วันอังคารที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2555
17 Jan: วันครู วันของศิษย์
เพราะ"ครู คือผู้ปลูกฝังความรู้และความดี" วันนี้จึงได้ไปเยี่ยมคารวะกราบคุณครูผู้สอนความรู้ และเป็นตัวอย่างที่ดีให้เราเห็นต่อจากเมื่อวานอีกวัน....วันนี้ ตั้งแต่เช้า เราไปซื้อพวงมาลัยดอกไม้สดไปคารวะคุณครูต่อ ไปบ้านผอ.เชิดคนแรก (78 ปี) เจออ.ชัยยุทธ เพิ่งเกษียณไปนั่งคุยอยู่ก่อนแล้ว ผอ.และพี่อุทัย ดีใจมาก ให้พรยาววววมาก ว่าแล้วนั่งคุยต่อผอ.ถามเราว่ารีบไปไหนไหม เราก็บอกไม่ เพราะผอ.จะชวนคุยเรื่องธรรมะ เลยยาว ชั่วโมงเศษ ลากลับพร้อมรับปากว่าจะพา link ไปคุยเรื่องธรรมะที่ยังข้องใจดีกว่า แม่นกว่าเรานัก หลังจากนั้นแวะไปหาครูเนติภรณ์ (93) อจ.ยังเหมือนปีที่แล้ว ความจำดี หูตาดี ขึ้นลงกระไดที่ชัน 2 ชั้นได้สบายมาก เดินไม่ต้องใช้อุปกรณ์ช่วยใดๆ ปีนี้มีนักเรียนที่เติบโตมีหน้าที่การงาน ไปอยู่ยังประเทศต่างๆ 21 คนมาหาอจ. จาก เวียตนาม เปรู ฯ อจ.คุยด้วยความอิ่มใจที่มีศิษย์ระลึกถึงพระคุณ มาเยี่ยมเยือน คุยพอสมควรกลับมาทานเที่ยงที่บ้านเสร็จ บ่ายเศษไปต่อ ไปกราบปีใหม่ท่านวิสุทธิ์ที่วัดศานติไมตรี เอาตะกร้าที่น้องดร.รุ่นกลางมาฝากเราไปถวายท่าน เพราะได้ตั้งใจตั้งแต่แรกและบอกน้องๆไว้แล้วว่าจะนำไปถวายพระให้ร่วมอนุโมทนา สนทนาพอสมควรแก่เวลา ท่านอยากได้ข้อมูลเรื่องย่าเหล เลยอาสาท่านจะกลับมา search ให้ สายโทรศัพท์ท่านที่วัดมีปัญหาเลยใช้ internet ไม่ได้ กลับจากนี้ก็ไปหาพี่พลและพี่อู้ดต่อ (early retire ปีนี้ทั้งคู่) ตั้งใจจะคุยไม่นาน กลายเป็นนานมาก จน 5 โมงเย็น ไป BigC ต่อ ทำธุระจน เกือบ 6 โมง ซื้อโดนัท 1 กล่องฝากให้ลูกพลขับ ที่ขับรถให้ทั้งวัน
วันครูปีนี้ผ่านไปด้วยความสุข อิ่มใจของครู ส่วนศิษย์อย่างเราได้พรจากใจของครูมาเต็มล้น จำไม่ได้หมดแต่ทุกคำที่ออกจากใจและปากของครูล้วนมีมงคลทั้งสิ้น เพราะท่านให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ และปรารถนาดี สุขและปิติใดจะมากเท่ากับเราสามารถทำให้ผู้มีพระคุณมีความสุข ยิ่งท่านเหล่านั้นสูงวัย จนคนรุ่นใหม่หลายๆคนไม่เห็นคุณค่าอาจเห็นเป็นเพียงคนแก่ที่เดินผ่านไปมา แต่แท้จริงแล้วท่านเหล่านั้นยังคงเป็น "ครูของศิษย์ และเราก็เป็นศิษย์ของครู" ไม่สามารถเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ นอกจากจะบอกครูว่า เราโชคดีที่มีครูดี เป็นสิ่งที่เราบอกทุกคนที่มีโอกาสสนทนาด้วยแลแม้กระทั่งสอนเด็กก็บอกเช่นนี้กับเขาเช่นกัน ขอบพระคุณคุณครูทุกคน สำหรับความเป็นครูที่ท่านมีให้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง สิ่งที่เราตอบแทนท่านได้มีอย่างเดียวคือ เป็นคนดีของสังคม และโชคดีที่เราเป็นครู จึงสามารถนำสิ่งดีที่ท่านมอบมาถ่ายทอดต่อไป