วันศุกร์ที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

16 Nov: คนธรรมดา กับเรื่องเสียใจ


เช้าไปมหาวิทยาลัย ลืมของตักบาตรเลยไม่ได้แวะกลับ เช้าเตรียมตำราต่อจนบ่าย ด้วยอะไรหลายๆอย่างเลยตัดสินไปถ่ายรูปทำบัตร ทั้งๆที่ทิ้งมาปีเศษ เหมือนที่บางทีเขาบอกว่าพอถึงเวลาอะไรๆก็จะมีการจัดสรรเพื่อให้เหมาะพอดีกับอีกจังหวะ อะไรๆที่เตรียมไว้ให้มันมีเหตุผลของมันเองเสมอ...

วันนี้เมื่อรู้ข่าวบางเรื่องก็ตัดสินใจ ยกเลิกการไปดูงานทั้งๆที่อยากไปเพื่อการทำงานบางอย่างในอนาคตอันไกล้  แต่ทุกครั้งอีกนั่นล่ะที่สุดท้ายเมื่อเกิดปัญหา มารไม่มีบารมีไม่เกิด เราจะยกให้กรรมเป็นตัวจัดสรรแบบทุกครั้ง เพราะความตั้งใจดีในครั้งแรกจะมีสิ่งขัดขวางมาทดสอบเสมอ แต่ส่วนมากเราจะยอมถอย เพราะทุกสิ่งที่ทำไม่ไช่เพื่อตัวเอง เลยไม่ต้องแย่ง แต่พยายาม ทำให้ดีที่สุด จะได้ไม่โทษตัวเองเมื่อเวลาผ่านไปว่าตอนนั้นเราแกล้งไม่พยายาม แต่เมื่อทำถึงที่สุดแล้วมีใครอยากได้ในสิ่งนั้นก็ยกให้เพราะเราได้พยายามผ่านมาแล้ว การเปิดทางให้ภายหลังเพราะถือว่าการให้ในสิ่งที่เขาต้องการมากเป็นการให้ทานที่ดี กรรมจะจัดสรรอย่างไรก็ตามแต่ ......ใจเรารู้ดี    ก็เสียใจกับคำพูดของเขาเพราะสิ่งที่เราทำให้กับเขาเราเชื่อว่ามากกว่าที่เขาเคยได้รับจากที่ใดๆ เราให้ใช้ชื่อร่วมสอนเพราะต้องการให้เขามีชั่วโมงสอนมากขึ้นถึงเกณฑ์ประเมินโดยเขาไม่ต้องสอนเพราะกลัวเขาถูกประเมินต่ำไม่ผ่าน  เขาไม่รู้หรอกว่าในปีนั้นเราโดนอะไรเมื่อชั่วโมงตัวเองที่น้อยอยู่แล้วลดลงไปอีก  ทำดีให้เขาเราไม่ต้องการอะไรตอบแทน เราไม่เคยบอกเขา ล่าสุดช่วยพูดกับ...ทางอ้อมเพื่อไม่ให้เอาเรื่องที่เขาไปโวยวายที่...มาเป็นตัวตัดสินอนาคตเขา  ช่วยแก้อธิบายแทนเรื่องการฝากเด็ก..โดยไม่ให้เขารู้....สวดมนต์ขอพรพระให้เขาสามารถผ่านการประเมินเป็นป็นพนง. ดีใจและมีความสุขมากเมื่อเขาได้เป็นพนง. คิดเห็นใจกับอนาคตชีวิตเขา พยายามที่จะพูดสอนทางอ้อมให้เขาเอาไปใช้หากวันนั้นมาถึง (ตอนนี้รู้สึกว่ายังไม่ซึมลงไปในใจเขาเลย น่าจะไหลผ่านออกหมด).........ตั้งแต่วันที่เขามาบ้านเราและหกล้มเราก็รู้ทันทีว่า...เพราะเขาเป็นคนที่สามในเกือบร้อยคนที่ผ่านเข้ามา แล้วโดนสิ่งนั้น ขนาดอาณัตยังไม่โดนเลยเพราะไม่ว่าอย่างไรอาณัตเขาจิตดีกับเราจริง ..ตั้งแต่วันนั้นเราก็พยายามหาโอกาส เตือนเขา...สิ่งที่เขาทำกับเราครั้งนี้เราไม่รู้สึกโกรธเพราะสิ่งที่เขาทำเป็นเรื่องที่ใครๆที่คิดไม่เป็นเขาก็ทำกันได้ แต่เราเสียใจว่าไม่น่าเชื่อว่าเขาไม่ดีขึ้น และกลัวแทนในผลที่จะเกิดกับเขาหรือ..ในเวลาอันไกล้นี้ ได้แต่หวังว่าเขาจะรู้ตัวและแก้ไขสิ่งที่ทำไปแล้ว คงไม่เร่งกรรมหรือต่อกรรม ผลไม่คุ้มเลยจริงๆ

อยากมอบคำสอนของหลวงพ่อชาให้เธอคนนั้นจัง...ก่อนจะสายเกินไป