วันอังคารที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2555

16 Oct: โชคดีชีวิตกล้าเลือก

 
คิดได้ แล้วทำ.... ไม่เข้าประชุม :) โชคดีชีวิตกล้าเลือก


เช้าไปวัด วันนี้ลาเพราะไม่อยากเข้าประชุม ยังตัดอารมณ์ได้ไม่หมด เข้าไปเห็นและได้ยินเรื่องสร้างภาพ และเป็นเท็จ ตลอดจนการเอารัดเอาเปรียบเชิงนโยบายที่พวกมีตำแหน่งต่างๆกระทำต่อพวกอจ.ผู้น้อย แล้วรับไม่ได้ ก็อย่าเข้าไปรับรู้เลย อโคจรสถาน ไม่ควรเข้า  คำพูดที่ออกจากปากคนไร้ธรรมะ ขาดจริยธรรม ก็อย่าไปฟัง ชีวิตเลือกได้ก็เลือก เอาขยะเข้าหู เข้าตา มลพิษทั้งนั้น คำว่า "ไม่มีทางเลือกไม่มีหรอก หากเราจะเลือกเดินให้ถูกทาง"


วันนี้เขียนหนังสือต่อเล็กน้อย ตรวจข้อสอบ ทำคะแนนเตรียมส่ง

หมอกลงตั้งแต่เช้า ฝนไม่มี ต่อไปนี้คงไม่มีฝนแล้ว

วันนี้เขียนเรื่องพิษภัยจากอาหารทะเล  เห็นการ์ตูนแล้วขำดี กำลังคิดว่าคนตกทะเลแล้วเจอฉลามรังเกียจขนาดนี้ อายฉลามเลยแฮะ!!

http://meepole.blogspot.com/2012/10/blog-post_16.html

วันจันทร์ที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2555

15 Oct: วันส่งตายาย



เช้าไปวัด วันนี้พระอาจารย์มีคนถวายชุดส่งตายายเยอะแยะถ่ายรูปไว้ วันนี้เริ่มทานเจจริง

วันนี้อดีตกษัตริย์เขมร สีหนุ เสียชีวิตด้วยวัย 90  ปี ที่ปักกิ่ง

บ่ายเขียนหนังสือต่อ เจอนกแปลกสวยมากยาวประมาณ 40 cm อาจถึง 50 cm เย็นไปสวดมนต์ที่พระอุโบสถ

ของกินที่ชาวบ้านเอามาร่วมพิธี และตักบาตรส่งให้ญาติๆ กระทั่งใช้ในการชิงเปรตที่วัดที่ทำนั่งร้านด้วย
 
 
 
 

วันอาทิตย์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2555

14 Oct: วันเตรียมทานเจ



เช้าไปวัด แวะร้านอาหารเจ แวะตลาดซื้อผักมาเตรียมอาหาร ซื้อตับมาต้มให้สมาชิกในบ้าน รู้สึกถูกใจศรีวันมาก

เขียนหนังสือต่อ ลุ้นให้ฝนตกแต่ไม่ตก ฟ้าแลบฟ้าร้องให้ดีใจเล่น

วันนี้ดูรายการของสุริวิภา คู่เลิฟออนทัวร์ น่าสนใจดี แถวโชคชัย 4 มีวัดจีนเจ้าแม่กวนอิม ห้องสมุดนิดา   chocolate ville  และ Hago japanese food แถวรามอินทรา นี่ถ้าอยู่กทม.พรุ่งนี้จะไปเลย

วันเสาร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2555

13 Oct: พุทธะ


เช้าไปวัด วันนี้เป็นวันสบายๆแต่อากาศข้างนอกบ้านร้อน อยู่บ้านค้นเรื่องธรรมะไว้เขียนหนังสือ ได้อ่านอะไรมากมายแต่อ่านไม่หมด เก็บขึ้นมาก่อนไว้ย่อยเมื่อเวลาอำนวย อยากมีมือสิบมือไว้เขียนให้ทันที่อยากเขียน วันเวลาผ่านไปเร็วจัง.... เช้าหมดไปด้วยอาหารเที่ยง เย็นเริ่มจากการให้อาหารเด็กๆ  ค่ำเริ่มจากพระอาทิตย์ตกดิน วันจบด้วยการไหว้พระสวดมนต์

