วันนี้อยู่บ้านทั้งวัน หลังจากเมื่อคืนเผชิญเรื่องตื่นเต้น ขโมยขึ้นบ้านข้างๆอีกแล้ว เพิ่งขึ้นเมื่อคืนวันที่ 23 ถูกไล่ยิงไป 3 +2 นัด เว้นคืนเดียวมาอีก คราวนี้ลูกชายเจ้าของบ้านบอกว่าได้ยินเสียงงัด เลยโทรบอกประธานหมู่บ้าน ก็ออกมาช่วยกันดู ตอน 2 ทุ่มเศษ เราได้ยินเสียงปืนดัง 1 นัดนึกว่าประทัด ตำรวจมาก็ตรวจดูตามบ้านต่างๆว่าซ่อนตัวหรือเปล่า เกือบ 3 ทุ่มเศษไม่เจออะไร แยกย้ายกันกลับ เสียงลอยมาว่าหูแว่วไปเองหรือเปล่า paranoid ว่างั้นเหอะ (ข้างบ้านนี่เขาเป็นหมอระดับผอ.รพ.ที่ไกล้เกษียณแต่ถูกให้ออกจากราชการก่อนเกษียณ 1 ปี ปปช.มาตรวจสอบเพราะทุจริตเรื่องการประมูลในรพ. ก็เลยไม่รู้ว่านี่เป็นผลพวงของกรรมที่โกงแผ่นดินหรือไม่ กรรมใครก็กรรมมันนะ)
ตอนบ่ายเมียของหมอก็มาพร้อมนายสัจเข้ามาในที่บ้านเราโดยไม่บอกกล่าว แต่ของนายสัจเคยถามเราว่าขอใครหรือยังที่คนงานเดินเข้าไป แต่คราวนี้เขาเดินผ่านเข้ามาได้เฉย แต่เราไม่พูด "อเสวนา จ พาลานัง" ชี้ไปตรงข้างกำแพงที่มีท่อพลาสติกวางพิงอยู่แล้ว เธออุทานว่า "แบบนี้เอง" ? ?? เราก็งงๆกับความคิดของพวกเขา เพราะประธานหมู่บ้านบอกว่าตอนขอให้นายสัจเปิดไฟหลังบ้านนั้น นายสัจยังพูดว่า " บ้านหมอมีอะไรให้เข้านักหนา??" นายสัจนี่พฤติกรรมที่คนที่เคยรู้จักเขาทุกราย บอกให้เราอย่าไปยุ่งด้วยเป็นอันขาดทั้งประวัติเบื้องหลังและปัจจุบัน เราก็จำไว้และดูเองด้วย ไม่แปลกใจ!! ส่วนรายหมอพฤติกรรมที่ได้รับการตัดสิน กับการใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยช่างสอดคล้องกันดี
เราเองก็คงมีกรรมเก่าที่มาเจอเพื่อนบ้านที่ไม่เกรงใจ เป็นคนพาล และโกงไม่รู้ชั่วดี แต่ก็ถือว่าฝึกจิต ชดชดไป อยากทำอะไรก็ให้เขาทำ แต่อย่าล้ำเส้นมากเกินนัก
