เช้านี้ตื่นเพราะเสียงเจ้านกจอมตอกตาปู เสียงตัวนี้จะดังน่าเบื่อมาก จ็อก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เป็นจังหวะไม่หยุด ไม่รู้ไม่มีใครบอกมันแน่เลยว่าเสียงนายน่าเบื่อมากกกกจริงๆ ไม่รู้หน้าตามันจะน่าเบื่อเหมือนเสียงหรือไม่ออกไปเยี่ยมเยือนลูกนกกางเขน ท่ามกลางความห่วงใยของแม่นกที่เฝ้าดู แต่เราก็ทนไม่ได้เพราะตอนนี้แสงแดดเปลี่ยนทิศเฉียงๆ เลยด้านขวาเปิดช่องแดดส่อง เราเลยไปตัดใบบอนด้านหลังมามัดกับต้นไม้ เป็นหลังคากันฝนได้ด้วย และเอาใบทองกวาวเสียบเพิ่ม คงอยู่ได้อีกหลายวันกว่าใบบอนจะเหี่ยวอีกครั้ง นี่แหละน้อ! ตอนไม่รู้ไม่ห่วง พอรู้ก็ห่วงเขาว่าจะร้อน จะเปียก นี่ขนาดลูกของนกนะเนี่ย! ยังไงๆก็ถือว่าเป็นชีวิตน้อยๆที่กำเนิดในบ้านเรา อย่างน้อยแม่นกเลือกแล้วว่าที่นี่เหมาะ ปลอดภัย และดีสำหรับลูกของเธอ ก็ OK นะ
ช่วยเอาใบทองกวาวมาบังแสงแดด