31 Oct: วันชักพุ่ม/ คนพุทธ

 

 

เรือพนมพระกลางน้ำ

 พุ่มประธาน

 

เช้ามืดไปหน้าศาลหลักเมือง วันนี้มีการชักพุ่มผ้าป่า งานประเพณี พระอาจารย์ไปเป็นประธานการเปิด ปีนี้มีการจัดงานในรูปแบบที่เปลี่ยนไป เพราะเปลี่ยนนายกเทศมนตรีใหม่ ทำถนนสายวัฒนธรรมให่มีพุ่มทั้งถนนสายเดียว 300 พุ่ม แต่ที่เราดูแล้วไม่เห็นด้วย ไม่เป็นธรรมชาติ เหมือนการจัดฉากมากกว่า ไม่เหมือนอดีตที่ทำกันมากระจายไปทุกถนน ตามศรัทธา ไม่ต้องมากระจุกที่เดียวเริ่มสวดทำพิธีพร้อมกัน เลิกพร้อมกัน มีพิธีกรกลาง ทุกอย่างมีการจัดการ ในอดีตชาวบ้านจัดการกันบ้านใครก็คนนั้น นั่งลุ้นรอพระที่จะมาจากวัดต่างๆ ตามเลขที่ๆได้ฉลากตรงกัน บางครั้งท่านก็หลงกว่าจะหาพบ แต่นั่นเป็นรสชาดของงานนี้เช่นกัน ตอนนี้แยกชุมชนด้วย พวกไกลๆไม่ไช่ในเมือง ให้ชุมชนจัดการ และพุ่มพิเศษก็นิมนต์พระเอง วันนี้เลยดูเหงาๆ ครึกครื้นตอนออกโทรทัศน์เท่านั้น และเชียร์แต่แข่งขันเรือยาว คงเดาได้ว่าเบื้องหลังการแข่งขันคืออะไร..นี่คือเมืองไทย ทุกงานไม่ว่ามงคลหรืออัปมงคล ก็จะนำเรื่องอัปมงคลมาเกี่ยวเสมอ ผีพนันสิงกันจนไม่รู้รักษาประเพณีวัฒนธรรมให้ดีงามได้ตลอด

 

ทำให้เป็นถนนสายวัฒนธรรม สมมุติขึ้นมา

 

เณรน้อยน่ารัก

 

 

 

 

พระอาจารย์ไปรับพุ่ม 5 แห่งที่นิมนต์มา ก็ทำให้รู้สึกแปลกๆเพิ่มขึ้น เพราะเศร้าลึกๆที่เกือบทุกแห่งที่ไปคนส่วนมากอาราธนาศีลไม่ได้ เลยรู้สึกว่าคนยุคนี้ห่างไกลวัด และไม่เอาใจใส่ สวดมนต์ก็อ้อมแอ้มเหมือนไปยืมหรือขโมยคำสวดของใครเขามา ไม่กล้าออกเสียงเฮ้อ! อ้อ แต่คนพุทธที่สวดได้ก็มีนะ ไม่ทุกคน แต่เรามีความรู้สึกว่าการอาราธนาศีลแค่นี้ คนพุทธกล่าวไม่ได้ ก็ไม่รู้ว่าจะโทษใครดี??

ในอดีตตอนเราเด็กๆทุกวันศุกร์โรงเรียนจะให้เข้าห้องประชุมสวดมนต์ สวดสรภัญญะชอบมาก ตอนนี้คงไม่มีแล้ว ครูเองจะมีเข้าวัดสวดมนต์ หรือกระทั่งสวดเองที่บ้านกันเองสักกี่เปอร์เซ็นต์ ???? เหมือนที่หลายๆคนกล่าวไว้เราเป็นคนพุทธตามๆพ่อแม่กันมา เอาไว้กรอกในใบต่างๆเท่านั้น และรู้อีกทีก็ตอนใครในครอบครัวตาย เพราะต้องนิมนต์พระมาสวด

30 Oct: Sandy storm

เช้าไปวัด ตักบาตร วันนี้ครบ 2 เดือนที่ชาบูจากไป ยังคิดถึงมากและไม่ลืมชาบูนะ รับผลบุญที่มามี๊อุทิศให้เป็นประจำด้วยนะ แล้วคงได้พบกันในภพภูมิใดๆอีก

 วันนี้เห็นข่าวพายุแซนดี้ที่ถล่มสหรัฐแล้วเป็นห่วงคนไทยที่นั่นเช่นกัน มีคนไทยในสหรัฐติดตามอ่าน blog ของ meepole มากพอควรทีเดียว จากหลายรัฐ ยังไงขอให้กำลังใจและขอให้ปลอดภัย แคล้วคลาดจากอันตราย หากมีเวลาขอให้สวดมนต์ด้วยนะคะ

 

"รายงานสถานการณ์ล่าสุดระบุว่า เฮอริเคนแซนดี้ได้เคลื่อนตัวเข้าถล่มชายฝั่งตะวันออกของสหรัฐฯ เมื่อเย็นวันที่ 29 ตุลาคม โดยเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วเข้าถล่มรัฐนิวเจอร์ซีย์ และเดลาแวร์ ทำให้ลมพัดแรง ฝนตกหนัก ต้นไม้หักโค่น เกิดน้ำท่วมแล้วในบางพื้นที่ และประชาชนกว่า 6 ล้านคนจาก 7 รัฐไม่มีไฟฟ้าใช้ ขณะที่อีกกว่า 1 ล้านคน ถูกสั่งอพยพขึ้นพื้นที่สูงเพื่อความปลอดภัย ทางการเผยพายุกำลังพัดถล่มอีกหลายเมืองใหญ่ อาทิ นิวยอร์กซิตี้ วอชิงตัน บัลติมอร์ และฟิลาเดลเฟีย"

วันนี้ดูรายการพื้นที่ชีวิต ตอนแผ่นดินของเรา ดีมากชอบหนูปาล์มที่เป็นคนนำเสนอน่ารักมาก เป็นเด็กรุ่นใหม่ที่หากประคองตัวเองดีๆ จะเป็นกำลังที่ดีของชาติได้มาก น่าสนับสนุนจริงๆ

 เขียนหนังสือตลอดวัน

29 Oct: สอบอจ.ใหม่

 

นกที่เราและ link ช่วยไว้ ชอบๆ สวยดี

เช้านี้ไปสอบสอนอจ.สวล.ที่มาสมัคร มาจริงแค่ 2 คน เลยไม่ลำบาก ฝ่ายบริหารที่มาสัมภาษณ์ก็มีศิรวัฒน์คนเดียว ก็ดีเพราะเข้าใจกันดี สอบคนละชั่วโมง จบป.โทด้านสวล.มาทั้งคู่ ที่เห็นได้ชัดคือสมัยนี้จบโทก็เหมือนป.ตรี ถามอะไรก็ตอบไม่ค่อยตรงประเด็น ถามสิ่งที่ตัวเองทำวิจัยมาก็ไม่แม่น วันนี้ถามง่ายๆเรื่องที่เขาเสนอเองว่าที่เขาเขียน digestion ต่างจาก hydrolysis อย่างไร ตอบผิดทั้งคู่ และอื่นๆที่ไม่ยาก แต่ยังไงก็ต้องรับเข้ามา 1 คน

ตอนบ่ายให้หน.โปรแกรมเข้าไปสัมภาษณ์เอง เพราะไม่มีอะไรที่พลิกโผ ไม่มีเส้นและเซ่น ก็เลยสบายๆ ก็ได้ตามต้องการ

เจอป้านงเยาว์ที่ตึกศูนย์? มา?? แถมแซวตำแหน่งคณบดีของสามีอีก งานนี้ถอยดีกว่า

บ่ายอาการป่วยแสดงออกโดยปากแห้งมาก คลื่นไส้ เล็กน้อย เลยรีบกลับบ้าน ตั้งสติตอนขับรถ  ได้ข่าวนิโรจน์ เส้นเลือดสมองตีบเข้ารพ. หวังว่าหากหายจากการเฉียดพิการครั้งนี้คงเห็นสัจจธรรมว่าโกงกินมามากมายในสภาพมิจฉาจารย์มานานหลายปี สุดท้ายเอาอะไรไปไม่ได้เลย อาจได้เงินมากมาย แต่สูญเสียสิ้นซึ่งคุณธรรม เสียดายจริงๆ หากกลับตัวกลับใจใช้ศักยภาพช่วงสุดท้ายสร้างคุณภาพดีๆให้มหาวิทยาลัยก็คงลดกรรมได้บ้าง หุหุ

