เดินทางไปจ.ตาก ไปช่วยงานตามคณะของท่านพระเทพสุธี และท่านพระเทพกิติเวที ซึ่งปีนี้ไป 3 อาศรมคือ ปูแป้ แม่ระมาด และปะทะละ ปีนี้มีพระธรรมจาริกมามากกว่าปีก่อน และชาวเขามาเยอะ มีกะเหรี่ยง ปากะยอ คุยกับเขาแล้วให้คิดถึงดร.ขจิต ฝอยทอง เป็นยิ่งนัก เพราะอจ.เคยให้ความรู้คุยกันใน GTK แต่ท่านพระเทพสุธี กับท่านทิม และคณะวัดปากน้ำ ต้องกลับก่อน1 วันเพราะป่วยกัน กลัวว่าอาการจะแย่ ส่วนเรามีเรื่องเศร้าเกิดขึ้นแม้ทำใจได้ด้วยการใช้อนิจจังมาพิจารณาแต่ทำได้เพียงการระงับทุกข์ เพื่อให้ทำงานได้ต่อไป และก็รีบเดินทางกลับเช่นกัน ครั้งนี้จึงไปแค่ 2 อาศรมแต่ก็ดีมากที่ปีนี้จำนวนพระและชาวเขามาร่วมมาก ทำให้ทุกคนที่ไปมีความสุข อิ่มใจ อิ่มบุญกันทั่วหน้า มีเหตุการณ์หวาดเสียวมากเกิดขึ้นในระหว่างเดินทางแต่สังหรณ์ใจล่วงหน้า เมื่อเกิดเฉพาะหน้า รอดมาได้ ย้อนคิดกันก็บอกได้ว่าผลบุญที่อธิษฐานและทำร่วมกัน ขอให้มีศรัทธา faith ตั้งมั่นในความดีที่ทำ และทำด้วยใจก็รอดพ้นมาได้แบบตอนเกิดเรื่องรู้เลยว่าหากเกิดเรื่องจริงตอนนั้น สงบพร้อมคืออะไร เพราะเรามั่นใจว่ารอดแม้จะชน แต่คิดทันทีเช่นกันว่าไม่ เป็นเสี้ยววินาทีที่แปลกมาก ต้องชื่นชมคนขับของเราจริงๆที่สตินิ่งมาก ทุกคนในรถนิ่งมากเพราะเงียบไม่มีอาการอะไรเหมือนว่าเป็นฝัน และสิ่งที่เห็นไม่มีใครเห็น ก็ถามสามีว่าเห็นไช่ไหม เขาบอกว่าเห็นแต่เหมือนเงาผ่านไป เหลือแต่คนขับเราที่ยังไม่ได้ถาม เพราะอยากให้เหตุการณ์ผ่านไปก่อน ได้พักเหนื่อยก่อนแล้วค่อยสอบถามว่ารู้สึกอย่างไร ส่วนพระอาจารย์เราไม่แปลกใจเพราะวันนั้นตอนเช้าพระอาจารย์สวดมนต์ยาวมากในรถ ยาวกว่าวันก่อนๆ จนสังเกตุเห็น แต่เราก็ระวังทั้งวันตลอดจน เกือบ 5 ทุ่ม แอบสวดบทพิเศษในใจเป็นระยะๆ ไม่ได้หลับเลย ส่วนพระอาจารย์ช่วงหลังร่างกายคงอ่อนเพลีย ก็ไม่ไหวหลับเพราะให้ฉันยาแก้ไข้หวัดที่ก่อตัวและไอตลอดเส้นทาง
คณะที่เหลือเดินทางไปปะทะละ อุ้มผางต่อ คณะจากสุราษฎร์ปีนี้ไปมาก 8 คันรถก็ยังไปต่ออีก 6 คัน ถ่ายของนำของไปต่อ ปีที่แล้วไป 4 คันรถ แต่ของที่เอาไปเต็มเพียบเฉพาะไข่เค็ม 1600 กล่อง ขนมเต็มคันรถ เงินซองละ 50 บาท 2000 ซองให้นักเรียน และเด็กๆชาวเขา และอีกส่วนสำหรับคุณครูที่พานักเรียนไป
รายละเอียดอื่นๆจะเขียนใน my silient corner: I see I think I write คงเป็นสุดสัปดาห์ ตอนนี้ยุ่งกับหลายเรื่อง
