วันนี้เช้าจัดการธุระต่างๆเรียบร้อย ก็ตั้งใจไปกราบคุณครูผู้สั่งสอน ตั้งแต่ชั้นประถม-มัธยมปลาย ชั้นอนุบาลเหลือ 2 คน คุณครูอรุณ และคุณครูละออ อายุก็ 70 up ไกล้ 80 แต่ยังแข็งแรง วันนี้บ่ายไปเยี่ยมกราบ
คุณครูอำพนเป็นคนแรก (85) อยู่ไกลคนละอำเภอ เคยสอนเราตอนชั้นมัธยมศึกษาปีที่1 เอาผลไม้/ดีนางาดำไปบำรุง และผ้าเช็ดตัว set สวย 1ชุด หลังจากกราบที่อกอจ. จับมือให้กำลังใจ ก็ลากลับ .................หลังจากนั้นก็กลับเข้ามาอำเภอเมืองไป
กราบอ.คลิ้ง (80 up) และภรรยา (65) สอนมัธยมปลาย เอารังนกไปบำรุง อจ.ทั้งสองยังแข็งแรงเดินออกกำลังกายทุกวัน มัวหลงทางเล็กน้อยเข้าซอยเล็กซอยน้อย เข้าทางลัดเลยหลง ..............แล้วไป
กราบอ.เสริมสุข (76) ต่อ เอาveta เบอรี่ ไปเยี่ยม อจ.สอนตอนประถม 6 อจ.เป็นเบาหวานเดินไม่ได้ ต้องถด แต่มีลูกดูแลดี สุขภาพจิตอจ.เลยยังดีอยู่ เราบอกอจ.ว่าไปเยี่ยมกราบอจ.อำพนมา อจ.เลยขอให้เล่าสุขภาพของอ.อำพน ก็เลยเล่าให้ฟัง อจ.เสริมสุขเมื่อฟังจบก็พูดว่า" meepole เธอได้บุญมากที่ทำให้อจ.เขาดีใจ ให้อจ.เขาระลึกได้ ได้บุญจริงๆ" ครูก็ดีใจที่เธอมาเยี่ยมเพราะมีเธอและเก่ง (อจ.คิดว่าอยู่รุ่นเดียวกัน แต่เราไม่แน่ใจว่ารู้จัก?) เท่านั้นที่ยังมาเยี่ยมครูอาจารย์ อีกคนปีนี้มาไม่ได้อยู่กทม.แต่โทรศัพท์มา เราคุยได้ไม่นานต้องรีบกลับเพราะต้องไปสวดมนต์ต่อ เลยยังไม่ได้เยี่ยมอจ.อีก 3 คน
พรุ่งนี้จะไปเยี่ยมกราบอจ.อีก
วันนี้อจ.ทุกท่านให้ศีลให้พร ให้อยู่เย็นเป็นสุข แค่นี้ก็สุขมากแล้ว แต่ที่สุขมากคือทำให้อจ.มีความสุขและดีใจ เราขอบคุณอจ.ทุกท่านที่นอกจากสอนวิชาความรู้แล้ว อจ.ยังสอนให้เราเป็นคนดี และอจ.สมัยก่อนนั้นท่านปฎิบัติดี เคี่ยวเข็ญลูกศิษย์ ให้เรียนและเป็นคนดี ลงโทษเมื่อทำผิด และเอาใจใส่ ต่างกับยุคนี้ที่ส่วนมากต้องทำผลงานของตัวเองก่อน จึงไม่ค่อยเหลือเวลาเอาใจใส่ศิษย์มากนัก
วันนี้สวดมนต์เสร็จ นั่งสมาธิก็แผ่กุศลให้คุณครูอำพลให้อจ.ไม่เจ็บปวด ให้อจ.นอนหลับได้สนิทแม้เพียง1 คืนก็ยังดี ออกจากสมาธิก็ยังคงอุทิศอานิสงส์ให้คุณครูเช่นกัน (รายละเอียดจะเขียนเพิ่มเติมต่อ เป็นเรื่องที่ยังไม่อยากเขียนวันนี้)