วันนี้เพิ่งเห็นข้างบ้านติดไฟหลังส่องสว่าง

28 Oct: ลดทุกข์.. อย่านึกถึงแต่ตัวเอง

เมื่อคืนนอนหัวค่ำ เอาแรงไว้ตื่นหากมีเสียงมาเห่าเรือ ปรากฏว่าได้ยินแว่วๆ หลับต่อไปเลย วันนี้สบาย  กีชวนไปกินแตเตี้ยมเลยต้องไป ส่วนของอ๋องคดห่อไป เพราะยังทานเจอยู่

กลับบ้านเขียนงานต่อ

วันนี้เขียนเรื่อง (จริงๆแล้วเรียบเรียง ย่อความจากข้อเขียนที่ยาวๆของพระไพศาล วิสาโล)

ลดทุกข์.. อย่านึกถึงแต่ตัวเอง ละทุกข์..อย่าเอา"ตัวตน"ออกรับ

http://meecorner.blogspot.com/2012/10/blog-post_28.html

อ่านแล้วโดนใจเราเพราะตอนนี้รำคาญโอษฐ์ภัยของข้างบ้านมาก  เพราะเอาหูออกไปรับ ได้ยินเขาโกหกเรื่องที่บ้านเขาเอาซองที่ใช้ห่อผ้าอนามัยมาทิ้งที่บ้านเรา 2 ซอง แล้วเราเก็บไปให้เขาดู เพื่อว่าเขาจะได้เตือนคนใช้ของเขาว่าอย่าทิ้งของที่บ้านคนอื่นมันไม่ถูกต้อง แต่เขาไม่ยอมรับและบอกว่าบ้านเขาไม่มีใครทิ้งของมาบ้านเราทั้งนั้น เราเลยงงๆ ว่าแล้วของมาอยู่ในกำแพงข้างรั้วได้อย่างไร เมียหมอ เขาบอกว่ามันอาจปลิวมาตกก็ได้ งง! เพราะปลิวจากไหนมาตกหลังบ้านข้างกำแพงที่ติดกับเขาได้ตั้ง 2 ซอง ตั้งเรียงกันเรียบร้อยอีกต่างหาก....แต่เขากลับไปโกหกคนอื่นว่า “...บ้านนี้กระดาษปลิวไปตกแผ่นเดียวยังไม่ได้เลย” ได้ยินแล้วหงุดหงิดทันทีว่า โกหกพกลมจัง  กว่าจะวางอารมณ์ได้ก็ตอนมาเล่าให้สามีฟัง  พออ่านเรื่องนี้แล้วเออ! ไช่เลย ก็เราอยากเอาหูข้ามกำแพงไปรับมาเองนี่นายาย meepole เอ้ย สมน้ำหน้า:) หุหุ

ตำรวจที่ชอบรีดไถ

ภาพ-ข่าวจาก http://www.kapook.com/

จากข่าว...”ผบ.ตร. สั่งตั้งศูนย์ปราบผู้มีอิทธิพล เตรียมล้างมือปืน-บ่อน-ตำรวจมาเฟีย-ฮั้วประมูล ชี้เป็นปัญหาใหญ่ โดยเฉพาะนายตำรวจที่ชอบรีดไถ ลั่นจะจัดการให้เด็ดขาด

นอกจากนี้ พล.ต.อ.เอก อังสนานนท์ รองผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติกล่าวต่อว่า ในสัปดาห์หน้าตนจะเสนอ ทาง พล.ต.อ.อดุลย์ มีคำสั่งให้ตั้งศูนย์ปราบปรามผู้มีอิทธิพลและมือปืนรับจ้าง สำนักงานตำรวจแห่งชาติขึ้นมา โดยมีตนเป็นผู้อำนวยการศูนย์

พล.ต.อ.เอก กล่าวว่า กลุ่มที่ต้องปราบปรามอย่างเด็ดขาด แบ่งออกเป็น 4 กลุ่มใหญ่ ๆ ได้แก่........

....4. กลุ่มตำรวจที่ทำตัวผิดกฎหมายเสียเอง แอบอ้างตัวเป็นเด็กนายคนนั้นคนนี้ และไปรีดคนอื่น ชอบทำตัวใหญ่ บางทีข่มขู่ตำรวจด้วยกันเอง ซึ่งกลุ่มนี้ต้องจัดการก่อนเลยเพราะทำให้องค์กรเสียหายด้วย”

นายตำรวจที่ชอบรีดไถ  นี้คงรวมความถึงตำรวจบางครอบครัวที่อาศัยเครื่องแบบไปหลอกฝากตัวเป็นลูกหลานชาวบ้านที่มีเงิน ทำตัวให้ไว้วางใจแฝงตัวอยู่เป็นสิบปี เอาใจสารพัดเพื่อให้ได้เงินเป็นระยะๆ คอยสืบเรื่องราวของคนในครอบครัวเขาและรู้เรื่องทรัพย์สินจนรู้หมด ปลอมแปลงเอกสารใบเกิดของลูกหลานเขา กระทั่งทำเอกสารปลอมเอาไว้ เมื่อคนนั้นตายครอบครัวตำรวจนายนี้ก็แอบอ้างว่าเจ้าทรัพย์เขายกกมรดกทั้งหมดที่มีให้ตนเองและครอบครัวเขาทั้งหมด  แต่เจ้ามรดกมีทายาทตัวจริง ตำรวจไปจัดการว่าจ้างให้มีการแก้เอกสารของทายาทนั้นด้วยเงินหลักล้าน เพราะมีคนรู้เห็น แล้วไปฟ้องร้อง ใส่ความลูกหลานเจ้าของทรัพย์ว่าไม่ไช่ทายาทและชั่วเลวต่างๆนาๆ ส่งไปหน่วยงานต่างๆ แบบนี้จะเข้าข่ายตำรวจชั่วที่รีดไถไหมหนอ ?? ตอนนี้นายตำรวจนี้ย้ายแผนกไปอยู่ฝ่ายที่....เกี่ยวกับข้อมูลสารสนเทศ ไม่รู้จะทำไม่ดีอะไรเพิ่มเติมอีก และจะทำกับเหยื่อรายไหนอีก สงสารก็แต่พ่อแม่ที่แท้จริงของครอบครัวตำรวจนี้ว่าไม่รู้สั่งสอนกันมายังไงที่เลี้ยงให้ลูกไม่อิ่ม ไม่รู้จักพอ ไม่รู้ถูกผิด ชั่วดี จึงต้องไปเบียดเบียนคนที่ประพฤติตนอยู่ในกรอบแห่งความถูกต้อง เขาไม่กลัวว่าผลกรรมที่เบียดเบียนคนที่ไม่ผูกใจเจ็บและไม่ทำผิดต่อเขา จะส่งผลให้ลูกหลานสองคนของเขาต้องไม่ “สุขเกษม “ ไม่เจริญ และรับผลกรรมที่พ่อแม่ไปโกงเบียดเบียนใครต่อใครมา เงินบาปไม่ทำให้ใครเจริญได้ เอาเงินโกงไปส่งลูกเรียนอเมริกาก็ไม่สามารถเจริญได้ ผลกรรมมีจริง ก็ขอให้ท่านผบ.ตร.คนใหม่ทำจริงตามนโยบายใหม่ที่ประกาศ ปชช.จะได้อยู่เย็น  ตำรวจชั่วที่อาศัยเครื่องแบบหากิน ชอบรีดไถ จะได้ลดลง หรืออย่างน้อยกลับตัวกลับใจ เลิกโกงเลิกเบียดเบียน เผื่อชีวิตจะได้มี “สุขเกษม” มากมายตามชื่อจริงๆ

27 Oct: เรือมาอีก

นกที่เราและ link ช่วยชวิตไว้

เมื่อคืนหมาข้างบ้านเห่ามากช่วงเที่ยงคืนเศษเห่าเกือบชั่วโมง เราก็ต้องลุกมาดู มองไปที่คลองก็ไม่เห็น พอตีสามเศษ ศรีวันเห่าแปลก เราเลยลุกขึ้นดูอีกเห็นแสงไฟฉายส่องเข้าฝั้งมาทางบ้าน หลบแอบดูเห็นเรือหลบหลังต้นไทร ครู่ใหญ่มากจึงพายออกมา แล้วไป ตอนตีสี่เศษก็เห่าอีกแต่ไม่เห็นอะไร