วันนี้มีข้ออธิบายความหมายที่ครบถ้วนของคำว่า "พุทธะ" มาบันทึก

พุทธะ เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

-รู้  คือ รู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับการดับทุกข์
-ตื่น  คือ ตื่นจากการหลับด้วยอำนาจของกิเลส และเห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง
-เบิกบาน  คือ เมื่อตื่นแล้วก็เบิกบานอยู่ด้วยสติปัญญา แล้วยังทำให้ผู้อื่นเบิกบานด้วย

วันศุกร์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2555

11-12 Oct: ดับอัตตา



เมื่อวานเหนื่อยมาก ฟังเด็กเสนอโครงร่างงานวิจัย สอบ ซักถามเขาจนเหนื่อยใจ ไม่รู้ทั้งนั้น อะไรๆก็ไม่รู้เรื่องพื้นฐานที่ตัวเองจะทำก็ไม่รู้ งานไปลอกของพวกมหาบัณฑิต ตัดต่อมั่วมาทำ เลยร่ายยาวสอนพวกเขา พูดซ้ำซาก สอนทุกครั้งพูดทุกครั้งให้มีความซื่อตรง ซื่อสัตย์ ไม่คัดลอกงาน ฯ สุดท้ายก็ลอกงานมาส่ง ใครจะว่าครูไม่สั่งสอนก็ไม่โดนเราแล้ว สอนจนละเหี่ยใจ

กลับเย็นหมดแรงข้าวสวยข้าวต้มไปเลย เลยไม่มีแรงบันทึก นอนอย่างเดียว

วันนี้เด็กนัดให้ไปตรวจงานที่เหลืออีก  รับข้อสอบมาตรวจ โบโทรมาคุยด้วย

 


คืนนี้ระหว่างค้นธรรมะเพื่อเขียนหนังสือ อ่านเจอข้อความนี้ ชอบ ชอบ เลยเอามาใส่ไว้

เมื่อดับ "อัตตา" ได้มากเท่าไร คนก็จะไม่มีความเห็นแก่ตัวจัด เพราะมีสติปัญญา หรือเหตุผลได้มากขึ้น ตามหลักพุทธศาสนา ย่อมจะกล่าวได้ว่า ศีลธรรมก็ดี สัจธรรมที่สูงขึ้นไปก็ดี หรือ โลกุตตรธรรมข้อใดก็ดี ล้วนแต่มีความมุ่งหมายที่จะเข่นฆ่าสิ่งที่เรียกว่า "อัตตา" ให้ดับไป ให้เหลือแต่สติปัญญาควบคุมชีวิตนี้ ให้ดำเนินไปถึงจุดหมายที่แท้จริงที่มนุษย์ควรจะได้ ส่วนจริยธรรมที่มีชื่อไพเราะต่างๆ นานา เช่นความซื่อสัตย์ ความเห็นแก่ผู้อื่น ความรักใคร่เมตตากรุณา การสารภาพความผิด ฯลฯ โดยมากก็เป็นเพียงสักว่าชื่อตามป้ายหรือตามฉลากที่ปิดไว้ตามที่ต่างๆ หรือสมาคมต่างๆ ไม่สามารถจะปราบอธรรมได้ เพราะว่า "อัตตา" ของมนุษย์ในโลกทุกวันนี้ได้หนาแน่นยิ่งขึ้น และรุนแรงถึงกับเดือดพล่านนั่นเอง ฉะนั้นถ้าเราหวังที่จะมีจริยธรรมมาเป็นที่พึ่งของชาวโลกแล้ว จะต้องสนใจในเรื่องความดับไปแห่ง "อัตตา" ให้มากเป็นพิเศษ สมตามที่หลักแห่งพุทธศาสนายืนยันว่า มันเป็นเพียงสิ่งเดียว ซึ่งเป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์ทั้งปวง

