอมรับก็ขุ่นเปล่าๆ เรื่องผ่านไปแล้ว กรรมเขาทำไปแล้ว เราอย่าสานต่อให้จบที่เขา คิดแล้วก็จบ เอวัง
ดูTV เห็นข่าวไฟไหม้อาคารเก่าในวัดพระบรมธาตุไชยา เลยรีบโทรรายงานพระอาจารย์
คุณสมชายโทรบอกส่งหนังสือวันนี้พร้อมโปสเตอร์