วันนี้ไปหาหมออีกเพราะยังไม่หาย เจาะเลือดตรวจซ้ำก็ไม่มีอะไรผิดปกติ เพราะหมอกลังเป็นไข้เลือดออก สรุปเป็นอะไรก็กินยาตามอาการไปก่อน ก็ดีที่ไม่เป็นอะไร ตอนแรกกังวลมากเพราะหนังสือกฐินยังเตรียมเสร็จไปครึ่งเดียวเอ ง

หมอถามข่าวเรื่องโจรเข้ามาในหมู่บ้าน ข่าวเร็วจัง เจอภรรยาหมออีกรายที่เป็นพยาบาลเขาก็ถามและบอกว่าหมอรายข้างบ้านเราที่ชื่อ.....นี้ไม่ต้องไปยุ่งเลย ego สูงมากใครแตะไม่ได้ ที่เห็นดีภายนอกไม่มีใครจริงใจต่อกันในกลุ่มพวกเขา เออ ก็ความรู้ใหม่เหมือนกันแต่ก็ดีที่รู้จะได้สบายใจว่าเราทำถูกแล้วที่ยึดปฎิบัติตามมงคลสูตรข้อแรกเสมอมา

26 Oct: คนพาลกะคนโกงข้างบ้าน

เมื่อคืนนอนฟังเสียงหมาว่าจะมีโจรมาเข้าบ้านหมอคออีกหรือเปล่า หลังจากพยายามมาสองครั้ง เมื่อวานเอาสังกะสีแผ่นไปวางให้เขาตลอดแนวกำแพงเขาเผื่อโจรมาเหยียบพอได้ยินเสียง เขาไม่รู้สึกอะไรหรอก แต่เราถือว่าไม่ว่าเขาจะเลวหรือดี แต่หากเขาเลวเราก็ไม่ต้องไปเอาอย่างเขา เราดีคือตัวเราดี จบแค่นั้น แม้ว่าบางครั้งก็อดเหนื่อยใจกับจิตคนไม่น้อย เจอมามากจนปลีกวิเวกก็ยังเจออีก

วันนี้ประสิทธิจอมยุ่งของหมู่บ้านก็เข้ามาในที่เราอีก เรียกเราบอกว่าขอตัดต้นไม้ใหญ่ในที่เราเรางง ว่ามีที่ใหน ว่าแล้วก็บอกว่ามะขามเทศและมะกรูดแล้วเขาก็ชี้ และจะตัดต้นไทรใหญ่ เราบอกว่าของเราๆให้ตัดแต่ต้นไทรเป็นที่อยู่ของสัตว์มากมาย นก หิ่งห้อย และมันไม่ได้อยู่ในที่เรา คุณคงต้องไปขอเจ้าท่าเอง เราไม่รับผิดชอบ แต่บาปและกรรมเป็นของคุณ......คนเรานี่ก็ใจแคบเห็นแก่ตัว บ้านหมอเขาคิดว่าต้นไทรใหญ่ไปบดบังทัศนียภาพทำให้เขามองไม่เห็นเรือที่โจรแจวม้ เออเป็นไปได้ เราก็พูดกับสามีว่าหากเขาตัดไทรใหญ่แล้
 วคิดว่าจะทำให้เขาอยู่อย่างมีสุข โจรไม่ขึ้นบ้าน เขาคงคิดผิด คิดเห็นแก่ตัวเพียงบ้านตัวเองที่ไม่เกี่ยวกับไทรนี้เลย กลับคิดตัดมันทำลายบ้านสัตว์จำนวนมาก เป็นแหล่งอาหาร ที่พักพิง ที่หลบฝน หลบภัย เพียงสนองกับรู้สึกตน แล้วตัวเองจะอยู่อย่างมีสุขก็คงต้องหนาวไปอีกนาน กรรมจากการเบียดเบียนเช่นนี้ตัวเองไม่มีวันอยู่สุขอีกเลย

เลยตัดสินใจไปซื้อโมกใหญ่มา กระถางใหญ่ 10 กระถาง มากั้นเพราะคนงานเขาก็เดินเข้ามาอีก เดินกันไม่เกรงใจ ซันวาเห่าจนเหนื่อย บ่ายก็เบื่ออีก เพราะทำเสร็จนายสัจมาบอกว่าเราตั้งกระถางล้ำที่เขา เราก็บอกว่าตั้งตามแนวที่คุณสัจเคยบอกไว้ว่าตามแนวต้นไม้ใหญ่ เขาบอกว่าเขาไม่ได้พูด เราก็บอกว่าถ้าคุณสัจจำไม่ได้ว่าเคยพูดอะไรออกมาก็ไม่เป็นไรแต่ยังไงก็ขอบอกว่าคุณพูดลองไปทบทวนดู แต่ไม่เป็นไร หากคุณคิดว่าเกินไป คุณก็ขยับเข้ามาตามที่พอใจก็แล้วกันเพราะเราไม่มีปัญหา ในที่สุดเขาก็พูดออกมาเองว่าตอนนั้นเขาอนุมานไปก่อน แต่ตอนนี้เขาบอกว่าจะยึดแนวดิ่งจากกำแพง เราบอกก็วัดก็แล้วกันจะได้เลื่อนกระถางให้ เขาเลยให้ช่างของเขามาวัด เลื่อนกระถางให้เราก็บอกขอบคุณ จบ..สามีหงุดหงิดว่าเขาไม่รักษาคำพูดกลับว่าเราล้ำที่ เราบอกว่าแล้วหากเขาเป็นคนรักษาคำพูดได้ แล้วทำไมใครที่เคยรู้จักเขาจะบอกว่าเขาโกง ไม่ให้ยุ่งเกี่ยวด้วยได้อย่างไร เขาก็คงเป็นเช่นนั้นตลอดชีวิตเขา

วันนี้เลยรู้สึกเบื่อหน่ายกับคนมากขึ้นไปอีกแถมรังเกียจอีกต่างหาก

เย็นไปช่วยกันเดินเก็บเงินคนในหมู่บ้านกับหยีและกี ค่าติดตั้งกล้อง ก็ได้เห็นจริต"คน"มากขึ้น

25 Oct: เมื่อโกงกับพาลมาด้วยกัน ฉันเลยแย่

วันนี้อยู่บ้านทั้งวัน หลังจากเมื่อคืนเผชิญเรื่องตื่นเต้น ขโมยขึ้นบ้านข้างๆอีกแล้ว เพิ่งขึ้นเมื่อคืนวันที่ 23 ถูกไล่ยิงไป 3 +2 นัด เว้นคืนเดียวมาอีก คราวนี้ลูกชายเจ้าของบ้านบอกว่าได้ยินเสียงงัด  เลยโทรบอกประธานหมู่บ้าน ก็ออกมาช่วยกันดู ตอน 2 ทุ่มเศษ เราได้ยินเสียงปืนดัง 1 นัดนึกว่าประทัด ตำรวจมาก็ตรวจดูตามบ้านต่างๆว่าซ่อนตัวหรือเปล่า เกือบ 3 ทุ่มเศษไม่เจออะไร แยกย้ายกันกลับ เสียงลอยมาว่าหูแว่วไปเองหรือเปล่า  paranoid ว่างั้นเหอะ  (ข้างบ้านนี่เขาเป็นหมอระดับผอ.รพ.ที่ไกล้เกษียณแต่ถูกให้ออกจากราชการก่อนเกษียณ 1  ปี ปปช.มาตรวจสอบเพราะทุจริตเรื่องการประมูลในรพ. ก็เลยไม่รู้ว่านี่เป็นผลพวงของกรรมที่โกงแผ่นดินหรือไม่ กรรมใครก็กรรมมันนะ)

ตอนบ่ายเมียของหมอก็มาพร้อมนายสัจเข้ามาในที่บ้านเราโดยไม่บอกกล่าว แต่ของนายสัจเคยถามเราว่าขอใครหรือยังที่คนงานเดินเข้าไป แต่คราวนี้เขาเดินผ่านเข้ามาได้เฉย แต่เราไม่พูด "อเสวนา จ พาลานัง"    ชี้ไปตรงข้างกำแพงที่มีท่อพลาสติกวางพิงอยู่แล้ว เธออุทานว่า "แบบนี้เอง" ? ?? เราก็งงๆกับความคิดของพวกเขา เพราะประธานหมู่บ้านบอกว่าตอนขอให้นายสัจเปิดไฟหลังบ้านนั้น นายสัจยังพูดว่า " บ้านหมอมีอะไรให้เข้านักหนา??" นายสัจนี่พฤติกรรมที่คนที่เคยรู้จักเขาทุกราย บอกให้เราอย่าไปยุ่งด้วยเป็นอันขาดทั้งประวัติเบื้องหลังและปัจจุบัน เราก็จำไว้และดูเองด้วย ไม่แปลกใจ!! ส่วนรายหมอพฤติกรรมที่ได้รับการตัดสิน กับการใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยช่างสอดคล้องกันดี