ที่มา:  คำบรรยายเรื่อง ตัวกู-ของกู (ฉบับสมบูรณ์) ของท่านพุทธทาส

วันพุธที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2555

10 Oct:




เช้ารีบไปคุมสอบ หลงตึกตามเคย โชคดีที่ไปเช้า ไปเช้ายังไงก็เจอจิ้งจกเกาะโต๊ะอาหาร น้องที่คุมด้วยบอกว่าเจอแกนั่งติดโต๊ะ (อาหาร) ทั้งวัน ไม่เคยนั่งที่โต๊ะทำงานเหมือนแกไม่มีโต๊ะทำงานเลยก็เป็นเช่นนั้นแล

คุมครึ่งวัน วันนี้คุมวันสุดท้ายแล้วสบายใจ เพราะเป็นวันสุดท้ายของการสอบ

เที่ยงนัดกุ้งทานส้มตำแต่เปลี่ยนใจไปทานก๋วยเตี๋ยว เขาเล่าเรื่องผู้ต้องสงสัยทำเรื่องต่างๆป่วนในมหาวิทยาลัย ที่ตอนนี้สามีเขาได้รางวัลเอาใจได้ไปอเมริกาเลยเลิกป่วน หลายคนจึงบอกว่าเงินง้างได้ทุกอย่าง ซื้อกระทั่งศักดิ์ศรีคนได้ ไม่น่าเชื่อเลย รายล่าสุดทำเราอกหักจริงๆ หมดแล้วคนที่เรานับถือได้ในมหาลัยแห่งนี้

เย็นช่างมาติดมู่ลี่ 2300 บาท
บ่ายเศษกลับบ้าน เย็นนี้ทอดไข่ดาว 3 ฟองให้ศรีวันกิน เขาชอบมาก

วันอังคารที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2555

9 Oct: กลอนโดนใจ




วันนี้ไม่มีคุมสอบ เลยเตรียมหนังสือที่ระลึกงานทอดกฐินต่อ อ่านหนังสือคำกลอนอัตตประวรรตน์สังเขป พระราชรัตนกวี (ธมฺมวโร ภิกฺขุ เกตุ แสงหิรัญ) ท่านเขียนเองเพื่อทำบุญอายุ 72 ปี เมื่อพ.ศ. 2514 (ตอนนี้ท่านดับไปนานแล้ว) เพื่อตรวจสอบประวัติวัดที่ท่านบันทึกไว้ ก็เลยได้อ่านหลายบทกลอนที่ท่านเขียนถูกใจหลายตอน บางตอนยาวขี้เกียจพิมพ์เลยถ่ายเป็นภาพไว้ก่อน สะ้นๆก็พิมพ์เก็บ ที่ชอบโดนใจ เช่น

"ถ้าหมูหมีมีเขาเต่ามีหนวด เหีัยตะกวดมีงาหมามีเขา
 
เหล่าลิงค่างบ่างชะนีไม่มีเครา จึงคนเราจะสิ้นคนนินทา"
 
 
"สุนักขาอาศัยใต้เคหา ยังรู้ค่าน้ำข้าวที่เขาขุน
เกิดเป็นคนไม่รู้ค่าราคาคุณ ก็เสียทุนเสียทีที่เป็นคน"
 
บ่ายสองกิ่งโทรมาบอกอีก 5 นาทีจะมารับไปทานส้มตำกะหยีด้วย เลยไปกัน กลับบ่ายสามเศษ คุยเรื่องประชุมหมู่บ้าน และวันนี้เขาไปหาเจ้าของโครงการกันเพื่อให้เขาจัดการเรื่องที่เขาผิดคำพูด
 
 


