วันนี้เพื่อนมา โทรมาบอกเมื่อคืน เช้าเลยรีบไปหาที่โรงแรม เพราะเขาจะเดินทางล่องใต้ต่อ คุยจนเกือบ 10 โมงเช้า กลับบ้าน พาศรีวันไปฉีดยาป้องกันพยาธิหนอนหัวใจ ถ่ายพยาธิ บ่ายก็จัดของ ยุ่งๆไปหมดเพราะเพิ่งมีเวลาของตัวเอง
ค่ำนี้กุ้งโทรมา เรื่องเดียวกันกะที่ขาวโทรมาเลยงงๆ ทำไมใจตรงซะขนาดนั้น
วันนี้ข้างบ้านหลังจากล้ำที่สาธารณะจนพอใจแล้ว ก็ทำประตูด้านนอกสุดแล้ว ตอนนี้ที่สาธารณะก็กลายเป็นที่ส่วนบุคคลได้ แบบนี้เจ้าท่ามองไม่เห็น เพราะ...บังตามืด ไปหมด หุ หุ
เย็นไปรับของที่นัดไว้ ปรากฎว่าไม่เสร็จตามเวลา บอกอีก 1 ชม.เสร็จ อีก 1.30 ชม.ไปรับ ก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า เริ่มหงุดหงิดจริงๆเพราะไม่รักษาคำพูดเลย มองหน้าเขาแล้วคิดว่าทำได้ยังไง ผิดนัดสองครั้งต่อกัน ในที่สุดก็บอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจะเสร็จ เลยต้องไป 3 ครั้ง เราก็นั่งคุยกับ link ว่าไม่เข้าใจจริงๆคนเราผิดนัดขนาดนี้ได้ยังไง ไม่ละอายหรือรู้สึกอึดอัดหรือเกรงใจกับการไ ม่รักษาคำพูดได้ยังไง คนต้องเสียเวลาเดินทางไปมาเสียเวลา มีความเสี่ยงบนถนน
วันนี้ดูรายการคนค้นคน เรื่องราวของคนเก็บขยะที่ใครๆคิดว่าเขาบ้า และวิธีคิดของเขา ซึ้งใจจริงๆ ดีกว่าคนมีการศึกษา มีเกียรติ (ที่สังคมให้ค่า) มากมาย แล้วจะเอามาเขียนเพิ่ม วันนี้ขอค้นงานต่อ รีบปั่นงาน