เราเองก็คงมีกรรมเก่าที่มาเจอเพื่อนบ้านที่ไม่เกรงใจ เป็นคนพาล  และโกงไม่รู้ชั่วดี แต่ก็ถือว่าฝึกจิต ชดชดไป อยากทำอะไรก็ให้เขาทำ แต่อย่าล้ำเส้นมากเกินนัก

24 Oct: ไปร่วมบุญที่วัดนอก/ หนังสือน่าอ่าน

เช้านี้พระอาจารย์ไปรับลพ.สมชาย วัดปริวาส ไปส่งที่วัดราชบูรณะ ( วัดนอก) ชุมพร http://meecorner.blogspot.com/2012/05/blog-post_18.html พระอาจารย์สมชายและคณะมาช่วยปิดทองพระประธานในพระอุโบสถเปิด ท่านแทบไม่ได้พักช่วยติดทองทุกวัดที่ขอมา ทั้งในประเทศและตปท.

บ่ายสองเราไปร่วมทำบุญถวายปัจจัยร่วมปิดทอง xx,xxx บาท ร่วมอนุโมทนา ครั้งนี้คณะท่านมากัน ประมาณ 24 คนช่วยติดสองวัด เสร็จวันนี้เลยไปร่วมพิธีสวดฉลอง ท่านทำเช่นนี้ทุกครั้ง มีพิธีชั้นตอนที่แน่นอน (ไม่ขอเขียน) ท่านก็ทักทายเราและให้ขวัญถุงเหมือนทุกครั้ง จะเอาเรื่องและรูปมาลงวันหน้า ให้ร่วมอนุโมทนากัน แล้วจะมา link ไว้....เดินทางไปพร้อมบังคับจิตให้มีสมาธิเป็นช่วงๆ เพราะยังป่วยอยู่ ใช้สมาธิข่มการไอ เพราะไอจนเจ็บกระบังลมแล้ว ตอนนี้ต้องอาศัยทางลัดมาช่วย อาการคันยังไม่หายแต่ระงับได้ทันทีถ้าอยากทำ ส่วนมากที่ต้องเกาเพราะปล่อยไปตามอารมณ์ เหมือนที่เขาว่าไว้ยิ่งเกายิ่งคัน  อาการไข้มีเล็กน้อย ปากจืดคลื่นไส้มีอยู่ แต่ที่ยอมเดินทางไปเพราะอยากไปร่วมบุญ โอกาสเช่นนี้มีครั้งเดียว เพราะการติดทองที่นี่คงไม่ทำอีกเพราะทำแล้ว หากเป็นงานอื่นไม่มีทางยอมเดินทาง

ระหว่างเดินทางอ่านหนังสือจบ 1 เล่มคือเรื่อง ปิง ( "ping" a  frog in search of a new pond) เป็นเรื่องกบน้อยผู้แสวงหา และนกฮูกผู้มัปัญญา แต่ตอนจบก็เหมือน สี่ตีนยังรู้พลาด ไหงงั้น?  ซื้อไว้นานมากแล้วเคยเอามาอ่านแต่ไม่กี่หน้าเท่าที่คั่นไว้ วันนี้เอามาอ่านอย่างตั้งใจ อ่านแล้วต้องบอกว่า เสียดายที่ไม่ได้อ่านตั้งแต่เด็ก จะเอามาเขียนบันทึกไว้วันหน้าหากไม่ลืม และต้องอ่านซ้ำอีก

23 Oct: 191 บอด

เช้าไปวัด เมฆฝนสีเทากระจายทั่ว สมัยก่อนเขาพูดว่าน้ำเต็มท้องฟ้า สักครู่ก็โครมลงมา วันนี้เทศกาลกินเจหมด ของจะกินเพียบ

เมื่อคืนเกือบตี 1 ขโมยขึ้นข้างบ้านเราโดยลูกเจ้าของบ้านเขาพูดกะแปะว่าขโมยปีนกำแพงจากด้านเรา (ตอนหลังสุดริมน้ำ) และงัดห้องนอนล่างพ่อเขาโทรไปตามเลยยกพวกมากันสิบคน เริ่มจากเราได้ยินเสียงหมูตุ๋นเห่ารัวดังมาก ถัดมาก็ศรีวัน และหมาบ้านข้างๆกลับเงียบเลยงงๆ แต่เราลุกขึ้นมองไปเหมือนทุกครั้ง มันมืดแต่เห็นว่ามีแสงสีขาวเป็นดวงเล็กๆขนาดปลายบุหรี่เดินไปทางบ้านสัจ เราเอะใจว่าทำไมมีคนเดิน บ้านข้างๆเปิดไฟสนามหลังบ้านสว่างแล้ว มีรถข้างบ้านกลับมาจอดระหว่างสองบ้านได้ยินเสียงปืนดังสามนัดก้องป่าเลย สักครู่เสียงคนวิ่งทางหน้าบ้าน เรานึกเพียงว่าหรือมีคนทะเลาะตีกัน โทรหากี สักครู่ก็เห็นเรือส่องไฟสีส้มสาดในน้ำเงียบเชียว ถ่อไปสตาร์ทเครื่องตรงแนวบ้านสัจแล้วขับออกไป ช่วงนี้มีเสียงปืนดังอีกนัดคนวิ่งตามไปอีก 3-4 คน  หลังจากนั้นมีรถมอเตอร์ไซด์ผ่านออกมาอีก 2 คน คงดูลาดเลาด้านหน้่บ้าน ครู่ใหญ่กีโทรมาเล่าให้ฟังว่าขโมยเข้าไปกำลังงัด เขาได้ยินเสียงเลยโทรตามลูกที่กินเลี้ยงกับเพื่อนยกพวกมากัน ส่วนที่หมาเขา 3 ตัวไม่เห่าเป็นเพราะคาดเดาว่าหมาคุ้นกับขโมยเพราะพวกเรือเคยมาให้อาหารหมาเป็นครั้งคราว แม่บ้านเขาเพิ่งบอกเจ้าของบ้าน

พวกเขาช่วยกันโทรหา 191 สามสิบกว่าครั้ง ไม่มีใครรับสายเลย ยอดมากเฮ้อ! จริงๆพวกนี้ไม่ได้เป็นที่พึ่งแรก หรือสุดท้ายของปชช.มานานแล้ว(สำหรับที่นี่) เพราะที่เคยประชุมหมู่บ้าน บ้านที่เคยโดนก็ไม่มีใครตาม 191 ให้มาได้เลย น่าจะยกเลิกดีกว่า เปลืองงบหลวง เข้าใจบางครั้งข่าวออกมาว่าพวกโรคจิตชอบโทรไปป่วนตำรวจ แต่ก็มีอีกหลายครั้งที่ชาวบ้านตาดำๆกดโทรรอบริการ 191 จนจะเป็นโรคจิตเหมือนกัน เพราะเครียด

21-22 Oct: "สร้างภาพ"หรือ"สร้างปัญญา ศรัทธาความดี"

 

“นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย
เลื้อยบ่ทำเดโช แช่มช้า
พิษน้อยหยิ่งยโส แมลงป่อง
ชูแต่หางเองอ้า อวดอ้างฤทธี”

เมื่อวานเช้าไปวัด ร่วมงานทำบุญครบ 100 วันของท่านนายอำเภอธนพล อันติมานนท์ (๑๕ กค. ๕๕) วันเวลาผ่านไปเร็ว สำหรับทุกสรรพ์สิ่ง โดยเฉพาะกับคนที่ไม่ประมาท มีผู้คนมากมายที่หลงระเริงอยู่ในโลกิยะทั้งหลายย่อมลืมวันเดือนปี เพราะหลงสุข สนุก บางคนเร่งวันคืนด้วยซัำไป คิดแล้วเสียดายแทน ตอนนี้ยิ่งได้เห็นข่าวทหาร อาสาสมัคร มากมายที่ตายลงเพราะการทำหน้าที่อย่างเศร้าใจ แต่ก็ภูมิใจแทนพวกเขาที่เกิดมาคุ้มกับความเป็นคนไทยเสียสละเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง แต่ก็อยากเห็นผู้บริหารบ้านเมืองทำหน้าที่ด้วยความเสียสละเช่นกัน แค่สละความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ เห็นแก่พรรคพวกของตนจนลืมชาติ ลืมแผ่นดินเกิด เห็นงบประมาณเป็นเค็กก้อนโตที่ต้องหั่นต้องแบ่งกันชิมให้ทั่วถึง ต่อรองอ้างผลประโยชน์ส่วนรวมกันจนตัวสั่น