วันจันทร์ที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2555

8 Oct: Poor Thailand


เช้าไปมหาวิทยาลัย วันนี้นศ.ที่ทำงานแล้วแต่ยังไม่จบขอนัดสอบพิเศษเลยไปจัดการให้ ฝากเอกสารให่ท่านทิม สุเชฐช่วยเอาไปให้ ขอรับบริจาคหนังสือจากสนพ. 4 แห่งให้ห้องสมุดโรงเรียนพระปริยัติธรรม ที่เพิ่งสร้างเสร็จ แต่ยังไม่มีหนังสืออ่านประกอบอื่นๆ มีหนังสือเรียนบาลีที่ท่านเจ้าคณะภาค ๑๖ จัดให้แล้ว

ช่วงนี้ดูข่าวแต่ละช่องที่ทำสารคดีสั้นๆเพื่อต้อนรับการเปิดสู่เสรีอาเชียนแล้ว ดีใจแทนทุกประเทศที่เขาก้าวหน้า มีการเตรียมการแม้ว่าหลายอย่างที่เขาสู้เราไม่ได้แต่เขาก็เตรียมตัว เตรียมคน ต่างจากไทยเยอะมาก ที่มัวนั่งแก่งแย่งผลประโยชน์ตนกันจนลืมผลประโยชน์ชาติ คงลืมไปว่าเราชาติไทย คนไทย ประเทศไทย เศร้าลึกๆจริงๆ poor Thailand!

วันอาทิตย์ที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2555

7 Oct: เตรียมหนังสือกฐิน..อยู่อย่างมีสุข





เช้าไปวัด ช่วงนี้เพิ่งรู้ว่าห้างใหญ่ที่กำลังจะเปิดมีอิทธิพลต่อปชช.และธุรกิจที่นี่มากจริงๆ วันนี้มีประชุมหมู่บ้านแต่ไม่ได้ไปเพราะติดรับแขกคนสำคัญ เย็นแวะไปเทสโกซื้อ chesse แผ่นให้ศรีวัน stick กัดเล่นให้ทั้งศรีวันและซันวา

ฝนตกเบาๆ แต่พายุแกมีเข้าไทยแล้ว แต่ลดความแรงเป็นเพียงหย่อมความกดอากาศ ฝนกระจาย

ตอนนี้เร่งเขียนหนังสืองานกฐินพระราชทานประจำปี 2555 ตั้งหัวเรื่องว่าอยู่อย่างมีสุข เพราะน่าจะเป็นความปรารถนาของสิ่งมีชีวิตทุกผู้นาม

เนื่องด้วยขณะเตรียมทำหนังสือเล่มนี้ ก็คิดตั้งหัวข้อเพื่อรวบรวมเรียงเรื่องราวทางธรรม ข้อคิดชีวิต ต่างๆให้สอดคล้องกับที่ท่านเจ้าคณะภาค ๑๖ ต้องการให้เกิดประโยชน์แก่ผู้ได้รับ ก็มองเห็นปฎิทินธรรมของธรรมทานมูลนิธิปีนี้ซึ่งเป็นบทธรรมคำกลอนของท่านพุทธทาส ที่ตั้งบนโต๊ะทำงานที่ตั้งชื่อไว้ว่า

"อยู่อย่างมีสุข  อย่าประยุกต์สิ่งทั้งผองเป็นของฉัน"
 Live Joyfully in This World  Don’t Apply
 “MY OWN” To Anything

touch my heart เลยได้  idea หาหัวเรื่องตั้งขบวนได้แล้ว ต่อแต่นี้ลุยโลด

วันเสาร์ที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2555

6 Oct: พายุแกมี


เช้าไปวัด เมื่อคืนนอนตื่นเป็นช่วงยาวๆเพราะเจ้าหมาหลายๆบ้านผลัดกันเห่าเป็นระยะ ก็เลยลุกขึ้นมาดูเป็นระยะๆ เพราะมีบ้านที่ปล่อยหมาออกมาวิ่งกลางดึก เฮ้อ!