........ต่อรองกระทั่งการศึกษาชาติที่สถาบันนี้ต้องได้มากกว่าอีกมหาวิทยาลัย ได้เท่ากันไม่ได้ ต้องหั่นของอีกแห่งออกไปแค่ 5 ล้านบาทเพื่อการเอาชนะ เพียงเพื่อให้ได้มาซึ่งงบที่มากกว่า  ทำเหมือนกับไม่ไช่สถาบัน ในชาติเดียวกัน จริงๆแล้วเป็นสถาบันที่รั้วห่างกันแค่ถนนกั้น แค่ความคิดของผู้บริหารเช่นนี้เป็นกระจกส่องตัวตนของเขายิ่งกว่าใคร  แล้วการศึกษาชาติจะสู่อาเชียน แบบที่้คุยโวได้อย่างไร ในเมื่อความคิดตีบเท่ารูเข็ม แล้วจะเชื่อได้อย่างไรว่าเป็นสถาบันที่ "สร้างปัญญา ศรัทธาความดี" นอกจาก "สร้างภาพ"

 

 

"ผลเดื่อเมื่อสุกไซร้   มีพรรณ
ภายนอกแดงดูฉัน   ชาดบ้าย
ภายในย่อมแมลงวัน   หนอนบ่อน
ดุจดังคนใจร้าย   นอกนั้นดูงาม”

วันนี้สายๆสุเชฐโทรมาให้ไปช่วยตรวจคุณสมบัติอาจารย์สวล.ที่สมัครเข้ามา ปรากฎว่าสมัคร 14 คน ตรงตามคุณสมบัติที่ประกาศ 3 คน เฮ้อ! หายากกว่างมเข็มฯ ปริญญาเอกไม่มีเลย

20 Oct:

เช้าไปวัด กลับบ้านกินยาแก้ไอ ลดน้ำมูกง่วงนอน นอนไปจนเที่ยง บ่ายยังง่วงต่อนอนอีก ตื่นเย็นรีบเขียนหนังสือต่อ แต่มีไข้เล็กน้อย หวัดจริงเอาอีกแล้ว

วันนี้ฝนตกช่วงเดียวแล้วเงียบไปเลย

19 Oct:

เช้าไปวัด กลับบ้าน โทรหาน้องๆให้กำลังใจวันนี้สอบจอหงวน สอบเพื่อปรับเป็นอจ. ตามรูปแบบที่วุ่นวาย หลายขั้นตอน ทำให้ลึกลับหลายซับซ้อนให้ดูดีว่าไม่มีเส้นสาย  คงมีคนเชื่อบ้างหรอก หุหุ

ตอนสายlink ช่วยนกสวยน่ารักมากตัวหนึ่ง บอกว่าเห็นเต้ก้มมองอะไรเลยมองตามเลยเห็นนกตัวนี้ตกอยู่ เลยช่วยมาก่อน ปรากฎว่าสักครู่ใหญ่เอาไปวางบนกิ่งไม่เขาก็บินได้ ไว้ค่อยเอารูปมาไว้

บ่ายฝนตกหนักมากๆ เด็กๆเล่นดินแดงละตุ้มเป๊ะ เลยจับมาอาบน้ำทั้งศรีวัน ซันวา

เย็นกีมาขอเอาใบมะกรูด

18 Oct:

เช้าไปวัด ช่วงนี้ปิดเทอมชั่วคราวเพราะไม่ต้อง scan นิ้ว แต่งานค้างและงานเตรียมตัวสอนยังคงต้องทำทุกวัน ปลายเดือนนัดทำหลักสูตรต่อ เช้านี้.ไปหาหมอเพราะคงติดหวัดจากนศ. ที่นัดคุยเรื่องงานวิจัยของเขา วันนั้นเขาไปเราเลยถาม เขาบอกเขาเป็นหวัด เรานึกทันทีว่าเราติดหวัดแน่แล้ว และก็เป็นจริงๆ เฮ้อ! เบื่อจังกับการติดหวัดจากเด็ก

ไกล้เที่ยงจนบ่ายหลับเพราะยาแก้หวัด โชคดีที่ส่งเกรดแล้ว วันนี้เลยยังไม่ได้เขียนอะไรเพิ่ม กินยาแล้วรู้สึกป่วยกว่าเดิม

ค่ำนี้เลยเลื่อนการกินยาให้ค่ำมากหน่อยจะได้ไม่ง่วงเร็วนัก

17 Oct:เต่ามีเขา จิ้งจกมีหนวด

เช้าไปวัด เข้ามหาวิทยาลัยทำเกรดให้เรียบร้อย ส่งเกรด เทอมนี้ให้สุเชฐช่วยกรอกคะแนนพิมพ์ออกให้เพราะเครื่องคอมเรายังไม่ส่งซ่อม พาน้องๆไปทานข้าวเห็นพวกเขาเครียดๆกันเรื่องการสอบเพื่อเป็นพนง.หลังจากที่เป็นสัญญาจ้างมาหลายปี แต่การเปิดรับให้สอบเป็นเรื่องหลายซับหลายซ้อนไม่รู้ใครเป็นคนวางกติกา ขั้นตอนต่างๆแบบนี้ อมนุษย์มาเกิดจริงๆ ไม่มีอะไรชัดเจน สอบรับราชการง่ายกว่ามากเลย แต่อธิการบดีก็พูดในที่ประชุมเมื่อวานแบบตาตั๊กแตนว่า รับรองงานนี้ไม่มีเส้นสาย....สงสัยคราวนี้เต่ามีเขา จิ้งจกมีหนวดแน่แล้ว หุหุ

ส่วนมากเครียดกับการเตรียมเอกสารที่เปลี่ยนรูปแบบเพราะให้ข้อมูลไม่ชัดเจน(ทำให้มั่วเข้าไว้) จนแต่ละคนมีอาการแย่เราก็เลย เพราะคำพูดผู้บริหารก็กำกวมเอาแน่นอน กับฮอร์โมนไม่ได้ เปลี่ยนใจได้ทุกครั้งที่พูด

เมตตาธรรมย่อมไม่มีในฝูงชนที่ไม่ได้มีการบ่มเพาะคุณธรรมในใจมาตั้งแต่เยาว์วัยจากครอบครัว

16 Oct: โชคดีชีวิตกล้าเลือก

 

คิดได้ แล้วทำ.... ไม่เข้าประชุม :) โชคดีชีวิตกล้าเลือก

เช้าไปวัด วันนี้ลาเพราะไม่อยากเข้าประชุม ยังตัดอารมณ์ได้ไม่หมด เข้าไปเห็นและได้ยินเรื่องสร้างภาพ และเป็นเท็จ ตลอดจนการเอารัดเอาเปรียบเชิงนโยบายที่พวกมีตำแหน่งต่างๆกระทำต่อพวกอจ.ผู้น้อย แล้วรับไม่ได้ ก็อย่าเข้าไปรับรู้เลย อโคจรสถาน ไม่ควรเข้า  คำพูดที่ออกจากปากคนไร้ธรรมะ ขาดจริยธรรม ก็อย่าไปฟัง ชีวิตเลือกได้ก็เลือก เอาขยะเข้าหู เข้าตา มลพิษทั้งนั้น คำว่า "ไม่มีทางเลือกไม่มีหรอก หากเราจะเลือกเดินให้ถูกทาง"


วันนี้เขียนหนังสือต่อเล็กน้อย ตรวจข้อสอบ ทำคะแนนเตรียมส่ง

หมอกลงตั้งแต่เช้า ฝนไม่มี ต่อไปนี้คงไม่มีฝนแล้ว

วันนี้เขียนเรื่องพิษภัยจากอาหารทะเล  เห็นการ์ตูนแล้วขำดี กำลังคิดว่าคนตกทะเลแล้วเจอฉลามรังเกียจขนาดนี้ อายฉลามเลยแฮะ!!

http://meepole.blogspot.com/2012/10/blog-post_16.html

15 Oct: วันส่งตายาย

เช้าไปวัด วันนี้พระอาจารย์มีคนถวายชุดส่งตายายเยอะแยะถ่ายรูปไว้ วันนี้เริ่มทานเจจริง

วันนี้อดีตกษัตริย์เขมร สีหนุ เสียชีวิตด้วยวัย 90  ปี ที่ปักกิ่ง

บ่ายเขียนหนังสือต่อ เจอนกแปลกสวยมากยาวประมาณ 40 cm อาจถึง 50 cm เย็นไปสวดมนต์ที่พระอุโบสถ

ของกินที่ชาวบ้านเอามาร่วมพิธี และตักบาตรส่งให้ญาติๆ กระทั่งใช้ในการชิงเปรตที่วัดที่ทำนั่งร้านด้วย

 

 

 

 

14 Oct: วันเตรียมทานเจ

เช้าไปวัด แวะร้านอาหารเจ แวะตลาดซื้อผักมาเตรียมอาหาร ซื้อตับมาต้มให้สมาชิกในบ้าน รู้สึกถูกใจศรีวันมาก

เขียนหนังสือต่อ ลุ้นให้ฝนตกแต่ไม่ตก ฟ้าแลบฟ้าร้องให้ดีใจเล่น

วันนี้ดูรายการของสุริวิภา คู่เลิฟออนทัวร์ น่าสนใจดี แถวโชคชัย 4 มีวัดจีนเจ้าแม่กวนอิม ห้องสมุดนิดา   chocolate ville  และ Hago japanese food แถวรามอินทรา นี่ถ้าอยู่กทม.พรุ่งนี้จะไปเลย

13 Oct: พุทธะ

เช้าไปวัด วันนี้เป็นวันสบายๆแต่อากาศข้างนอกบ้านร้อน อยู่บ้านค้นเรื่องธรรมะไว้เขียนหนังสือ ได้อ่านอะไรมากมายแต่อ่านไม่หมด เก็บขึ้นมาก่อนไว้ย่อยเมื่อเวลาอำนวย อยากมีมือสิบมือไว้เขียนให้ทันที่อยากเขียน วันเวลาผ่านไปเร็วจัง.... เช้าหมดไปด้วยอาหารเที่ยง เย็นเริ่มจากการให้อาหารเด็กๆ  ค่ำเริ่มจากพระอาทิตย์ตกดิน วันจบด้วยการไหว้พระสวดมนต์

วันนี้มีข้ออธิบายความหมายที่ครบถ้วนของคำว่า "พุทธะ" มาบันทึก

พุทธะ เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

-รู้  คือ รู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับการดับทุกข์
-ตื่น  คือ ตื่นจากการหลับด้วยอำนาจของกิเลส และเห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง
-เบิกบาน  คือ เมื่อตื่นแล้วก็เบิกบานอยู่ด้วยสติปัญญา แล้วยังทำให้ผู้อื่นเบิกบานด้วย

11-12 Oct: ดับอัตตา

เมื่อวานเหนื่อยมาก ฟังเด็กเสนอโครงร่างงานวิจัย สอบ ซักถามเขาจนเหนื่อยใจ ไม่รู้ทั้งนั้น อะไรๆก็ไม่รู้เรื่องพื้นฐานที่ตัวเองจะทำก็ไม่รู้ งานไปลอกของพวกมหาบัณฑิต ตัดต่อมั่วมาทำ เลยร่ายยาวสอนพวกเขา พูดซ้ำซาก สอนทุกครั้งพูดทุกครั้งให้มีความซื่อตรง ซื่อสัตย์ ไม่คัดลอกงาน ฯ สุดท้ายก็ลอกงานมาส่ง ใครจะว่าครูไม่สั่งสอนก็ไม่โดนเราแล้ว สอนจนละเหี่ยใจ

กลับเย็นหมดแรงข้าวสวยข้าวต้มไปเลย เลยไม่มีแรงบันทึก นอนอย่างเดียว

วันนี้เด็กนัดให้ไปตรวจงานที่เหลืออีก  รับข้อสอบมาตรวจ โบโทรมาคุยด้วย

 

คืนนี้ระหว่างค้นธรรมะเพื่อเขียนหนังสือ อ่านเจอข้อความนี้ ชอบ ชอบ เลยเอามาใส่ไว้

เมื่อดับ "อัตตา" ได้มากเท่าไร คนก็จะไม่มีความเห็นแก่ตัวจัด เพราะมีสติปัญญา หรือเหตุผลได้มากขึ้น ตามหลักพุทธศาสนา ย่อมจะกล่าวได้ว่า ศีลธรรมก็ดี สัจธรรมที่สูงขึ้นไปก็ดี หรือ โลกุตตรธรรมข้อใดก็ดี ล้วนแต่มีความมุ่งหมายที่จะเข่นฆ่าสิ่งที่เรียกว่า "อัตตา" ให้ดับไป ให้เหลือแต่สติปัญญาควบคุมชีวิตนี้ ให้ดำเนินไปถึงจุดหมายที่แท้จริงที่มนุษย์ควรจะได้ ส่วนจริยธรรมที่มีชื่อไพเราะต่างๆ นานา เช่นความซื่อสัตย์ ความเห็นแก่ผู้อื่น ความรักใคร่เมตตากรุณา การสารภาพความผิด ฯลฯ โดยมากก็เป็นเพียงสักว่าชื่อตามป้ายหรือตามฉลากที่ปิดไว้ตามที่ต่างๆ หรือสมาคมต่างๆ ไม่สามารถจะปราบอธรรมได้ เพราะว่า "อัตตา" ของมนุษย์ในโลกทุกวันนี้ได้หนาแน่นยิ่งขึ้น และรุนแรงถึงกับเดือดพล่านนั่นเอง ฉะนั้นถ้าเราหวังที่จะมีจริยธรรมมาเป็นที่พึ่งของชาวโลกแล้ว จะต้องสนใจในเรื่องความดับไปแห่ง "อัตตา" ให้มากเป็นพิเศษ สมตามที่หลักแห่งพุทธศาสนายืนยันว่า มันเป็นเพียงสิ่งเดียว ซึ่งเป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์ทั้งปวง

ที่มา:  คำบรรยายเรื่อง ตัวกู-ของกู (ฉบับสมบูรณ์) ของท่านพุทธทาส

10 Oct:

เช้ารีบไปคุมสอบ หลงตึกตามเคย โชคดีที่ไปเช้า ไปเช้ายังไงก็เจอจิ้งจกเกาะโต๊ะอาหาร น้องที่คุมด้วยบอกว่าเจอแกนั่งติดโต๊ะ (อาหาร) ทั้งวัน ไม่เคยนั่งที่โต๊ะทำงานเหมือนแกไม่มีโต๊ะทำงานเลยก็เป็นเช่นนั้นแล

คุมครึ่งวัน วันนี้คุมวันสุดท้ายแล้วสบายใจ เพราะเป็นวันสุดท้ายของการสอบ

เที่ยงนัดกุ้งทานส้มตำแต่เปลี่ยนใจไปทานก๋วยเตี๋ยว เขาเล่าเรื่องผู้ต้องสงสัยทำเรื่องต่างๆป่วนในมหาวิทยาลัย ที่ตอนนี้สามีเขาได้รางวัลเอาใจได้ไปอเมริกาเลยเลิกป่วน หลายคนจึงบอกว่าเงินง้างได้ทุกอย่าง ซื้อกระทั่งศักดิ์ศรีคนได้ ไม่น่าเชื่อเลย รายล่าสุดทำเราอกหักจริงๆ หมดแล้วคนที่เรานับถือได้ในมหาลัยแห่งนี้

เย็นช่างมาติดมู่ลี่ 2300 บาท
บ่ายเศษกลับบ้าน เย็นนี้ทอดไข่ดาว 3 ฟองให้ศรีวันกิน เขาชอบมาก