วันนี้เช้ายันบ่ายสี่โมงค้นและแก้เอกสาร ปรับอักษร  เสร็จไปถ่ายเอกสาร พาศรีวันไปหาหมอ CK เรื่องผิวหนัง ปรากฎว่าเป็นเรื่องของต่อมน้ำเหลือง และผิวบอบบาง ให้ยามากิน

วันนี้แปลกในขณะที่ข่าวพายุแกมี กำลังเป็นที่เฝ้าระวังจับตา ฝนหลายจังหวัดตกมากบ้างน้อยบ้าง แต่ที่นี่แล้งๆๆๆ

note: พายุแต่ละระดับแบ่งตามความเร็วลมสูงสุด ที่บริเวณใกล้ศูนย์กลาง โดยเริ่มก่อตัวขึ้นจากหย่อมความกดอากาศต่ำกำลังแรง เป็นพายุดีเปรสชั่น มีความเร็วลมใกล้ศูนย์กลางไม่ถึง 63 กม./ชม. เมื่อเกิน 63 กม./ชม. แต่ไม่ถึง 118 กม./ชม. เป็นพายุโซนร้อน และเมื่อเกิน 118 กม./ชม. ขึ้นไป จะเรียกว่าพายุไต้ฝุ่น ซึ่งถ้าพายุโซนร้อนขึ้นฝั่งแล้วจะอ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรสชั่น ลักษณะคือ ไม่มีลมแรง เป็นฝนโปรยที่ฝนตกต่อเนื่องตลอดเวลา จึงมีปริมาณน้ำฝนมาก หากตกในพื้นที่ที่ดินอิ่มตัว จะทำให้เกิดน้ำท่วมฉับพลัน ซึ่งกระบวนการเกิดฝนและพื้นที่แตกต่างจากฝนที่ตกตามฤดูกาล

วันศุกร์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2555

5 Oct:


เช้าตักบาตร ไปวัด วันนี้ไม่ต้องคุมสอบ นัดช่างผ้าม่านมาวัดช่องกระได เย็นแวะคุยกะนิจนค่ำเรื่องงานชุมนุมศิษย์เก่าที่ผ่านไปแล้ว

แก้เรียบเรียงเอกสารทั้งวัน เพลียจังวันนี้ ใช้สมองมากไปหน่อย หนวกหูข้างบ้านที่ตัดกระเบื้องทั้งวัน ก็นั่งสมาธิเขียนงาน

ฝนตกพอประมาณ

วันพฤหัสบดีที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2555

4 Oct: เรื่องรับอาจารย์สวล.เรียบร้อย



เช้าไปวัด จัดอาหารให้พระอาจารย์เดินทางไว้ฉันเช้าในรถ

ตอนสายสุเชฐบอกว่าไปตามเอกสารที่ธุรการแล้ว ก็เรียบร้อยวรรณเอาลงมาให้เมื่อวาน แต่กจ.ก็มีอาการตึงๆคงไม่พอใจเพราะไปแก้เรื่องที่พวกเขาทำไม่ถูกต้องที่ส่งคุณสมบัติของตำแหน่งอจ.ที่โปรแกรมต้องการไปโดยพละการ แล้วไม่ทำความเข้าใจให้ดี แปลงสาส์นอีกต่างหาก ปกติไม่มีใครอยากแตะหน่วยงานนี้แต่บ่นลับหลังกัน ส่วนเราไม่เคยมีปัญหา แต่พูดและทำอย่างตรงไปตรงมาให้ทุกอย่างชัดเจน ถูกต้อง ยุติธรรมกับทุกคนเป็นพอ

ฝนตกหนักมากช่วงเย็น ช่วงนี้ก็ตามข่าวพายุแกมี (ชื่อเกาหลี)

คำคมจากเรื่อง IRIS  "ขอขมา มีไว้ต่อสัมพันธ์"  ในเรื่องคนพูดนี้ไม่ยอมขอขมาพระเอกในการที่เขาฆ่าพ่อแม่พระเอก