9 Oct: กลอนโดนใจ

วันนี้ไม่มีคุมสอบ เลยเตรียมหนังสือที่ระลึกงานทอดกฐินต่อ อ่านหนังสือคำกลอนอัตตประวรรตน์สังเขป พระราชรัตนกวี (ธมฺมวโร ภิกฺขุ เกตุ แสงหิรัญ) ท่านเขียนเองเพื่อทำบุญอายุ 72 ปี เมื่อพ.ศ. 2514 (ตอนนี้ท่านดับไปนานแล้ว) เพื่อตรวจสอบประวัติวัดที่ท่านบันทึกไว้ ก็เลยได้อ่านหลายบทกลอนที่ท่านเขียนถูกใจหลายตอน บางตอนยาวขี้เกียจพิมพ์เลยถ่ายเป็นภาพไว้ก่อน สะ้นๆก็พิมพ์เก็บ ที่ชอบโดนใจ เช่น

"ถ้าหมูหมีมีเขาเต่ามีหนวด เหีัยตะกวดมีงาหมามีเขา

 

เหล่าลิงค่างบ่างชะนีไม่มีเครา จึงคนเราจะสิ้นคนนินทา"

 

 

"สุนักขาอาศัยใต้เคหา ยังรู้ค่าน้ำข้าวที่เขาขุน

เกิดเป็นคนไม่รู้ค่าราคาคุณ ก็เสียทุนเสียทีที่เป็นคน"

 

บ่ายสองกิ่งโทรมาบอกอีก 5 นาทีจะมารับไปทานส้มตำกะหยีด้วย เลยไปกัน กลับบ่ายสามเศษ คุยเรื่องประชุมหมู่บ้าน และวันนี้เขาไปหาเจ้าของโครงการกันเพื่อให้เขาจัดการเรื่องที่เขาผิดคำพูด

 

 



8 Oct: Poor Thailand

เช้าไปมหาวิทยาลัย วันนี้นศ.ที่ทำงานแล้วแต่ยังไม่จบขอนัดสอบพิเศษเลยไปจัดการให้ ฝากเอกสารให่ท่านทิม สุเชฐช่วยเอาไปให้ ขอรับบริจาคหนังสือจากสนพ. 4 แห่งให้ห้องสมุดโรงเรียนพระปริยัติธรรม ที่เพิ่งสร้างเสร็จ แต่ยังไม่มีหนังสืออ่านประกอบอื่นๆ มีหนังสือเรียนบาลีที่ท่านเจ้าคณะภาค ๑๖ จัดให้แล้ว

ช่วงนี้ดูข่าวแต่ละช่องที่ทำสารคดีสั้นๆเพื่อต้อนรับการเปิดสู่เสรีอาเชียนแล้ว ดีใจแทนทุกประเทศที่เขาก้าวหน้า มีการเตรียมการแม้ว่าหลายอย่างที่เขาสู้เราไม่ได้แต่เขาก็เตรียมตัว เตรียมคน ต่างจากไทยเยอะมาก ที่มัวนั่งแก่งแย่งผลประโยชน์ตนกันจนลืมผลประโยชน์ชาติ คงลืมไปว่าเราชาติไทย คนไทย ประเทศไทย เศร้าลึกๆจริงๆ poor Thailand!

7 Oct: เตรียมหนังสือกฐิน..อยู่อย่างมีสุข

เช้าไปวัด ช่วงนี้เพิ่งรู้ว่าห้างใหญ่ที่กำลังจะเปิดมีอิทธิพลต่อปชช.และธุรกิจที่นี่มากจริงๆ วันนี้มีประชุมหมู่บ้านแต่ไม่ได้ไปเพราะติดรับแขกคนสำคัญ เย็นแวะไปเทสโกซื้อ chesse แผ่นให้ศรีวัน stick กัดเล่นให้ทั้งศรีวันและซันวา

ฝนตกเบาๆ แต่พายุแกมีเข้าไทยแล้ว แต่ลดความแรงเป็นเพียงหย่อมความกดอากาศ ฝนกระจาย

ตอนนี้เร่งเขียนหนังสืองานกฐินพระราชทานประจำปี 2555 ตั้งหัวเรื่องว่า“อยู่อย่างมีสุข” เพราะน่าจะเป็นความปรารถนาของสิ่งมีชีวิตทุกผู้นาม

เนื่องด้วยขณะเตรียมทำหนังสือเล่มนี้ ก็คิดตั้งหัวข้อเพื่อรวบรวมเรียงเรื่องราวทางธรรม ข้อคิดชีวิต ต่างๆให้สอดคล้องกับที่ท่านเจ้าคณะภาค ๑๖ ต้องการให้เกิดประโยชน์แก่ผู้ได้รับ ก็มองเห็นปฎิทินธรรมของธรรมทานมูลนิธิปีนี้ซึ่งเป็นบทธรรมคำกลอนของท่านพุทธทาส ที่ตั้งบนโต๊ะทำงานที่ตั้งชื่อไว้ว่า

"อยู่อย่างมีสุข  อย่าประยุกต์สิ่งทั้งผองเป็นของฉัน"

 Live Joyfully in This World  Don’t Apply

 “MY OWN” To Anything

touch my heart เลยได้  idea หาหัวเรื่องตั้งขบวนได้แล้ว ต่อแต่นี้ลุยโลด

6 Oct: พายุแกมี

เช้าไปวัด เมื่อคืนนอนตื่นเป็นช่วงยาวๆเพราะเจ้าหมาหลายๆบ้านผลัดกันเห่าเป็นระยะ ก็เลยลุกขึ้นมาดูเป็นระยะๆ เพราะมีบ้านที่ปล่อยหมาออกมาวิ่งกลางดึก เฮ้อ!

วันนี้เช้ายันบ่ายสี่โมงค้นและแก้เอกสาร ปรับอักษร  เสร็จไปถ่ายเอกสาร พาศรีวันไปหาหมอ CK เรื่องผิวหนัง ปรากฎว่าเป็นเรื่องของต่อมน้ำเหลือง และผิวบอบบาง ให้ยามากิน

วันนี้แปลกในขณะที่ข่าวพายุแกมี กำลังเป็นที่เฝ้าระวังจับตา ฝนหลายจังหวัดตกมากบ้างน้อยบ้าง แต่ที่นี่แล้งๆๆๆ

note: พายุแต่ละระดับแบ่งตามความเร็วลมสูงสุด ที่บริเวณใกล้ศูนย์กลาง โดยเริ่มก่อตัวขึ้นจากหย่อมความกดอากาศต่ำกำลังแรง เป็นพายุดีเปรสชั่น มีความเร็วลมใกล้ศูนย์กลางไม่ถึง 63 กม./ชม. เมื่อเกิน 63 กม./ชม. แต่ไม่ถึง 118 กม./ชม. เป็นพายุโซนร้อน และเมื่อเกิน 118 กม./ชม. ขึ้นไป จะเรียกว่าพายุไต้ฝุ่น ซึ่งถ้าพายุโซนร้อนขึ้นฝั่งแล้วจะอ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรสชั่น ลักษณะคือ ไม่มีลมแรง เป็นฝนโปรยที่ฝนตกต่อเนื่องตลอดเวลา จึงมีปริมาณน้ำฝนมาก หากตกในพื้นที่ที่ดินอิ่มตัว จะทำให้เกิดน้ำท่วมฉับพลัน ซึ่งกระบวนการเกิดฝนและพื้นที่แตกต่างจากฝนที่ตกตามฤดูกาล

5 Oct:

เช้าตักบาตร ไปวัด วันนี้ไม่ต้องคุมสอบ นัดช่างผ้าม่านมาวัดช่องกระได เย็นแวะคุยกะนิจนค่ำเรื่องงานชุมนุมศิษย์เก่าที่ผ่านไปแล้ว

แก้เรียบเรียงเอกสารทั้งวัน เพลียจังวันนี้ ใช้สมองมากไปหน่อย หนวกหูข้างบ้านที่ตัดกระเบื้องทั้งวัน ก็นั่งสมาธิเขียนงาน

ฝนตกพอประมาณ

4 Oct: เรื่องรับอาจารย์สวล.เรียบร้อย

เช้าไปวัด จัดอาหารให้พระอาจารย์เดินทางไว้ฉันเช้าในรถ

ตอนสายสุเชฐบอกว่าไปตามเอกสารที่ธุรการแล้ว ก็เรียบร้อยวรรณเอาลงมาให้เมื่อวาน แต่กจ.ก็มีอาการตึงๆคงไม่พอใจเพราะไปแก้เรื่องที่พวกเขาทำไม่ถูกต้องที่ส่งคุณสมบัติของตำแหน่งอจ.ที่โปรแกรมต้องการไปโดยพละการ แล้วไม่ทำความเข้าใจให้ดี แปลงสาส์นอีกต่างหาก ปกติไม่มีใครอยากแตะหน่วยงานนี้แต่บ่นลับหลังกัน ส่วนเราไม่เคยมีปัญหา แต่พูดและทำอย่างตรงไปตรงมาให้ทุกอย่างชัดเจน ถูกต้อง ยุติธรรมกับทุกคนเป็นพอ

ฝนตกหนักมากช่วงเย็น ช่วงนี้ก็ตามข่าวพายุแกมี (ชื่อเกาหลี)

คำคมจากเรื่อง IRIS  "ขอขมา มีไว้ต่อสัมพันธ์"  ในเรื่องคนพูดนี้ไม่ยอมขอขมาพระเอกในการที่เขาฆ่าพ่อแม่พระเอก

3 Oct: พบอธิการ

เช้าตักบาตรผลไม้ ไปวัด จะรีบเข้ามหาวิทยาลัยกลายเป็นสายกว่าที่ตั้งใจ รถติดยาว สุเชฐรออยู่เลยรับเอกสารมาอ่านก่อน เลยเพิ่งเห็นการแก้วันที่ของเอกสารราชการโดยพละการของจนท.คณะวิทยาศาสตร์ จะเอามาลงไว้เป็นหลักฐานที่แปลกแต่จริง  ในที่สุดเล็กนัดให้พบอธิการได้ตอน 11 โมงคุมสอบเสร็จพอดี เลยไปพบ  เรื่องอีกยาว....

เย็นฝนตกหนักมาก ขับออกมานอกมหาวิทยาลัย เล็กโทรมาบอกว่าอธิกการบดีเซ็นต๋ให้แล้ว
วันนี้เหนื่อยค่อยบันทึกเพิ่ม

2 Oct:

สวนนายดำ

ตักบาตรผลไม้ เช้าไปวัด แล้วรีบเข้ามหาวิทยาลัย หาที่จอดรถที่เหมาะ แล้วต่อคิวยาวมากกกก เพื่อขึ้นลิพท์ไปชั้นสูงมาก เพื่อคุมสอบ เบื่อกันทั้งครูและเด็กเรื่องรอลิพท์เพราะคิวยาวมาก

วันนี้สุเชฐโทรบอกเรื่องรับอจ.ใหม่ ที่ยังมีปัญหา ที่ขอเปลี่ยนคุณสมบัติให้รับได้มากขึ้น โดยเพิ่มประโยคว่าให้รับโอนได้ และกำหนดหัวข้อเรียงความที่เดิมไม่ได้กำหนดจะทำให้เกิดการได้เปรียบเสียเปรียบ แต่ต้องไปชี้แจงกับอธิการบดี เพราะที่นี่ไม่มีระดับใหนกล้าตัดสินใจไม่ว่าเรื่องนั้นจะเล็กขนาดใหน น่าสงสารจริงๆ เราก็เลยต้องไปพบเอง เฮ้อ! ไม่เป็นไรยอมสละฝืนใจไปเพื่อส่วนรวมอีกสักครั้ง แล้วค่อยกลับมารดน้ำมนต์ หุ หุ

1 Oct: มหาวิทยาลัยด้อยคุณภาพ หรือครู..

ดีแต่เปลือก

เช้าไปวัด วันนี้พระอาจารย์ได้หมาหลงทางมาอีก 1 ตัว พระอจ.บอกว่ามันมาดึงชายจีวร 2 วันแล้วตอนเดินบิณฑบาตร ชาวบ้านบอกว่าหลงทางมา 10 กว่าวันแล้ว ชาวบ้านก็แบ่งอาหารให้ เมื่อวานเพิ่งโดนรถเฉี่ยว พระอจ.สงสารตามเคยเก็บมาเลี้ยงอีก ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

วันนี้คุมสอบทั้งวัน ยืนอ่านเอกสารประกอบการสอนที่อจ.คนหนึ่งเขียนไว้ข้างบนว่าห้ามเผยแพร่ เป็นเอกสารประกอบการบรรยายเท่านั้นเลยสนใจเปิดอ่าน วิชาสิ่งแวดล้อมกับคุณภาพชีวิต มีตรามหาวิทยาลัยติดหราแต่ไม่มีชื่อผูสอน ปรากฎว่าอ่านไปแล้วงงๆ ว่าทำไมอาจารย์สอนนศ.ให้ความรู้ผิดๆได้เยอะจัง  ผิดเป็นหลักฐานปรากฎ  ตอนแรกก็คิดว่าอาจพลาดแต่ปรากฎว่ายิ่งอ่านมากก็เจอที่สอนผิดเกือบทุกหน้าชัดเจน ผิดพื้นฐานง่ายๆ เช่นยกตัวอย่าง สมบัติทางกายภาพ เช่น ค่าความเป็นกรดด่าง สอนไปได้ยังไง  หรืออีกหน้าหนึ่งเขียนว่า แอมโมเนียม ทำให้ดินมีสมบัติเป็นกรด ??? นี่เป็นผลพวงจากการรับอจ.ไม่กรองคุณภาพ อจ.เส้นก็มาก วิชานี้เป็นวิชาที่ใช้แบ่งรายได้จึงกระจายให้ทุกสาขาสอน นั้นรู้เรื่องหรือไม่ มีพื้นฐานหรือไม่มีก็ต้องได้แบ่งเค็กกัน กรรมก็ตกที่นศ.ไม่รู้อะไรถูกผิดเพราะเรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง บางส่วนก็ไม่เอาใจใส่อะไร ที่แย่คือวิชานี้เป็ื้นวิชาพื้นฐานซึ่งสำคัญทำให้เด็กได้เห็นภาพรวม เรียนรู้เรื่องราว มีความคิดเอาใจใส่สวล และนำมาสัมพันธ์กับชีวิตประจำวันแต่ที่สอนจริงๆไม่ไช่เลย เพราะผู้สอนมากมายหลากหลายสอนตามความถนัด มากกว่า สอนผิดถูกไม่มีใครว่า เป็นเรื่องส่วนบุคคล เป็นงั้นไป อนาคตของชาติที่เป็นผลผลิตจากมหาวิทยาลัยที่ด้อยคุณภาพ สร้างภาพอย่างเดียว (กับสโลแกนที่หรูหราว่าสร้างปัญญา ศรัทธาความดี) พวกที่ประเมินคุณภาพก็ไม่ได้ทำจริงจังแบบเข้าถึง ฉาบฉวยอ่านในสิ่งที่เขาทำเขายื่นให้ แบบแมวอิ่มย่อมไม่จับหนู มันเลยรอดไปแบบชิวๆทุกปี กรรมของท้องถิ่นจริงๆ นี่เป็นตัวอย่างเพียงน้อยนิด

 วันนี้คุมสอบภาษาอังกฤษวิชาหนึ่ง สงสัยว่าข้อสอบประมาณ 50 ข้อ อ่าน essay ด้วยทำไมเดด็กทำ 15 นาทีเสร็จ ผิดคาด แต่ไม่ให้ออกจากห้องสอบเพราะอย่างน้อยต้องทำไปครึ่งชั่วโมง แต่นี่ข้อสอบให้ทำ 2 ชั่วโมง พอครบครึ่งชั่วโมงก็ให้ส่ง ส่งเกินครึ่งห้องเหลือประมาณ 6 คนจาก 45 คน เลยถามว่าง่ายหรือ (เราก็เห็นว่าง่ายเหมือนสอบเด็กมัธยมต้น)ทำไมทำเร็วจัง นศ.ตอบเหมือนที่เคยได้ยินว่า เคยทำแล้วอจ.ให้ทำเป็นแบบฝึกหัดมาก่อน แล้วมาทำในสอยอีกครั้ง ไม่แปลกใจเพราะเรื่องนี้ได้ยินบ่อย บางสาขาที่ต้องใช้อ้างอิงมาตราเอา case ให้ทำเป็นแบบฝึกหัดแบบนี้มาก่อนเช่นกันพอสอบ ก็จำมาเขียนได้หมด เด็กเลยไม่ตกแถมได้เกรดดีๆ อจ.ก็ไม่มีปัญหากับมหาวิทยาลัยเพราะเด็กไม่ตก  มันเป็นเรื่องน่าเศร้าและน่าตระหนกในการศึกษา คุณภาพของคน และกระทบไปถึงอนาคตของชาติเพราะพวกนี้ก็ต้องออกไปพัฒนาท้องถิ่น ระดับรากหญ้า เสียวไส้จริงๆกับอนาคตประเทศ กับสถาบันที่ดีแต่เปลือก