วันพุธที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2555

3 Oct: พบอธิการ


เช้าตักบาตรผลไม้ ไปวัด จะรีบเข้ามหาวิทยาลัยกลายเป็นสายกว่าที่ตั้งใจ รถติดยาว สุเชฐรออยู่เลยรับเอกสารมาอ่านก่อน เลยเพิ่งเห็นการแก้วันที่ของเอกสารราชการโดยพละการของจนท.คณะวิทยาศาสตร์ จะเอามาลงไว้เป็นหลักฐานที่แปลกแต่จริง  ในที่สุดเล็กนัดให้พบอธิการได้ตอน 11 โมงคุมสอบเสร็จพอดี เลยไปพบ  เรื่องอีกยาว....

เย็นฝนตกหนักมาก ขับออกมานอกมหาวิทยาลัย เล็กโทรมาบอกว่าอธิกการบดีเซ็นต๋ให้แล้ว
วันนี้เหนื่อยค่อยบันทึกเพิ่ม

วันอังคารที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2555

2 Oct:

สวนนายดำ

ตักบาตรผลไม้ เช้าไปวัด แล้วรีบเข้ามหาวิทยาลัย หาที่จอดรถที่เหมาะ แล้วต่อคิวยาวมากกกก เพื่อขึ้นลิพท์ไปชั้นสูงมาก เพื่อคุมสอบ เบื่อกันทั้งครูและเด็กเรื่องรอลิพท์เพราะคิวยาวมาก

วันนี้สุเชฐโทรบอกเรื่องรับอจ.ใหม่ ที่ยังมีปัญหา ที่ขอเปลี่ยนคุณสมบัติให้รับได้มากขึ้น โดยเพิ่มประโยคว่าให้รับโอนได้ และกำหนดหัวข้อเรียงความที่เดิมไม่ได้กำหนดจะทำให้เกิดการได้เปรียบเสียเปรียบ แต่ต้องไปชี้แจงกับอธิการบดี เพราะที่นี่ไม่มีระดับใหนกล้าตัดสินใจไม่ว่าเรื่องนั้นจะเล็กขนาดใหน น่าสงสารจริงๆ เราก็เลยต้องไปพบเอง เฮ้อ! ไม่เป็นไรยอมสละฝืนใจไปเพื่อส่วนรวมอีกสักครั้ง แล้วค่อยกลับมารดน้ำมนต์ หุ หุ

วันจันทร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2555

1 Oct: มหาวิทยาลัยด้อยคุณภาพ หรือครู..

ดีแต่เปลือก

เช้าไปวัด วันนี้พระอาจารย์ได้หมาหลงทางมาอีก 1 ตัว พระอจ.บอกว่ามันมาดึงชายจีวร 2 วันแล้วตอนเดินบิณฑบาตร ชาวบ้านบอกว่าหลงทางมา 10 กว่าวันแล้ว ชาวบ้านก็แบ่งอาหารให้ เมื่อวานเพิ่งโดนรถเฉี่ยว พระอจ.สงสารตามเคยเก็บมาเลี้ยงอีก ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

วันนี้คุมสอบทั้งวัน ยืนอ่านเอกสารประกอบการสอนที่อจ.คนหนึ่งเขียนไว้ข้างบนว่าห้ามเผยแพร่ เป็นเอกสารประกอบการบรรยายเท่านั้นเลยสนใจเปิดอ่าน วิชาสิ่งแวดล้อมกับคุณภาพชีวิต มีตรามหาวิทยาลัยติดหราแต่ไม่มีชื่อผูสอน ปรากฎว่าอ่านไปแล้วงงๆ ว่าทำไมอาจารย์สอนนศ.ให้ความรู้ผิดๆได้เยอะจัง  ผิดเป็นหลักฐานปรากฎ  ตอนแรกก็คิดว่าอาจพลาดแต่ปรากฎว่ายิ่งอ่านมากก็เจอที่สอนผิดเกือบทุกหน้าชัดเจน ผิดพื้นฐานง่ายๆ เช่นยกตัวอย่าง สมบัติทางกายภาพ เช่น ค่าความเป็นกรดด่าง สอนไปได้ยังไง  หรืออีกหน้าหนึ่งเขียนว่า แอมโมเนียม ทำให้ดินมีสมบัติเป็นกรด ??? นี่เป็นผลพวงจากการรับอจ.ไม่กรองคุณภาพ อจ.เส้นก็มาก วิชานี้เป็นวิชาที่ใช้แบ่งรายได้จึงกระจายให้ทุกสาขาสอน นั้นรู้เรื่องหรือไม่ มีพื้นฐานหรือไม่มีก็ต้องได้แบ่งเค็กกัน กรรมก็ตกที่นศ.ไม่รู้อะไรถูกผิดเพราะเรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง บางส่วนก็ไม่เอาใจใส่อะไร ที่แย่คือวิชานี้เป็ื้นวิชาพื้นฐานซึ่งสำคัญทำให้เด็กได้เห็นภาพรวม เรียนรู้เรื่องราว มีความคิดเอาใจใส่สวล และนำมาสัมพันธ์กับชีวิตประจำวันแต่ที่สอนจริงๆไม่ไช่เลย เพราะผู้สอนมากมายหลากหลายสอนตามความถนัด มากกว่า สอนผิดถูกไม่มีใครว่า เป็นเรื่องส่วนบุคคล เป็นงั้นไป อนาคตของชาติที่เป็นผลผลิตจากมหาวิทยาลัยที่ด้อยคุณภาพ สร้างภาพอย่างเดียว (กับสโลแกนที่หรูหราว่าสร้างปัญญา ศรัทธาความดี) พวกที่ประเมินคุณภาพก็ไม่ได้ทำจริงจังแบบเข้าถึง ฉาบฉวยอ่านในสิ่งที่เขาทำเขายื่นให้ แบบแมวอิ่มย่อมไม่จับหนู มันเลยรอดไปแบบชิวๆทุกปี กรรมของท้องถิ่นจริงๆ นี่เป็นตัวอย่างเพียงน้อยนิด

 วันนี้คุมสอบภาษาอังกฤษวิชาหนึ่ง สงสัยว่าข้อสอบประมาณ 50 ข้อ อ่าน essay ด้วยทำไมเดด็กทำ 15 นาทีเสร็จ ผิดคาด แต่ไม่ให้ออกจากห้องสอบเพราะอย่างน้อยต้องทำไปครึ่งชั่วโมง แต่นี่ข้อสอบให้ทำ 2 ชั่วโมง พอครบครึ่งชั่วโมงก็ให้ส่ง ส่งเกินครึ่งห้องเหลือประมาณ 6 คนจาก 45 คน เลยถามว่าง่ายหรือ (เราก็เห็นว่าง่ายเหมือนสอบเด็กมัธยมต้น)ทำไมทำเร็วจัง นศ.ตอบเหมือนที่เคยได้ยินว่า เคยทำแล้วอจ.ให้ทำเป็นแบบฝึกหัดมาก่อน แล้วมาทำในสอยอีกครั้ง ไม่แปลกใจเพราะเรื่องนี้ได้ยินบ่อย บางสาขาที่ต้องใช้อ้างอิงมาตราเอา case ให้ทำเป็นแบบฝึกหัดแบบนี้มาก่อนเช่นกันพอสอบ ก็จำมาเขียนได้หมด เด็กเลยไม่ตกแถมได้เกรดดีๆ อจ.ก็ไม่มีปัญหากับมหาวิทยาลัยเพราะเด็กไม่ตก  มันเป็นเรื่องน่าเศร้าและน่าตระหนกในการศึกษา คุณภาพของคน และกระทบไปถึงอนาคตของชาติเพราะพวกนี้ก็ต้องออกไปพัฒนาท้องถิ่น ระดับรากหญ้า เสียวไส้จริงๆกับอนาคตประเทศ กับสถาบันที่ดีแต่เปลือก